…δεν πρόκειται προφανώς για εκείνον του Ζντάνοφ, αλλά αυτόν του Ανδρουλάκη.

Η «ισχυρή φωνή ρεαλισμού»  την οποία επικαλείται, εμένα  τουλάχιστον μου φέρνει στο νου το διάσημο «τσιτάτο» της zhdanovchina: «Η μοναδική  αντίθεση που επιτρέπεται  στη σοβιετική τέχνη είναι  εκείνη μεταξύ καλού και καλύτερου».

Οπότε,  ποιος απ’ τους δυό; Τσίπρας , ή Μητσοτάκης;