Από τον Λούντβιχ Βιτγκενστάιν μάθαμε κάτι που ήδη διαισθητικά γνωρίζαμε: το νόημα των εννοιών δεν εντοπίζεται στις ίδιες τις έννοιες αλλά στη χρήση τους.
«Το "Οχι" έχει μείνει στην Ιστορία ως η μεγάλη ανατροπή. Με τις εκλογές του Σεπτεμβρίου που ακολούθησαν άνοιξε ο δρόμος για μια διαφορετική πολιτική, με αναπτυξιακή προοπτική και κοινωνικό πρόσημο,
Οταν τον άκουγες ήταν αδύνατον να μείνεις ασυγκίνητος. Το πάθος του ήταν μεταδοτικό, η αναλυτική του ικανότητα αξιοζήλευτη.
Το λένε οι πιο έγκυρες πηγές (η Τράπεζα της Αγγλίας, το υπουργείο Οικονομικών, δεξαμενές σκέψης, εργοδοτικές ενώσεις,
«Μπορείτε να μας κατηγορήσετε για αυταπάτες, όχι ότι δεν τηρήσαμε την εντολή [για σκληρή διαπραγμάτευση] και είπαμε ψέματα», Αλέξης Τσίπρας
Κλασική εθνοκεντρική πλάνη: όταν ένα αλλότριο έθιμο μας παραξενεύει προσπαθούμε να το κατανοήσουμε απλοϊκά με τους οικείους κώδικες ερμηνείας.
Οι σωστές διακρίσεις είναι για τη σκέψη ό,τι είναι το οξυγόνο για τη ζωή. Οσο πιο λεπτές οι διακρίσεις, τόσο πιο οξεία η αντίληψή μας.
Μία ημέρα πριν από τις πρόσφατες εκλογές ο συνομιλητής μου σε ένα από τα καφενεία του Καρπενησίου ήταν κατηγορηματικός
«[...] Θα έλεγε τις ότι η χώρα αύτη ηλευθερώθη επίτηδες διά ν' αποδειχθή ότι δεν ήτο ικανή προς αυτοδιοίκησιν».
Αν και εξηγείται, δεν παύω να εκπλήσσομαι όταν το βλέπω: ευφυείς άνθρωποι να παίρνουν κακές αποφάσεις.
Είναι ενδιαφέρον να διαβάζει κανείς το παρόν αναδρομικά. Εχει την ευκαιρία να εστιάζει στη διαδρομή που οδήγησε στην παρούσα κατάσταση - στις δυνατότητες που υπήρχαν
Ελάχιστοι διανοούμενοι είχαν την τύχη του υπουργού Οικονομικών κ. Ι. Βαρουφάκη: την ευκαιρία να υλοποιήσουν ως υπουργοί αυτά που πρότειναν ως σχολιαστές∙ να κάνουν τη θεωρία πράξη.
Μπορεί η σθεναρή στάση του υπουργού Οικονομικών κ. Βαρουφάκη έναντι των δανειστών να αναπτέρωσε το ηθικό των Ελλήνων
Κάθε φορά που αλλάζει κυβέρνηση αναπτερώνεται η ελπίδα. Οι νέοι πρωθυπουργοί προβαίνουν σε ελπιδοφόρες εξαγγελίες
Οι αγωνιστές της «Αλληλεγγύης» στην κομμουνιστική Πολωνία το ήξεραν καλά...
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, αν γίνονταν εκλογές σήμερα, σε αρκετές χώρες της ΕΕ θα επικρατούσαν ακραίοι πολιτικοί σχηματισμοί
Δεν είναι ευχάριστο αλλά πρέπει να το παραδεχθούμε: το κυριότερο πρόβλημα της χώρας είναι ο τρόπος που χειριζόμαστε τα προβλήματά μας (μετα-πρόβλημα).
Το ξέρουμε και από την προσωπική μας ζωή: το νήμα του χρόνου δεν το ξαναπιάνεις εκεί που το αφήνεις. Παρεμβάλλονται γεγονότα που μεταβάλλουν συναισθήματα και αντιλήψεις. Οπως μετά την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ο άνθρωπος δεν παραμένει ίδιος, έτσι και μετά την εμπειρία της εθνικής χρεοκοπίας όλα αλλάζουν.
Αν θέλεις να μάθεις τι πιστεύει κάποιος (ιδιαίτερα ένα δημόσιο πρόσωπο), δεν αρκείσαι στη δημόσια ομιλία του. Το τι λέει δεν αντανακλά πάντοτε αυτό που σκέπτεται.
Η πρόσφατη συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές αντιμετωπίστηκε από τα κόμματα με ξύλινη γλώσσα, ως συνήθως.