Τη στιγμή που τα δύο μεγάλα προβλήματα του πολέμου στην Ουκρανία και της κρίσης του Μεσανατολικού παραμένουν πάντα ανοιχτά, χωρίς να διαγράφεται μια σοβαρή προοπτική επίλυσής τους, οι επικεφαλής των δύο υπερδυνάμεων αυξάνουν συνεχώς τις πολεμικές τους απειλές.
Με τον Τραμπ να απειλεί τώρα και τον Μαδούρο της Βενεζουέλας, στέλοντας απειλητικά τελεσίγραφα και ισχυρές αεροναυτικές δυνάμεις στη Καραϊβική, θυμίζοντας τη γνωστή από το παρελθόν «διπλωματία των κανονιοφόρων» στη Λατινική Αμερική.
Ενώ ο Πούτιν δήλωσε ότι είναι «έτοιμος για πόλεμο» εναντίον της Ευρώπης «αν η Ευρώπη θέλει να εμπλακεί σε αυτόν». Και σε μια εμφανή προσπάθεια να διευρύνει το ρήγμα ΕΕ – ΗΠΑ, κατηγόρησε την Ευρώπη ότι «εμποδίζει την αμερικανική κυβέρνηση στις προσπάθειές της να πετύχει την ειρήνευση στην Ουκρανία». Επιβεβαιώνοντας έτσι ότι αυτό που προέχει τώρα είναι να αποκατασταθεί άμεσα η ευρωαμερικανική ενότητα σε μια προσπάθεια κοινής αντιμετώπισης της ρωσικής απειλής.
Ο Τραμπ πάντως φαίνεται να επιμένει τώρα στις απειλές του κατά της Βενεζουέλας και του ηγέτη της Μαδούρο, συμβάλλοντας έτσι στην επικίνδυνη επέκταση των διεθνών κρίσεων. Και ενώ δημοσίως ο Μαδούρο εμφανίζεται χαλάρος, ενισχύει συνεχώς τα μέτρα της προσωπικής του ασφάλειας, αλλά και της χώρας του, διακηρύσοντας ότι «δεν θέλουμε ειρήνη της αποικιοκρατίας, αλλά ειρήνη βασισμένη στην εθνική κυριαρχία».
Η Βενεζουέλα εδώ και χρόνια κατηγορείται από την Ουάσιγκτον ότι βρίσκεται πίσω από τη διακίνηση ναρκωτικών που πλημυρίζουν την αμερικανική αγορά. Ενώ ο Μαδούρο υποστηρίζει ότι η κύρια αιτία της κρίσης είναι η διεκδίκηση από τον Τραμπ των περελαϊκών αποθεμάτων της Βενεζουέλας. Πάντως βέβαιο είναι ότι και η Ευρώπη βρίσκεται εδώ και καιρό αντιμέτωπη με μια συνεχή ροή τόνων κοκαΐνης που εκτοξεύει τα κέρδη λαθρεμπόρων ναρκωτικών από τη Βενεζουέλα και την Κολομβία.
Γεγονός που επιτρέπει στους Αμερικανούς να κατηγορούν τους Ευρωπαίους ότι αρνούνται να συνεργαστούν μαζί τους για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών μάλιστα επεσήμανε ότι κόμβος διέλευσης των ναρκωτικών είναι η Βενεζουέλα.
Ετσι δικαιολογούν οι ΗΠΑ τις συνεχείς επιθέσεις εναντίον πλοιαρίων που μεταφέρουν ναρκωτικά στην Καραϊβική. Και είναι χαρακτηριστικό ότι ο αμερικανός υπουργός Πολέμου βρέθηκε στο στόχαστρο καταγγελιών ότι έδωσε εντολή να εξοντωθούν με δεύτερο βομβαρδισμό όσοι είχαν διασωθεί από ένα πρώτο αμερικανικό πλήγμα εναντίον πλοιαρίου που, υποτίθεται, μετέφερε ναρκωτικά.
Μετά από όλα αυτά δεν θέλει και πολλή σκέψη για να γίνει αντιληπτό ότι μετά την Ουκρανία και τη Γάζα ένα τρίτο εξαιρετικά επικίνδυνο μέτωπο ανοίγεται τώρα στη Λατινική Αμερική.
Με τον Τραμπ να κλιμακώνει τις απειλές του και τον ΟΗΕ, ο ρόλος του οποίου υποτίθεται ότι είναι η πρόληψη διεθνών κρίσεων ή η αντιμετώπισή τους όταν έχουν ήδη εκδηλωθεί, να παραμένει για μία ακόμη φορά σιωπηλός.
Αποδεικνύοντας έτσι ότι οι τύχες του κόσμου εξαρτώνται πλέον αποκλειστικά από ανεξέλεγκτους ισχυρούς ηγέτες τύπου Τραμπ και Πούτιν και με την Ευρώπη να παραμένει πάντα ανίσχυρη να επέμβει, καθώς η λήψη κοινών αποφάσεων αποδεικνύεται για πολλοστή φορά εξαιρετικά προβληματική, όταν τα εθνικά συμφέροντα των χωρών-μελών αποκλείουν τη λήψη ενός κοινού ευρωπαϊκού σχεδίου. Με ό,τι αρνητικό μπορεί αυτό να σημαίνει, ιδαίτερα στη σημερινή εποχή.
