Στις δύο δεκαετίες της καριέρας του, ο Ράσελ Χάουαρντ έχει πουλήσει πάνω από 2.000.000 εισιτήρια, παγκοσμίως, έχει πάνω από 1 δισ. views και πάνω από 9.000.000 followers στα social media. Επίσης, έχει 2 specials στο Netflix και συνολικά 6 stand-up specials. Στην τηλεόραση, έχει κάνει την επιτυχημένη διαδρομή του, με τις σειρές «The Russell Howard Hour» (Sky) και «Russell Howard’s Good News» (BBC).
Πολύπλευρη προσωπικότητα ο Άγγλος κωμικός, τηλεοπτικός παρουσιαστής, ραδιοφωνικός παρουσιαστής και ηθοποιός, κέρδισε το βραβείο «Best Compère» στα βραβεία Chortle του 2006 και ήταν υποψήφιος για το βραβείο Edinburgh Comedy Award για την εκπομπή του Fringe στο Φεστιβάλ Aberdeen του 2006.
Μες επιρροές από τους Λι Έβανς , Ρίτσαρντ Πράιορ και Φρανκ Σκίνερ και με προμετωπίδα το σουρεαλιστικό χιούμορ του, ο Ράσελ Χάουαρντ, έχει χαρακτηριστεί από τους Times, ως «megastar της stand up κωμωδίας», αλλά ο ίδιος στην συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ έδωσε άλλη εικόνα, περιγράφοντας μια συνηθισμένη (;) του ημέρα.
Photo credit Craig Sugden
«Λοιπόν ακούστε τι μου συνέβη και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Το προηγούμενο βράδυ πήγα να δω την Λίβερπουλ να πανηγυρίζει το πρωτάθλημα και ως οπαδός της, ένιωσα απίστευτα, μοναδικά. Σήμερα το πρωί έπρεπε να πάω στον σκύλο μου για στείρωση. Έκανε δύο φορές εμετό στο αυτοκίνητο. Μετά τον πήγα στον κτηνίατρο και συνειδητοποίησα ότι είχα κάνει λάθος στο ραντεβού. Έτσι έπρεπε να φέρω τον σκύλο μου πίσω, έπρεπε να καθαρίσω το αυτοκίνητό μου γεμάτο εμετό και μετά έπρεπε να καθαρίσω την πάνα του γιου μου επειδή είχε κάνει αυτά που κάνουν τα μωρά. Για να είμαι ειλικρινής, εκείνη την ώρα, στις εννέα το πρωί, δεν ένιωθα σαν σταρ. Φαντάζομαι ότι καταλαβαίνετε το εννοώ… Είναι ωραίο να κάνεις πράγματα στη ζωή, να δίνεις παραστάσεις να επικοινωνείς με τον κόσμο αλλά η ζωή έχει έναν φανταστικό τρόπο να σε φέρνει πάλι πίσω στη Γη. Οπότε, όχι, δεν νιώθω ούτε είμαι σταρ».
O Ράσελ Χάουαρντ, ναι μεν θεωρεί ότι η εκτός από την κωμωδία, για παράδειγμα ο κινηματογράφος και το θέατρο, «μπορούν να μιλούν για την ζωή μέσα από την σάτιρα, το χιούμορ κοκ αλλά και τα αστεία μπορούν να το κάνουν με τον δικό τους τρόπο. Μπορούν πραγματικά να παρεμβαίνουν και μάλιστα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Γιατί με τη σωστή οικονομία λέξεων, μπορείς να εκφράσεις το επιχείρημά σου τόσο εύγλωττα. Είναι κάπως αστείο, αλλά υπάρχει και ποίηση κάτω από τα αστεία. Υπάρχουν τόσα πολλά παραδείγματα κωμικών που έχουν αυτή την ικανότητα να εκφράζουν ένα επιχείρημα πολύ συνοπτικά».
Photo credit Craig Sugden
Στην συνέντευξη μαζί του, ευλόγως η συζήτηση φθάνει και στο αν υπάρχουν όρια στην κωμωδία. Καταρχάς η απάντηση του, είναι «Όχι» αλλά δεν σταματά εκεί και φέρνει ένα ακραίο παράδειγμα «Από την άλλη δεν μπορείς να ανέβεις στην σκηνή και να κάνεις σεξ με ζώα. Άρα, κάπου υπάρχουν όρια αφού οφείλεις να έχεις αυτο – επιτήρηση. Να ελέγχεις τι να πεις και πώς να το πεις. Στην σκηνή υπάρχει… δυαδική σχέση με το κοινό. Είναι τα γέλια και η σιωπή. Αυτά τα δύο σε οδηγούν. Αν υπάρχει ή όχι αποδοχή από τον κόσμο. Το κοινό στις παραστάσεις οι θεατές λειτουργούν ως ένορκοι. Είναι αυτοί που σου δίνουν την ετυμηγορία τους».
Ο ίδιος πιστεύει ότι στην stand up κωμωδία, δεν τίθεται θέμα αν είναι εύκολη ή δύσκολη. «Νομίζω, ότι ορισμένα θέματα είναι πιο δύσκολα από άλλα. Αν μιλάς για πολύ βαριά θέματα, μερικές φορές μπορεί να είναι δύσκολο. Το stand up είναι λίγο σαν κατάδυση. Όταν βουτάς από τα χαμηλά είναι εύκολο. Αλλά αν είσαι ακριβώς στην κορυφή του βατήρα και πρόκειται να κάνεις μερικές πιρουέτες στον αέρα, τότε αλλάζουν τα πράγματα. Προσωπικά δεν το βρίσκω δύσκολο γιατί το κάνω για τόσο καιρό. Οπότε το βρίσκω συναρπαστικό. Και είναι, μάλλον έτσι νιώθει ένας τραγουδοποιός όταν προσπαθεί να βρει ένα τραγούδι. Όταν το αστείο λειτουργεί ενθουσιάζομαι Απλώς, πρέπει να βρεις τον σωστό συνδυασμό λέξεων. Βλέπω τον κόσμο να γελά με ένα αστείο αλλά δεν μπορώ να το καταλάβω ακριβώς. Τι εννοώ; Είναι το ίδιο με έναν ζωγράφο που ψάχνει να βρει το σωστό χρώμα στο πορτραίτο του. Το βρίσκει αλλά δεν ξέρει πως. Το stand-up comedy είναι σαν να κάνεις το δικό σου Sudoku, που απλώς, κατά κάποιο τρόπο, προσπαθείς να το καταλάβεις μόνος σου».
Το πρόγραμμά του – η παράσταση θα είναι στα αγγλικά – στην Αθήνα, έχει να κάνει με την πολιτική, την πατρότητα, το σεξ και τη θρησκεία κ.α. «Είμαι πολύ ενθουσιασμένος που έρχομαι στην Αθήνα για πρώτη φορά. Δεν έχω κάνει ποτέ stand-up εκεί. Οπότε, αυτό που θα κάνω είναι πιθανότατα να κάνω πολλή έρευνα για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα και τον Ελγιν και θα προσπαθήσω να γράψω και μια κωμική σειρά για αυτό».
