«Αγιος Βασίλης έρχεται απέ την Καισαρεία/ Πηγαίνει στην Ιερουσαλήμ, την πόλη την αγία./ Στο δρόμο όπου πήγαινε, βρίσκει τον Ιωάννη,/ βρίσκει και το Γρηγόριο και τους εχαιρετάει.// Ωρα καλή, διδάσκαλοι, Τριάδος της Αγίας/ και του Χριστού γεννήματα και της Υπεραγίας./ Ωρα καλή Βασίλειε και πόθεν κατεβαίνεις/ κι από τι τόπον έρχεσαι και πού θε να πηγαίνεις; Ερχουμ’ απ’ την Καισάρεια κι απ’ την Καππαδοκία,/ πηγαίνω στην Ιερουσαλήμ, στην πόλη την αγία./ Θα πάγω και στη Βηθλεέμ, να δω κι εκεί τον τόπο,/ όπου γεννήθηκε ο Χριστός, κι ας κάνω τέτοιον κόπο./ Οκτώ ημέρες σήμερα που ο Χριστός γεννήθη,/ ω Αγιε Βασίλειε, να τον παρακαλέσεις/ αυτόν τον Ιησού Χριστό, στους πόδας Του να πέσεις/ …Να μας εσώσει η χάρις Του και να μας εφωτίσει/ και μέσα στον παράδεισο να μας εγκαταστήσει». Είναι τα παραδοσιακά πρωτοχρονιάτικα κάλαντα των Παλατιανών του Ωρωπού. Μικρασιάτες πρόσφυγες από τα Παλάτια του Μαρμαρά, ίδρυσαν το 1923 τα Νέα Παλάτια στον Ωρωπό, σε μια ακτή που τους θύμιζε το χωριό τους, μεταφέροντας στον νέο τόπο τα έθιμα της παλιάς ζωής τους. Κότα ήταν το χριστουγεννιάτικο φαγητό τους, κοτόπουλο βραστό, με ό,τι ζαρζαβατικά είχαν οι μπαξέδες τους, καταγράφει η Μαριέλα Ντάικου, νεαρή φοιτήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τον Απρίλιο του 2020. Στο τραπέζι της παραμονής της Πρωτοχρονιάς έπρεπε όμως να υπάρχει οπωσδήποτε ρύζι, για να έρθει ευημερία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
