Στο κέντρο της αίθουσας μια πέτρινη φλόγα, ένας λευκός δαυλός που μοιάζει να έχει πέσει από ένα μνημείο ηρώων και πεσόντων ή σαν να είναι κρατημένος σαν όπλο από ένα αόρατο χέρι «φωτίζει» τον χώρο και τα αντικείμενα που τον περιβάλλουν και περιστρέφονται γύρω από αυτόν. Επτά αφηρημένα γλυπτά από μαύρο γύψο, τρία ζωγραφικά έργα, υλικοποιημένες σκιές που συμπληρώνουν σε έναν βαθμό τη μορφή που τις προκαλεί. «Θέλω να εμφανίσω κάτι που όλοι σε έναν βαθμό κατανοούμε ότι ερμηνεύει την ύπαρξη ενός πράγματος, διότι κάτι το οποίο δεν υφίσταται δεν αποδίδει σκιά. Θέλω να εμφανίσω μέσα από μια συμπαγή υλικότητα κάτι που αντιστοιχεί σε κάτι το οποίο πλέον δεν υπάρχει» θα πει ο Χανδρής στον χώρο της γκαλερί Citronne όπου πραγματοποιείται η νέα ατομική του έκθεση.
Στην «Orbital Objects» ο Χανδρής αναπτύσσει μια οργανική, δημιουργική σύμπραξη μεταξύ ζωγραφικής και γλυπτικής καθώς συνεχίζει να διερευνά το ενδιαφέρον του για τις σκιές, μια μεγάλη μελέτη που αφορά και την απόδοσή της σε έργα δημιουργών όπως οι Τζόρτζιο Μοράντι, Φράνσις Μπέικον και Εντβαρντ Μουνκ. Εδώ η βασική αφετηρία για τη δημιουργία των έργων που συνιστούν μια μεγάλη εγκατάσταση επί της ουσίας είναι ένας πίνακας. Συγκεκριμένα η σκιά ενός σκοτωμένου λαγού, τροπαίου από κυνήγι, όπως τον απεικόνισε ο γερμανός ζωγράφος Οτο Σόλντερερ (1832-1902) στην όχι ιδιαίτερα γνωστή «Νεκρή φύση με νεκρό λαγό και φραγκόκοτα μπροστά σε γκρι τοίχο» (1885). Στο σύμπαν του Χανδρή ο πίνακας είναι απών αλλά ο λαγός είναι παρών μέσα από τρισδιάστατες εκδοχές της σκιάς του, γλυπτά που τελικά δεν συμπληρώνουν την εικόνα του αλλά αποκτούν μια αυτόνομη ύπαρξη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
