Νέες Εποχές

Αυτό το blog ξεκίνησε στις 2 Ιανουαρίου του 2006. Πέρασε εποχές δόξας όπου κάθε μέρα είχε χιλιάδες αναγνώστες και εκατοντάδες σχόλια. Η επιτυχία του ήταν όμως και το μεγάλο του πρόβλημα. Μου κάλυπτε όλο τον διαθέσιμο χρόνο μου. Η πληθώρα των σχολίων είχε ενδιαφέρον αλλά σύντομα τράβηξε όλα τα τρολ και τους βωμολόχους. Αναγκάστηκα να […]

Οταν νιώθεις πως οι λέξεις είναι εντελώς αδύναμες, σχεδόν άχρηστες, τότε είναι που πρέπει να τις βρεις για να κρατήσεις το μυαλό σου. Ασκήσεις ανθρωπιάς είναι οι λέξεις. Γιατί πρώτα δεν θα έχουν καμία σημασία οι λέξεις και αμέσως μετά δεν θα έχουμε καμία σημασία εμείς. Η γλώσσα που σε όργια στρεψοδικίας προσπαθεί να δικαιολογήσει […]

Το ξεχασμένο πράσινο «Ελληνικό». Ποιο είναι; Ποιο άλλο από το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή – Ιλισίων. Ηταν το 2010 όταν η τότε υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Τίνα Μπιρμπίλη ανακοίνωνε ότι για την αναβάθμιση της Αττικής θα κατασκευάζονταν μέχρι το 2014 δύο εμβληματικά έργα, τα Μητροπολιτικά Πάρκα Ελληνικού και Γουδή – Ιλισίων. Στην πορεία το […]

Στοιχεία για τη δεκαπενταετία 1950-65 Ακόμα και σήμερα, δεκαετίες μετά την κατάρρευση όλων των μύθων με τους οποίους γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές κομμουνιστών, κάποια στερεότυπα δείχνουν να επιβιώνουν, έστω με τη μορφή φράσεων οι οποίες εκφωνούνται ή γράφονται σχεδόν αυτόματα απ’ όσους αναφέρονται στην πρώτη μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου περίοδο. Είναι, πιστεύω, κι […]

Ο πόλεμος συνεχίζεται. Ο Θάνατος παραμονεύει παντού· στις σφαίρες, στις βόμβες, στα τανκς, στα αεροπλάνα – τελικά τον βλέπεις και στα πρόσωπα όλων όσοι βρίσκονται γύρω σου:  καθένας μπορεί να σε σκοτώσει για να γλιτώσει ο ίδιος. Οι άνθρωποι γίνονται πανικόβλητες μηχανές αυτοσυντήρησης, αγριεμένα πλάσματα που γαληνεύουν κάπως μόνο όταν σκοτώνεται κάποιος άλλος· και επειδή οι […]

Ο πόλεμος αλλάζει τα πάντα και στην Ευρώπη έχουμε ένα νέο τοπίο. Στη μεγαλύτερη πολεμική σύγκρουση στην Ευρώπη μετά το 1945, η Ρωσία διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις και από την άλλη πλευρά δεν είναι μόνο η Ουκρανία. Είναι όλη η Ευρώπη, όλος ο δυτικός κόσμος που δεν απαντά με στρατιωτικές επιχειρήσεις αλλά με σκληρά οικονομικά αντίμετρα […]

Τίποτα απολύτως δεν δικαιολογεί τον βάρβαρο πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία. Τίποτα. Και το σχέδιο Πούτιν για Ουκρανία και Ευρώπη θα πρέπει να ηττηθεί ολοκληρωτικά. Αλλά πώς φθάσαμε σε αυτή την τραγική κατάσταση του πολέμου στην Ευρώπη του 2022; Θα μπορούσαμε ως Ευρώπη να είχαμε «αφοπλίσει» νωρίτερα τη λογική Πούτιν; Η πρώτη απάντηση είναι ότι […]

«Καμιά νίκη δεν διαρκεί για πάντα». Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν η ιστορικός Λιάνα Φιξ και ο Μάικλ Κίματζ, καθηγητής της Ιστορίας στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Αμερικής σε εκτενές άρθρο τους στο περιοδικό «Foreign Affairs». Το άρθρο με τίτλο «What if Russia Wins?» (Κι αν νικήσει η Ρωσία;) δημοσιεύτηκε έξι μέρες πριν από τη ρωσική […]

Η πανδημία συνεχίζεται μετά από δύο δεινά για την ανθρωπότητα χρόνια, η λιτότητα την ακολουθεί και ο πρόεδρος Πούτιν πραγματοποιεί το όραμά του να γίνει Αυτοκράτορας της Ρωσίας! Οσοι έχουμε διαβάσει την Αποκάλυψη του Ιωάννη ριγούμε κυριολεκτικά! Βρισκόμαστε μπροστά σε μία παγκόσμια κρίση μεγάλων διαστάσεων, και μας προετοίμασε για αυτήν με σχετικό διάγγελμά του ο […]

