Βραβεία

Λίγο έλειψε να ξεχάσουμε ότι υπάρχουν και Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας. Στη δεύτερη εβδομάδα του Μαρτίου ανακοινώθηκαν τα βραβεία για βιβλία που έχουν εκδοθεί το… 2013. Κρατικά βραβεία ετεροχρονισμένα και επιπλέον δεύτερα και καταϊδρωμένα, αφού αρκετά από τα βιβλία που βραβεύτηκαν είχαν ήδη βραβευτεί από άλλους φορείς έγκαιρα, στις αρχές του 2014. Τα Κρατικά Βραβεία έχουν σχεδόν απαξιωθεί, με ευθύνη φυσικά των κυβερνήσεων και των υπουργών Πολιτισμού των τελευταίων ετών, αρχίζοντας από τον Π. Παναγιωτόπουλο και μετά, αλλά και με την ευθύνη των μελών των επιτροπών που το καθένα για δικούς του λόγους –κυρίως παραγοντισμού –δέχεται να πάρει μέρος σε διαδικασίες που ακυρώνουν τον θεσμό και την αξιοπιστία του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτός ο θεσμός με τη μακρά ιστορία πρέπει να διατηρηθεί και να αναβαθμιστεί.

Κανονικά ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης θα έπρεπε να ζητήσει από την απερχόμενη Επιτροπή Κρατικών Βραβείων να ανακοινώσει και βραβεία για το 2014. Ετσι η νέα επιτροπή, που πρέπει να οριστεί άμεσα, να ανακοινώσει στις αρχές του 2016 τα βραβεία για βιβλία που εκδίδονται μέσα στο 2015. Ο χρόνος, δηλαδή η συγχρονία, είναι απαραίτητο στοιχείο για την αναβάθμιση του θεσμού. Δεν μπορεί να δίνονται βραβεία σε βιβλία που έχουν ήδη κάνει τον κύκλο τους. Ετσι κι αλλιώς τα βραβεία σε όλον τον κόσμο βραβεύουν βιβλία της εντελώς τρέχουσας παραγωγής δημιουργώντας λογοτεχνικά και εκδοτικά γεγονότα. Στην αναβάθμιση του θεσμού θα συμβάλει και ο ορισμός συγκεκριμένης ημερομηνίας ανακοίνωσης των βραβείων. Για παράδειγμα, τη δεύτερη εβδομάδα του Ιανουαρίου θα ανακοινώνονται τα βραβεία για βιβλία της προηγούμενης χρονιάς. Ετσι θα υπάρχει ένα κλίμα αναμονής και μια ατμόσφαιρα έκπληξης, όπως συμβαίνει με όλα τα βραβεία. Τα βραβεία πρέπει να ανακοινώνονται αμέσως μετά το τέλος της καταληκτικής συνεδρίασης της επιτροπής –μαζί με τις αιτιολογήσεις –και όχι μέρες μετά, όπως έγινε εφέτος. Προφανώς για λόγους παραγοντισμού μέλη έδωσαν τα αποτελέσματα σε… φίλους και συγγενείς προτού τα ανακοινώσουν και έτσι τα είδαμε αναρτημένα σε ιστοσελίδες και λογαριασμούς FB εκδοτών. Δηλαδή, γελοιοποίηση του θεσμού. Μπορούμε να πούμε και άλλα. Προς το παρόν ας μείνουμε εδώ.