Πόσες δεκαετίες ακόμα πρέπει να περάσουν για να αντιληφθούμε ότι ο λαϊκισμός και οι τζάμπα υπερπατριωτικές μαγκιές οδηγούν σε εθνικές ταπεινώσεις;
Η προσχώρηση Τσίπρα στη realpolitik και κατά συνέπεια η αναγκαστική ενσωμάτωσή του στο «μνημονιακό» στρατόπεδο,
Ο Βαρουφάκης μπορεί να μας τελείωσε, αλλά το πνεύμα του εγκαταβιοί, όπως φαίνεται, στο Μέγαρο Μαξίμου.
Είναι δικαίωμα του καθενός να έχει οποιαδήποτε γνώμη θέλει για τις εφημερίδες και τους δημοσιογράφους.
«Το να έχουμε έναν εχθρό είναι σημαντικό όχι μόνο για να ορίζουμε την ταυτότητά μας αλλά και για να διαμορφώνουμε ένα εμπόδιο με το οποίο να μετράμε το δικό μας σύστημα αξιών.
Η κυβέρνηση διά του κ. Τσίπρα υπέγραψε προχθές μετά βαΐων και κλάδων την παραχώρηση του ΟΛΠ στην Cosco.
«Αγαπώ την ανθρωπότητα, αλλά, για μεγάλη μου έκπληξη, όσο περισσότερο αγαπώ την ανθρωπότητα στο σύνολό της, τόσο λιγότερο αγαπώ τους ανθρώπους ως μεμονωμένα άτομα...».
Τι μπορείς να ελπίζεις από μια κυβέρνηση που οι υπουργοί της δεν μπορούν να συμφωνήσουν ούτε στα αυτονόητα;
Παρά τη σημαντική αύξηση των φόρων πέρυσι, τα έσοδα του κράτους δεν αυξήθηκαν. Με μία εξαίρεση: τα έσοδα από τους φόρους των μισθωτών.
Η Αριστερά στην Ελλάδα, με εξαίρεση φυσικά μειοψηφικές ομάδες, είχε πάντα αλλεργία
Ο χώρος της Κεντροαριστεράς, της Σοσιαλδημοκρατίας ή όπως αλλιώς θέλετε να τον προσδιορίσουμε υποφέρει από την ίδια παθογένεια που πλήττει συνολικά τη χώρα.
Οι άνθρωποι πάνω από τους αριθμούς ήταν όπως θυμόμαστε μια από τις πολλές παρόλες με τις οποίες μας είχαν βομβαρδίσει ο κ. Τσίπρας και οι σύντροφοί του.
Το πρόβλημα με τον λαϊκισμό είναι ότι μερικές φορές ο λαός, αγανακτισμένος από τη διάψευση των προσδοκιών του, γυρίζει την πλάτη στους κόλακές του.
Η Ιστορία όχι απλώς επαναλαμβάνεται, αλλά μερικές φορές εκδικείται όσους βιάζονται να βρουν θέση στις δέλτους της.
Ηταν αρκετή η ανατροπή των προβλέψεων για την εκλογή αρχηγού στη ΝΔ για να αποκαλυφθεί σε χρόνο ρεκόρ ότι το πολιτικό σκηνικό είναι κινούμενη άμμος.
Ηταν απολύτως αναμενόμενο ότι οποιαδήποτε πρόταση για το Ασφαλιστικό θα προκαλούσε αναταράξεις και πολιτικές αντιπαραθέσεις.
Τηρουμένων των αναλογιών, όπως το 1989 σηματοδότησε την αποκαθήλωση του πάλαι ποτέ υπαρκτού σοσιαλισμού, το 2015 μπορεί να θεωρηθεί η χρονιά που διέλυσε τους μύθους για την ελληνική Αριστερά.
Υποτίθεται ότι μετά το τέλος της ελέω Θεού βασιλείας είχαμε απαλλαγεί από την κληρονομική διαδοχή εξουσίας και παραεξουσίας.
Πόση κοροϊδία, πόση παραποίηση της πραγματικότητας μπορούμε να αντέξουμε ακόμα; Είναι δυνατόν, ύστερα από έξι χρόνια κρίσης
Λίγους μήνες νωρίτερα, στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, όλα τα κόμματα της ευρωπαϊκής αντιπολίτευσης,