Πριν από κάποιους μήνες, στα άρθρα γνώμης της «Guardian», ο ριζοσπάστης δημοσιογράφος και συγγραφέας Τζορτζ Μόνμπιοτ έγραφε πόσο τον σοκάρουν αριστεροί που υιοθετούν θεωρίες συνωμοσίας από τo ρεπερτόριο της σύγχρονης Ακρας Δεξιάς. Ο Μόνμπιοτ είναι υπεράνω υποψίας γιατί δεν ανήκει σε κάποιο «ακραίο Κέντρο» που επιδιώκει, όπως λένε, να προβάλει τη «θεωρία των δύο άκρων» […]

Papa won’t leave you, Henry – Nick Cave «Θα έρθει ο καιρός που θα υποχρεωθούμε να ανακαλύψουμε καινούργιες ονομασίες για κείμενα που κρύβονται πίσω από τον υπότιτλο “μυθιστόρημα”, διότι θα παρουσιαστεί κάποτε ένα βιβλίο που δεν θα ξέρουμε πώς να το βαφτίσουμε». Την απορία που μου προκάλεσε το απόσπασμα αυτό από ένα κείμενο της Βιρτζίνια […]

Η κλασική πια φράση «form follows finance» δεν είναι μόνο ένα σύνθημα αλλά και τίτλος βιβλίων και μελετών για τη σχέση ανάμεσα στην αρχιτεκτονική, την πολεοδομία και τον σύγχρονο χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό των τελευταίων δεκαετιών. Το νέο βιβλίο του καναδού καθηγητή Αρχιτεκτονικής Matthew Soules, «Icebergs, Zombies, and the Ultra Thin. Architecture and Capitalism in the Twenty-First […]

(Η λογοπαικτική πλευρά του ουκρανικού προβλήματος)   Υπήρξε κάποτε ένας ψυχρός και αδηφάγος ηγέτης, που η μόνη του επιθυμία ήταν να αποκτήσει γαίες και τόπους που η χώρα του είχε χάσει όταν διαλύθηκε. Ο λαός του δεν καλοπερνούσε αλλά ήταν συνηθισμένος – εβδομήντα χρόνια ήδη πεινούσε και καταπιεζόταν. Ισα-ίσα που η καινούργια πείνα και καταπίεση, ήταν […]

Στις κρίσεις, δηλαδή στις συγκυρίες εκείνες κατά τις οποίες επιδεινώνονται καταστάσεις και κορυφώνονται αρνητικές εξελίξεις, οι βεβαιότητες υποχωρούν και υπαρξιακά ζητήματα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθούν. Ενας εσωτερικός κλονισμός  των ατόμων που βιώνουν τις συνέπειες της κρίσης ή απειλούνται από αυτές λειτουργεί ως επιταχυντής αρνητικών συναισθημάτων όπως είναι ο φόβος, ο θυμός, η απογοήτευση, η […]

Σε φάσεις κρίσης φανερώνονται όλα. Επιλογές, αντιλήψεις, πεποιθήσεις, δυνατότητες, αντοχές  και όρια. Ενας διάσημος γάλλος φιλόσοφος έχει ευρύτερα γίνει γνωστός με την πρότασή του «η κόλαση είναι οι άλλοι». Μικρή έχει σημασία ότι αυτό είναι σε γνώση των ανθρώπων από καταβολής κόσμου. Ολοι οι αφορισμοί διεκδικούν πρωτοτυπία. Υπουργοί της κυβέρνησης μοιάζει να ασπάζονται αυτή τη […]

Δεν είναι καινούργια η ανησυχία για την πορεία των φιλελευθέρων δημοκρατιών. Πολλά βιβλία και άρθρα έχουν αναφερθεί στο θέμα. Και οι απειλές δεν προέρχονται μόνο από τις ανελεύθερες δημοκρατίες και τις δικτατορίες, αλλά και από την αδράνεια των δημοκρατικών χωρών καθώς και από το εσωτερικό τους. Το ζούμε στην Ευρώπη, το ζήσαμε και στην Αμερική […]

Σε προηγούμενο άρθρο μου στο «Βήμα της Κυριακής», στις 5 Δεκεμβρίου 2021, επεσήμανα την ανάγκη εκσυγχρονισμού του θεσμικού πλαισίου του ελληνικού Πανεπιστημίου μπροστά στις καταιγιστικές αλλαγές του 21ου αιώνα, εστιάζοντας στον πρώτο από τους βασικούς πυλώνες αυτού του πλαισίου, δηλαδή τη διοίκηση και οργάνωση του Πανεπιστημίου. Πρότεινα την υιοθέτηση μιας διακριτής διττής δομής διακυβέρνησης, με […]

Δυόμισι έτη μετά την αλλαγή κυβέρνησης, η ακαδημαϊκή κοινότητα εξακολουθεί να αναμένει αδημόνως τον νέο νόμο για τη λειτουργία των πανεπιστημίων. Στη δημόσια συζήτηση για το περιεχόμενο του νέου θεσμικού πλαισίου, το θέμα που κυριαρχεί, επανερχόμενο διαρκώς στη δημόσια συζήτηση, αφορά τη μορφή και τον τρόπο ανάδειξης της ηγεσίας των πανεπιστημίων (πρυτανική αρχή και συμβούλιο). […]