Γιώργος Ικαρος Μπαμπασάκης

Από το 2004, που βρέθηκα οικειοθελώς εγκλωβισμένος σε ένα κινεζοκρατούμενο πανδοχείο στη Φρανκφούρτη, μ’ ένα μπουκάλι ουίσκι, τα άφιλτρα τσιγάρα μου και ένα φορητό Tivoli από το οποίο άκουσα ότι παίρνει το Νομπέλ Λογοτεχνίας η μουσικολογικώς στρυφνή Ελφρίντε Γέλινεκ, μου είχε καρφωθεί στο μυαλό ένα αέναο παιχνίδι με τα Νoμπέλ. Ενας ποπ χουλιγκανισμός, μια ροκ […]