Σωτήρης Δανέζης: Στην πόλη του… τρόμου

Εμπειρος πολεμικός ανταποκριτής, αμέσως μόλις έγινε γνωστό το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι, μπήκε στο αεροπλάνο και βρέθηκε στην πληγωμένη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Ο Σωτήρης Δανέζης, από το Παρίσι που βρισκόταν ως την περασμένη Πέμπτη, μίλησε στο «Βήμα της Κυριακής» για τις εικόνες που πρωτοαντίκρισε, τον φόβο, την κατάσταση και για όλα όσα κατάλαβε ότι θα συμβούν από εδώ και στο εξής.

«Βγαίνοντας από το terminal δεν βλέπεις και πολλά πράγματα. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα πως τα μέτρα ασφαλείας θα ήταν πιο αυστηρά. Αργήσαμε να δούμε τους πρώτους αστυνομικούς και είχαμε στο μυαλό μας ότι η κατάσταση θα ήταν πολύ διαφορετική, ότι για παράδειγμα θα υπήρχαν αστυνομικοί να ελέγχουν ποιοι κατεβαίνουν από τις πτήσεις. Μέχρι να φτάσουμε στο ταξί βλέπαμε αστυνομικούς που έκαναν τις φυσιολογικές περιπολίες».

«Οταν μπήκαμε στο ταξί και άρχισε ο οδηγός να μας ρωτάει αν είμαστε δημοσιογράφοι. Μας εξήγησε πόσο διαφορετικά ήταν πλέον τα πράγματα στην πρωτεύουσα και δεν ήξερε πόση ώρα θα μας πάρει για να φτάσουμε στον προορισμό μας λόγω των πολλών σημείων ελέγχων που είχαν στηθεί στον δρόμο. Τελικά μας πήγε από κάποιον δρόμο που αποφύγαμε τους πολλούς ελέγχους και φτάσαμε στο κέντρο δίχως ιδιαίτερη ταλαιπωρία».

«Οχι, δεν νιώθεις φόβο στην αρχή. Εχοντας καλύψει και τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου και έχοντας εμπειρία από ανάλογα γεγονότα, στην αρχή δεν νιώθεις φόβο. Μαθαίνεις να αντιμετωπίζεις τον φόβο και μαθαίνεις να τον αναγνωρίζεις στα μάτια των άλλων. Εβλεπες από την πρώτη κιόλας στιγμή στο βλέμμα των περαστικών τον φόβο. Τα λόγια ήταν λίγα. Τις πρώτες ώρες στην place de la Republique νόμιζες ότι όλοι κρατούσαν την αναπνοή τους. Δεν ακουγόταν ψίθυρος, δεν μιλούσε ούτε καν κάποιος στον διπλανό του. Αφηναν σημειώματα, άναβαν ένα κερί και αποχωρούσαν. Ηταν παγωμένος και σοκαρισμένος ο κόσμος στην αρχή».

«Αυτό που εγώ καταλαβαίνω –γιατί βαθύ ψυχογράφημα θα πρέπει να κάνει κάποιος ειδικός –είναι ότι μαζεύεται περισσότερος κόσμος στην πλατεία, οπότε υποχωρεί το σοκ. Τα γεγονότα της Τετάρτης δεν βοηθούν για να ξεπεράσει κάποιος την αιματοχυσία της Παρασκευής. Το ότι σε ένα προάστιο του Παρισιού έχεις μια πραγματική μάχη όπου σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε η αστυνομία έριξε πέντε χιλιάδες σφαίρες δεν είναι και κάτι συνηθισμένο. Δεν είναι μια αστυνομική επιχείρηση από αυτές που γίνονται στον κόσμο. Στην πραγματικότητα εγώ δεν έχω καν βρεθεί σε μάχη όπου να έπεσαν πέντε χιλιάδες σφαίρες. Ηταν πρωτοφανής η επιχείρηση στο Σεν Ντενί. Είναι δύσκολο λοιπόν για τον κόσμο να ξεπεράσει όλο αυτό».

«Ο δημοσιογράφος είναι εκεί για να κάνει τη δουλειά του, όχι για να φοβάται. Θα πρέπει να ελέγξει τα συναισθήματά του για να μπορέσει να καταγράψει και να μεταδώσει τα γεγονότα».

«Οτι ζούμε σε μια νέα εποχή όπου έχουν αλλάξει τα πάντα, ακόμη και οι παραδοσιακές μορφές πολέμου. Αυτού του είδους οι μάχες μέσα σε αστικό περιβάλλον φέρνουν ενός είδους ανταρτοπόλεμο μέσα στη ζωή μας. Οταν πίσω από τη σκανδάλη της μιας πλευράς βρίσκονται φανατικοί, θρησκόληπτοι φασίστες τότε αυτό σε κάνει να φοβάσαι ακόμη περισσότερο. Από εκεί και πέρα κάνω κι άλλες σκέψεις. Αυτές οι επιθέσεις στο Παρίσι γίνονται μια περίοδο πολιτικής κρίσης στην Ευρώπη για τις μεταναστευτικές ροές από τη Μέση Ανατολή. Οι επικριτές της στάσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε αυτή τη μεταναστευτική κρίση θα ενισχυθούν. Εκείνοι που θέλουν το τέλος της Συνθήκης Σένγκεν και θέλουν πλέον περιορισμούς στους συνοριακούς ελέγχους θα το χρησιμοποιήσουν ως επιχείρημα. Οι επιθέσεις στο Παρίσι ενισχύουν τη δημοτικότητα των αντιμεταναστευτικών κομμάτων σε όλη την Ευρώπη. Είναι νωρίς για να το νιώσεις στον δρόμο».