Η Ελλάδα βρίσκεται πάλι μπροστά σε μια απολύτως οριακή κατάσταση. Όταν ο αρμόδιος υπουργός Μεταναστευτικής πολιτικής παραδέχεται, λίγο πριν τη σύνοδο κορυφής ότι πρέπει να θεωρούμε τα σύνορα κλειστά, είναι προφανές ότι το αδιέξοδο είναι μπροστά μας. Όσο δεδομένο κι αν είναι ότι για τις ανεξέλεγκτες προσφυγικές ροές δεν ευθύνεται μόνο η κυβέρνηση, άλλο τόσο δεδομένο είναι ότι με την πολιτική που ακολούθησε και τις συνεχείς παλινωδίες διευκόλυνε και έδωσε τα προσχήματα για αυτή την εξέλιξη.

Θα είναι πραγματικά τραγικό για την χώρα και την κοινωνία,αν μετά το περυσινό κλείσιμο των τραπεζών και την επιβολή των capital controls φτάσουμε και στο οριστικό κλείσιμο των συνόρων. Θα πρόκειται για μια καταστροφική εξέλιξη, που θα επιβεβαιώσει τη διεθνή απομόνωση της χώρας με ευθύνη της κυβέρνησης του κ.Τσίπρα. Με ανοικτό μάλιστα το θέμα της αξιολόγησης και με ορατό τον κίνδυνο ενός συμβιβασμού μεταξύ τρόικας και ΔΝΤ που δύσκολα θα μπορεί να γίνει αποδεκτός από την κυβέρνηση, η κατάσταση αρχίζει να παραπέμπει στις δραματικές εξελίξεις του περυσινού καλοκαιριού.

Οι ευθύνες για αυτή την κατάσταση του πρωθυπουργού και των συνεργατών του είναι τεράστιες.Τρέχουν μονίμως πίσω από τις εξελίξεις, αδυνατούν να διαμορφώσουν μια συνεκτική πολιτική, εξαντλούνται σε πρόσκαιρες, όπως αποδεικνύεται και ατελέσφορες συμμαχίες, με συνέπεια η Ελλάδα να κινδυνεύει πλέον άμεσα, να καταστεί μια τριτοκοσμική χώρα. Κλειστά σύνορα, δεκάδες χιλιάδες μετανάστες εγκλωβισμένους, κλειστές τράπεζες και την οικονομία σε αποσύνθεση, είναι το εφιαλτικό σενάριο που βρίσκεται ξανά μπροστά μας.

Ακόμα χειρότερα, μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο, αντί ο κ.Τσίπρας να προσπαθεί να διασφαλίσει την ελάχιστη εθνική συνεννόηση που απαιτούν οι περιστάσεις, επιδίδεται σε άγονες πολωτικές συγκρούσεις και την εγκαθίδρυση του κομματικού του κράτους. Η μεθαυριανή σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, είναι μια τελευταία ευκαιρία να αποδείξει ότι αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της κατάστασης. Αν δεν το πράξει αναλαμβάνει ακέραιες τις ευθύνες για ότι θα επακολουθήσει.

ΤΟ ΒΗΜΑ