Το μέλλον όχι μόνο της Γαλλίας αλλά και γενικότερα της Δύσης παίζεται αυτή την Κυριακή στον δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών. Και είναι ίσως η πρώτη φορά που γαλλικές εκλογές αποκτούν αυτή την ευρύτερη σημασία, με αποτέλεσμα να επικρατεί ένα γενικότερο κλίμα αγωνίας και ανησυχίας. Αν και σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις και τη θετική εμφάνιση του Εμανουέλ Μακρόν στην πολυσυζητημένη τηλεοπτική αναμέτρηση της περασμένης Τετάρτης, αναμένεται ότι θα εκλεγεί και πάλι, έστω και με μικρότερο ποσοστό απ’ ό,τι την πρώτη φορά. Απρόβλεπτος όμως παράγοντας θα είναι η αποχή, που αναμένεται μεγάλη, ενώ το παιχνίδι δεν τελειώνει εδώ, καθώς ακολουθούν οι βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, όπου όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοιχτά.
Και τούτο διότι ο επικεφαλής της «Ανυπότακτης Γαλλίας», Ζαν-Λικ Μελανσόν, που εκπροσωπεί τη ριζοσπαστική Αριστερά και απέσπασε 22% στις προεδρικές εκλογές (ελάχιστα πίσω από τη Λεπέν) θέλει τώρα «να πάρει το αίμα του πίσω» και ήδη ζήτησε από τους Γάλλους να τον εκλέξουν πρωθυπουργό τον Ιούνιο, δίνοντας στο κόμμα του την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Και δεν θέλει και πολλή σκέψη για να αντιληφθεί κανείς τι θα σημάνει αυτό, όταν οι κύριες πολιτικές δυνάμεις του παρελθόντος έχουν καταποντισθεί και είναι αδύνατον να προβλεφθεί ποιες νέες πλειοψηφίες μπορούν τώρα να προκύψουν, δημιουργώντας ένα τεράστιο πρόβλημα στη συγκατοίκηση προέδρου και πρωθυπουργού. Σε μια περίοδο μάλιστα που η Γαλλία ασκεί την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και οι θέσεις Μακρόν και Μελανσόν είναι διαμετρικά αντίθετες σε όλα τα ζητήματα της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
