Γνώμες

Η μεγάλη οικονομική κρίση επέβαλε δραματικές αλλαγές στην ελληνική οικονομία και κοινωνία.

Μεταξύ των οπαδών της θεωρίας των παιγνίων κυκλοφορεί ένα ανέκδοτο-πρόβλημα που αναζητεί την ιδεατή λύση.

Γνωρίζουμε τους Πτολεμαίους. Τον Πτολεμαίο τον Φιλοπάτορα. Τον Πτολεμαίο τον Φιλομήτορα. Τον Πτολεμαίο τον Ευεργέτη. Την αιωνιότητα όμως κέρδισαν οι Πτολεμαίοι οι Σωτήρες.

Η πλειονότητα των πολιτών αισθάνεται αποφασισμένη να αποδοκιμάσει την κυβερνητική πολιτική, ακόμη κι αν συμφωνεί ότι αποτελεί αναγκαίο τίμημα για μια στοιχειώδη σταθερότητα.

Δεν μπορούσε ο κ. Ι. Στουρνάρας να ακούει άλλο την γκρίνια, τις κατηγορίες και τις καταγγελίες της Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Διαβάστε τα παρακάτω άρθρα: Αναπάντητα ερωτήματα Δεν παίζουμε με το Σύνταγμα Ζητούμενο η τήρηση, όχι η αναθεώρηση ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Η πρόσφατη πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας για την αναθεώρηση του Συντάγματος φαίνεται δυστυχώς να είναι μία ακόμη χαμένη ευκαιρία ουσιαστικού διαλόγου

Για «εκ βάθρων αλλαγή του τρόπου λειτουργίας του πολιτικού συστήματος της χώρας» έκανε λόγο ο Πρωθυπουργός, παρουσιάζοντας τις προτάσεις για μια νέα συνταγματική αναθεώρηση.

Φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει νοήμων άνθρωπος που να μην αντιλαμβάνεται ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας «παίζει» επικοινωνιακά με το Σύνταγμα, τον θεμελιώδη νόμο του κράτους.

Η τριτοβάθμια εκπαίδευση, εδώ και χρόνια, αποτέλεσε διεθνώς αυτοτελές γνωστικό αντικείμενο με συμβολή σειράς επιστημών στη θεματοποίησή του.

Ο τίτλος έχει δύο, ομόθεμες λίγο-πολύ, αφορμές: περιστατική η μία, προγραμματισμένη η άλλη. Και οι δύο αφορούν την κορεσμένη ενασχόληση με τα δύο ομηρικά έπη, μοιρασμένη σε διδασκαλία, ανάγνωση και μετάφραση.

Τη Δευτέρα που πέρασε παρουσιάστηκε ένα βιβλίο διαγνωστικό και προτασιακό συνάμα. Η κριτική του έργου ασκήθηκε από αρμόδια πρόσωπα (Γιαννίτσης, Διαμαντοπούλου, Μητσοτάκης, Σταθάκης).

Διακατέχομαι κι εγώ από την ιδέα μιας «επερχόμενης Δημοκρατίας» που οι έννοιες της πολιτικής δεν επαρκούν για να την προσδιορίσουν.

Η Ιστορία ίσως δεν επαναλαμβάνεται, αλλά οπωσδήποτε συνεχίζεται. Πριν από μερικές μέρες χάσαμε τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, που είχε εισβάλει στη ζωή μας, στη δεκαετία του '60, με το «Εκατό χρόνια μοναξιάς»

Ενας αρθρογράφος, σε άρθρο του σχετικό με την ανακάλυψη σημαντικών ποσοτήτων φυσικού αερίου στη λεκάνη της Λεβαντίνης,

Είναι γνωστό πως για την Αριστερά δεν υπάρχουν αθώα θύματα. Μπροστά στις «επαναστάσεις» της υπάρχουν μόνο δύο κατηγορίες ανθρώπων: εκείνοι που θυσιάζουν και εκείνοι που πρέπει να θυσιαστούν.

Πολλοί πιστεύουν, μεταξύ αυτών και ο γράφων, ότι όταν οι άνθρωποι βρεθούν σε δύσκολες και πιεστικές καταστάσεις κάνουν τις απαραίτητες προσαρμογές για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες.

Στις 25 Μαΐου καλούμαστε να ψηφίσουμε για την ανανέωση των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και έμμεσα για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Αυτές οι ευρωεκλογές στη χώρα μας δεν συνδέονται με το μέλλον της Ευρώπης και το δικό μας μέλλον σε αυτήν. Αλλά με τα «μηνύματα» που θα εκπέμψουν οι ψηφοφόροι προς τα κόμματα.

Υπάρχουν σημάδια ανάκαμψης, οι οικοδομικές δραστηριότητες αναζωογονούνται, τα χελιδόνια του σπιτιού ξανάχτισαν τη φωλιά τους που είχε γκρεμιστεί το καλοκαίρι.