Στο διάβα της ελληνικής Ιστορίας, υπήρξαν προσωπικότητες που έλαμψαν με το μεγαλείο του χαρακτήρα τους, το έργο τους και την κληρονομιά τους, πνευματική ή υλική. Σε αυτή την περιγραφή ίσως στο μυαλό των περισσοτέρων έρχονται πρόσωπα όπως ο Μέγας Αλέξανδρος, ο βασιλιάς Πύρρος, ο Αριστοτέλης ή και νεότερα όπως ο Οδυσσέας Ελύτης ή η Μαρία Κάλλας.
Σε αυτό το άρθρο όμως δεν πρόκειται να αναφερθούμε σε κανέναν από τους παραπάνω ή σε προσωπικότητες παρόμοιας εμβέλειας. Αντιθέτως, θα προτιμήσουμε ένα αφιέρωμα σε μερικούς ξεχωριστούς ανθρώπους που ίσως δεν έκαναν την πόλη της Αρτας λαμπρή ή γνωστή σε όλον τον κόσμο, όμως σίγουρα την ευεργέτησαν στο μέγιστο βαθμό και έδωσαν ένα εξαιρετικό παράδειγμα στις επόμενες γενιές.
Ο μέγας ευεργέτης της πόλης μας
Ο Αλέξανδρος Ζάρας γεννήθηκε το 1863 στην ακόμα τότε τουρκοκρατούμενη Αρτα, η οποία θύμιζε ένα μικρό χωριό που είχε ξεχάσει τις παλιές δόξες της ως πρωτεύουσας του Βασιλείου της Ηπείρου κατά τα Ελληνιστικά χρόνια, αλλά και ως πρωτεύουσας του Δεσποτάτου της Ηπείρου πολύ αργότερα. Ηταν γόνος πλούσιας οικογένειας που ασχολούνταν με το εμπόριο. Σε συνεργασία με τα αδέλφια του Κωνσταντίνο και Ιωάννη, κυριάρχησαν στον τομέα του υφασματεμπορίου στην αγορά της Αρτας, αποκτώντας σημαντική περιουσία. Μετά τον θάνατο και των δύο αδελφών του, όλη η περιουσία περιήλθε στα χέρια του. Την 4η ημέρα του Αυγούστου το 1958, ο Αλέξανδρος Ζάρας έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών.
Ολοι όσοι γνώρισαν τον Ζάρα, δεν έχουν να τον κατηγορήσουν για τίποτα, παρά μόνο έχουν να θυμούνται την ευγενική ψυχή και την καλλιέργεια που διέθετε, καθώς και τη γενναιοδωρία του, η οποία μάλιστα συνεχίστηκε αδιάκοπα και μετά θάνατον. Οσο βρισκόταν εν ζωή, δώρισε 9.000 χρυσές λίρες, ένα ασύλληπτο ποσό για εκείνη την εποχή, για την ίδρυση Κρατικού Νοσοκομείου στην Αρτα και κληροδότησε την αρχοντική του κατοικία στον δήμο για την αξιοπρεπή στέγαση του Δημαρχείου, ένα κτίριο ακριβώς στο κέντρο της πόλης.
Ο Βασίλειος Αγραφιώτης κληροδότησε σημαντικό μέρος της περιουσίας του στην πόλη της Αρτας που υπεραγαπούσε
Προστάτης των τεχνών και των γραμμάτων
Ο Βασίλειος Αγραφιώτης, γόνος παλιάς οικογένειας της Αρτας, μετά τις σπουδές του στην Εμπορική Σχολή Αθηνών επέστρεψε στην Αρτα για να ασχοληθεί με τις επιχειρήσεις του πατέρα του, τις οποίες συνέχισε με μεγάλο ζήλο. Παράλληλα, αγαπούσε ιδιαίτερα τις τέχνες και τα ταξίδια, για τα οποία πίστευε ότι μπορούν να δώσουν νέες γνώσεις και πρωτόγνωρες εμπειρίες. Αυτή η αντίληψη μάλιστα τον ώθησε να επισκεφθεί σχεδόν όλες τις χώρες του κόσμου. Απεβίωσε στις 29 Αυγούστου του 1985, αφήνοντας πίσω του ένα μεγάλο έργο.
Η αγάπη που έτρεφε για την πόλη του φαίνεται ξεκάθαρα από τη σημαντική περιουσία που κληροδότησε σε αυτήν, όπως ένα μεγάλο διαμέρισμα, έναν πορτοκαλεώνα 13 στρεμμάτων και μετοχές της Εθνικής Τράπεζας και της Τράπεζας της Ελλάδος. Επιπρόσθετα, όρισε τα μισά των εσόδων που θα απέφεραν όλα τα παραπάνω να διατίθενται για τα ετήσια ή διετή βραβεία που πήραν το όνομά του, προς τιμήν του, για την ανάδειξη αξιόλογων αρτινών καλλιτεχνών και συγγραφέων, καθώς και ανθρώπων που με το έργο τους και το ήθος τους συνέβαλλαν στη βελτίωση της πόλης μας και της υπαίθρου της, αλλά και την επιβράβευση των αριστούχων τελειόφοιτων μαθητών και μαθητριών.
Οι δύο αυτές προσωπικότητες μας διδάσκουν κάτι πολύ ιδιαίτερο: αυτός ο κόσμος δεν είναι τέλειος, όμως καθένας από εμάς μπορεί να κάνει κάτι μικρό ή μεγάλο για να τον αλλάξει προς το καλύτερο!
