Μια διαχρονική και πολυεπίπεδη κρίση αξιών, θεσμών και παραγωγικών δομών στην ελληνική πραγματική οικονομία είχε να αντιμετωπίσει στη συνέχεια και μια πολυετή περίοδο τιμωρητικών παρεμβάσεων από τους θεσμικούς πιστωτές της.
Ενας από τους κύριους άξονες του ορισμού και της όλης συγκρότησης της πραγματικής οικονομίας εστιάζεται στα πεδία παραγωγικής εξειδίκευσής της. Σε τελική ανάλυση, είναι οι χώροι της παραγωγής και οι τρόποι άσκησης δύναμης, οικονομικής και πολιτικής, που διαμορφώνουν καταληκτικά τα πραγματικά μεγέθη αγοραίων προστιθέμενων αξιών σε διαφορετικούς οικονομικούς και κοινωνικούς χώρους.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
