«Ως σκηνοθέτης, δεν θα μου άρεσε ο εαυτός μου βλέποντάς με ως ηθοποιό. Ως ηθοποιός, δεν θα μου άρεσε ο εαυτός μου γνωρίζοντας ότι σκηνοθετώ.» Όμως ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, που τελικά σκηνοθέτησε τον εαυτό του σε κάποιες ταινίες («Λέοντες αντί αμνών», «Ο γητευτής των αλόγων» κ.α.), υπήρξε απλώς υπέροχος τόσο μπροστά, όσο και πίσω από την κάμερα. Η καριέρα αυτού του ανθρώπου που πέθανε στην αγαπημένη του Γιούτα σε ηλικία 89 ετών, είναι συνδεδεμένη, απλώς, με τα πάντα.
Με ταινίες όπως «Ο μεγάλος Γκάτσμπι», «Οι δύο ληστές» «Οι τρεις μέρες του Κόνδωρα» και «Το κεντρί», ο Ρέντφορντ υπήρξε ένας από τους εμπορικότερους ηθοποιούς της δεκαετίας του 1970.
Αλλά και ένας από τους ομορφότερους που έχουν περάσει ποτέ από την μεγάλη οθόνη. Ενας σταρ της παλιάς στόφας σε νέες εποχές. Εγινε σταρ στην δεκαετία του 1970 αλλά είχε τον αέρα των πραγματικά μεγάλων σταρ της «χρυσής» του Χόλιγουντ περασμένων μεγαλείων.
Ως σκηνοθέτης, ο Ρέντφορντ έχει δημιουργήσει ταινίες που έγραψαν Ιστορία, με πιο εμβληματική ίσως την πρώτη του, το οικογενειακό δράμα «Συνηθισμένοι άνθρωποι» (1980) για το οποία κέρδισε το μοναδικό Οσκαρ της καριέρας του, της σκηνοθεσίας. Οι οικολογικές ανησυχίες του έχουν περάσει σε ταινίες όπως το «Μιλάγκρο» και «Το ποτάμι κυλά ανάμεσά μας», ενώ το «Quiz show» είναι η σκληρή κριτική του για το βρώμικο παρασκήνιο της τηλεόρασης.
Ολες του οι ταινίες έχουν μια πολιτική απόχρωση και κάποιες, όπως «Ο κανόνας της σιωπής» και «Υποπτη συνομωσίας», χώνουν βαθιά το νυστέρι στα βρώμικα σωθικά της αμερικανικής κοινωνίας.
Ομως ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ υπήρξε και ένας πανέξυπνος παραγωγός, ξεκινώντας μάλιστα από πολύ νωρίς. Η ταινία του 1972 «Ο υποψήφιος» του Μάικλ Ρίτσι , στην οποία πρωταγωνιστεί ο ίδιος ο Ρέντφορντ στον ρόλο ενός υποψήφιου γερουσιαστή της Καλιφόρνια, ήταν δική του παραγωγή. Λίγοι δε ίσως γνωρίζουν ότι πέραν των δικών του ταινιών, ο Ρέντφορντ στήριξε ταινίες όπως οι «Ημερολόγια μοτοσυκλέτας» και «Κεντρικός σταθμός» του Βραζιλιάνου Βάλτερ Σάλες, «Ο κατήγορος» του Στιβεν Ζαιλιαν και προσφάτως η σειρά «Dark Winds» στην οποία επίσης έπαιζε (είναι η τελευταία εμφάνισή του σε οπτικοακουστικό μέσο).
Λίγοι επίσης ίσως γνωρίζουν ότι ο Ρέντφορντ υπήρξε ο άνθρωπος κλειδί πίσω από την σπουδαία πολιτική ταινία του Αλαν Πάκουλα «Ολοι οι άνθρωποι του προέδρου» (1976) όπου υποδύθηκε τον Μπομπ Γούντγουορντ, τον έναν εκ των δύο δημοσιογράφων της Washington Post που ξεσκέπασαν το σκάνδαλο Watergate στα μέσα της δεκαετίας του 1970 (ο άλλος ήταν ο Καρλ Μπέρνσταϊν που υποδύθηκε ο Ντάστιν Χόφμαν).
Ο Ρέντφορντ ήταν η ψυχή αυτής της ταινίας. Βρισκόταν σε επαφή με τους Γούντγουορντ και Μπερνστάιν πριν γραφτεί το βιβλίο τους και τους ενθάρρυνε να γράψουν περισσότερα για τον τρόπο με τον οποίο διεξήγαγαν την έρευνά τους και λιγότερο για τα γεγονότα που ανέφεραν. Αργότερα, μεσολάβησε προσωπικά για την υλοποίηση της ταινίας που προτάθηκε για πολλά Οσκαρ.
Ως ηθοποιός υπήρξε παρτενέρ διάσημων γυναικών με τις οποίες πάντα είχε χημεία. Η ταινία για την οποία ο περισσότερος κόσμος τον έχει αγαπήσει είναι «Τα καλύτερά μας χρόνια» στο πλευρό της Μπάρμπρα Στράιζαντ. Με την Τζέιν Φόντα έπαιξε σε τρεις ταινίες και μία σειρά: «Η καταδίωξη», «Ξυπόλητοι στο πάρκο» και «Ο ηλεκτρικός καβαλλάρης» στο σινεμά και «Οι ψυχές μας τη νύχτα» στην τηελόραση. Με την κριστίν Σκοτ Τόμας έπλασε ένα ενδιαφέρον ντουέτο στον «Γητευτή των αλόγων» και με την Σουηδή Λίνα Ολιν στην «Αβάνα» ένα κλείσιμο του ματιού του σκηνοθέτη Σίντνεϊ Πόλακ στην κλασική «Καζαμπλάνκα».
Ο Πόλακ τον σκηνοθέτησε σε πολλές ταινίες και ανάμεσά τους οι «Τρεις μέρες του Κόνδορα» με την Φέι Ντάναγουεϊ και «Πέρα από την Αφρική» δίπλα στην Μέριλ Στριπ, δύο ταινίες που έμειναν στην ιστορία και συζητιούνται ακόμα.
Η παρακαταθήκη που άφησε πίσω του είναι τεράστια για έναν ακόμα λόγο. Ο Ρέντφορντ χρησιμοποίησε την επιρροή του για να προωθήσει περιβαλλοντικούς σκοπούς και τον πλούτο του για να αποκτήσει ακίνητο στη Γιούτα, το οποίο μετέτρεψε σε ράντσο και στο χιονοδρομικό κέντρο Sundance. Το 1980, ίδρυσε το Ινστιτούτο Sundance για επίδοξους κινηματογραφιστές. Το ετήσιο κινηματογραφικό φεστιβάλ του έχει γίνει ένα από τα πιο σημαντικά στον κόσμο.
