Δημήτρης Θεοδωρόπουλος

Στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα με έναν σιωπηλό, ταυτόχρονο - στα όρια της συνενοχής - τρόπο

Ενα ζευγάρι ερωτευμένων παιδιών κάθεται σε ένα παγκάκι. Για την ακρίβεια, ας μην προτρέχουμε,

Αν βλέπεις αρκετές ταινίες, δεν γίνεται να μην το δεις κάπως έτσι: ο Πειραιάς, την ώρα της αυγουστιάτικης αιχμής, έχει κάτι από αγχωμένη κινηματογραφική απόδραση.

Σκεφτείτε την εικόνα: δέκα χρόνια πριν, μια μακιγιαρισμένη, αγχωμένη κοπέλα με τσιριχτή φωνή διοργανώνει ένα από τα πρώτα της έξαλλα πάρτι.

Καθώς τα τζιτζίκια κάνουν το ρέιβ πάρτι τους στους δρόμους, καθώς η επιφανειακή κουβέντα

Σε μια στοά κάτω από την επιφάνεια της Γης, εκεί που οι ψεκασμοί δεν πιάνουν

Οπως απέδειξε και το Μουντιάλ που ήδη νοσταλγούμε, το ποδόσφαιρο έχει τις απαντήσεις για τα περισσότερα

Υπάρχουν μέρες που σχεδόν νιώθεις την παραγωγικότητα να πέφτει στο πάτωμα. Κοιτάς

Οταν μπλέκουν οι λογοτέχνες με το ποδόσφαιρο, δεν μπορείς να περιμένεις πολλά, παρά μόνο όμορφα διατυπωμένες υπερβολές. Υπερβολές όπως αυτή: «Σε κάθε χώρα υπάρχει μια αθεράπευτη πληγή. Μια εθνική καταστροφή, μια Χιροσίμα. Η δική μας Χιροσίμα ήταν εκείνη η ημέρα. Εκείνο το γήπεδο». Είναι η φράση του βραζιλιάνου συγγραφέα Νέλσον Ροντρίγκεζ, στην προσπάθειά του να […]

Μία από τις καινοτομίες του εφετινού Μουντιάλ είναι αυτό το αντιαισθητικό σπρέι το οποίο οι διαιτητές

Θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν τοσο σοβαρό: Δύο Νεοναζί, μεταμφιεσμένοι σε γλυκομίλητους ανθρώπους

Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της 4ης Ιουλίου του 2004 στη Λισαβόνα έγινε ένα λάθος επιπέδου ήπιου διπλωματικού επεισοδίου. Ο απρόσεκτος πορτογάλος σκηνοθέτης, που το διέπραξε όμως, είχε μια σημαντική δικαιολογία: Καθώς έγραφε «Κώστας Καραμανλής, πρωθυπουργός της Ελλάδας» κάτω από το κοντινό πλάνο του τότε προέδρου της ΕΠΟ Βασίλη Γκαγκάτση, ο οποίος πανηγύριζε βουρκωμένος την […]

Μια μέρα του 1970, ο Μοασίρ Μπαρμπόζα, ένας έγχρωμος παλαίμαχος τερματοφύλακας, βρισκόταν σε ένα σουπερμάρκετ του Ρίο. Εκεί, έμελλε να ζήσει τη δεύτερη χειρότερη στιγμή της ζωής του. «Βλέπεις αυτόν τον κύριο;» είπε μια γυναίκα στην κόρη της. «Είναι αυτός που έκανε όλη τη Βραζιλία να κλάψει». Η χειρότερη στιγμή της ζωής του ήταν στις […]

Συμβαίνει ξαφνικά, εκεί που δεν το περιμένεις. Αν και, με την ελάχιστη στοιχειώδη εμπειρία, θα έπρεπε

Οταν ήταν μικρή, ήθελε να δουλέψει στα διόδια, για να βλέπει κίνηση, να βλέπει τα αυτοκίνητα να περνάνε. Ακόμη ζηλεύει αυτή τη δουλειά, «το να βλέπεις διαρκώς κίνηση, ανθρώπους, φυγή». Οταν ήταν λίγο πιο μεγάλη και επισκεπτόταν το Ηρώδειο, χωρίς να το ομολογήσει σε κανέναν «σκεφτόμουν τι θα φοράω στη σκηνή, πού θα κάθομαι, πώς θα τραγουδάω».

Η ευγένεια δεν είναι στη μόδα. Το βλέπεις στον δρόμο, το καταλαβαίνεις στις καθημερινές συζητήσεις. Το συνειδητοποιείς όταν οδηγείς

Το Μουντιάλ του 1986 είναι μια μικρή πράσινη πιπεριά με μαύρο μακρύ μουστάκι και ένα τεράστιο σομπρέρο στο κεφάλι. Το Μουντιάλ του 1990 είναι ένα ρομποτοποιημένο ανθρωπάκι φτιαγμένο με μια αισθητική που μάλλον στα τέλη των 80s ήταν φουτουριστική. Το Μουντιάλ του 1986 είναι ένα σκονισμένο μεσημέρι σε ένα κάμπινγκ στη βουτηγμένη στον ήλιο ελληνική […]

Οι λέξεις μοιάζουν κάπως υπερβολικές. Αλλά ίσως όχι και τόσο. «Σε κάθε χώρα, υπάρχει μια αθεράπευτη πληγή. Μια εθνική καταστροφή, μια Χιροσίμα», έγραψε χρόνια μετά ο βραζιλιάνος συγγραφέας, Νέλσον Ροντρίγκεζ, «Η δική μας Χιροσίμα, ήταν εκείνη η μέρα του 1950». Στις 16 Ιουλίου του 1950, στο γήπεδο Μαρακανά του Ρίο Ντε Τζάνερο, 203.849 Βραζιλιάνοι και […]

Στις 29 Ιουνίου του 1958, ένας 17χρονος που είχε πάρει το όνομά του από τον εφευρέτη Τόμας Εντισον, ο Εντσον Αράντες ντο Νασιμέντο, ξεκινούσε να γράφει τον μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό μύθο του 20ού αιώνα. Στο Μουντιάλ της Σουηδίας, ο 17χρονος Πελέ δεν έπαιξε στα πρώτα παιχνίδια. Στα κρίσιμα, μπήκε ως αναγκαστική αλλαγή. Σκόραρε κόντρα στην Ουαλία, […]

Ο κατάλληλος τοίχος εντοπίστηκε στις αρχές Μαΐου. Περπατώντας στους δρόμους του Σάο Πάολο, διέκρινε την ιδανική επιφάνεια έξω από ένα σχεδόν παρατημένο