Τι είναι ως πεζογράφος ο Βαγγέλης Αυδίκος; Στο καινούργιο μυθιστόρημά του, υπό τον τίτλο Δρολάπι (εκδ. Εστίας), οι μουσουλμάνοι της Θράκης, η ελληνική μετανάστευση στις ΗΠΑ, η αντίθεση ανάμεσα στην πόλη και την ύπαιθρο, οι πολλαπλές δυσχέρειες της οικονομικής κρίσης, η εσωτερική επικοινωνία των σταθμών της πρόζας του (τρεις – αν μετρώ σωστά – από τους τωρινούς ήρωες προέρχονται από παλαιότερα ή νεότερα πεζογραφικά του έργα), ο έλεγχος της πολιτικής εξουσίας, η λαογραφία, η εθνογραφία, η φύση, η βοτανική και η εστίαση στον κόσμο των ζώων και των πουλιών (εδώ μια κατσίκα κι ένα κοράκι) αποτελούν τις βασικές θεματικές παραμέτρους. Στοιχεία σαν κι αυτά συναντάμε και σε προηγούμενες συνθέσεις του, η διαφορά, ωστόσο, με την ανά χείρας δουλειά του είναι πως στις σελίδες της κυριαρχεί μια ταυτοτική και υπαρξιακή διάσταση, έντονα αποτυπωμένη και στα έξι πρόσωπα των τριών ζευγαριών τα οποία αναλαμβάνουν πρωταγωνιστικό ρόλο: στην Αρσινόη και τον Μάχο, στον Κρις και τη Μίκα, στον Κώστα και τη Ρίνα.
Εξι πρόσωπα που έχουν πέσει το ένα πάνω στο άλλο κατά το παρελθόν, χωρίς περαιτέρω σύσφιξη των δεσμών τους, έξι πρόσωπα των οποίων οι τροχιές εξακτινώνονται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (από την Ηπειρο, τη Θράκη και τη Σόφια μέχρι το νησί της Ιρλανδίας, το Οχάιο και τη Βραζιλία), έξι πρόσωπα που όταν θα έρθουν επιτέλους κοντά (αλλά και πριν από το γεγονός της τελικής τους συνεύρεσης) θα δουν τη ζωή τους να σημαδεύεται, άλλοτε πραγματικά και άλλοτε συμβολικά, από ένα εξωφρενικό δρολάπι: από μια ανελέητη βροχή που θα μεταβάλει ριζικά την αλήθεια της μοίρας τους τόσο ως προς τον εαυτό τους όσο και ως προς τους άλλους.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
