Βάσω Κιντή

Δεκαπέντε μήνες ήταν αρκετοί για να δειχθεί ότι η μόνη πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για την παιδεία είναι το γκρέμισμα, η παραπλάνηση και ο συντεχνιασμός.

Πριν λίγο καιρό η αν. υπουργός Παιδείας κυρία Σία Αναγνωστοπούλου, όταν ρωτήθηκε για τις καταλήψεις των φοιτητών, είπε ότι «είναι υγιές να υπάρχουν αντιδράσεις στο πανεπιστήμιο».

Με το που έσκασε η αποκάλυψη της Καθημερινής (26/7)για τα σχέδια Βαρουφάκη

To πιο τρομακτικό απ’ όλα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα είναι

Οταν πριν από αρκετά χρόνια το μάθημα της φιλοσοφίας εξεταζόταν πανελλαδικά, συμμετείχα για ένα διάστημα στον ορισμό των θεμάτων.

Οταν γίνονταν ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία και οι βομβαρδισμοί στη συνέχεια, σκεφτόμουν πόσο τραγικό είναι μια χώρα στην Ευρώπη να υποφέρει τόσο και όλες οι υπόλοιπες να συνεχίζουν τη ζωή τους αμέριμνες

O Αντώνης Λιάκος, σε άρθρο του στο «Βήμα» της προηγούμενης Κυριακής, επιχειρεί να περιγράψει μεταρρυθμίσεις για την Παιδεία οι οποίες «δεν θα αναιρούν μόνο προηγούμενους κακούς νόμους»

Ας πω εξ αρχής τη θέση μου ότι τα δημόσια πανεπιστήμια...

Συζητούσα τις προάλλες με φίλους το περίφημο Επιχείρημα του Κινέζικου Δωματίου που διατύπωσε πρώτη φορά ο φιλόσοφος Τζον Σερλ,

Οσοι σήμερα οδύρονται για το μέλλον των δημόσιων πανεπιστημίων είναι αυτοί που σε μεγάλο βαθμό ευθύνονται για την απαξίωσή τους.

O Αλβέρτος Αρούχ στην εισαγωγή του βιβλίου του Art Cuisine. Το φαγητό ως τέχνη (ΙΜΑΚΟ, 2007), το οποίο βραβεύτηκε την ίδια χρονιά με το 1ο Παγκόσμιο Βραβείο Gourmand,

Ο μεγάλος αριθμός νέων με μεταπτυχιακούς τίτλους αποτελεί αναμφίβολα κεφάλαιο για τη χώρα.