Ο όρος «επιφάνεια» (epiphany) χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει τη στιγμή της αιφνίδιας και ευφάνταστης αποκάλυψης, την ώρα που, αιφνιδίως, κάτι γίνεται κατανοητό ή φωτεινό. Ωστόσο, η ρίζα του όρου είναι πολύ παλαιότερη από τη σύγχρονη χρήση του όπως τη μάθαμε από τον σπουδαίο συγγραφέα Τζέιμς Τζόις. Στην αρχαία ελληνική θρησκεία, η έννοια της «επιφάνειας» αντλεί την προέλευσή της από τη θεία αποκάλυψη. Στην αρχαιοελληνική παράδοση, οι «επιφάνειες» αναφέρονταν σε φράσεις που αντιπροσώπευαν πνευματικές αποκαλύψεις. Αυτές οι φράσεις υποδείκνυαν μια ξαφνική αλλαγή στην οπτική της αφήγησης μέσω μιας αυθόρμητης συνειδησιακής φανέρωσης. Συνεπώς, ο όρος «επιφάνεια» στην αρχαιότητα σήμαινε την εμφάνιση της θείας γνώσης, που αναδύεται απροειδοποίητα στη σκέψη του ανθρώπου και ανατρέπει συθέμελα τον ρου του νου.
Σήμερα, η «επιφάνεια» χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη στιγμή που κάποιος αντιλαμβάνεται κάτι σημαντικό ή συλλαμβάνει μια έξυπνη ιδέα. Αυτό μπορεί να συμβεί σε κάθε πτυχή της ζωής, από την καθημερινή ρουτίνα καθενός μας μέχρι τη δημιουργική διαδρομή ενός συγγραφέα ή ενός ερευνητή.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
