Η διαγραφή του χρέους έχει καταστεί βασικό στοιχείο στην προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ. Στο οικονομικό του πρόγραμμα θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ για την ανάκαμψη της οικονομίας. Αναμφίβολα πρόκειται για ένα σημαντικό ζήτημα το οποίο συνδέεται με την πορεία της χώρας. Ωστόσο είναι ένα θέμα που δεν πρόκειται να λυθεί άμεσα, καθώς οι εμπλεκόμενοι είναι πολλοί, κάποιος πρέπει να επωμισθεί το κόστος και από τη στιγμή που στην εξίσωση μπλέκονται ευρωπαϊκοί λαοί, πολιτικά είναι ένα εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα. Αν προσθέσει κανείς και την πάγια τακτική της ΕΕ να αποφεύγει τις ριζικές λύσεις και να τις μεταφέρει στο μέλλον, μάλλον θα πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι.
Στο μεταξύ το ζήτημα της ανάκαμψης της οικονομίας δεν μπορεί να περιμένει. Η χώρα θα πρέπει να δομηθεί σε νέες βάσεις, να οργανώσει την παραγωγή της, να επιλέξει τη θέση της στη διεθνή αγορά καταμερισμού εργασίας, να διεκδικήσει το μερίδιό της στις αγορές, ώστε να μπορέσει να προσφέρει εργασία τους πολίτες της. Και προορισμός μιας κυβέρνησης είναι να δημιουργήσει ένα πλαίσιο το οποίο να στηρίζει τις επιχειρήσεις που παράγουν και προσφέρουν θέσεις εργασίας, να δίνει ώθηση στους επιχειρηματίες με καινοτόμες ιδέες που προσπαθούν να αναπτύξουν και να αξιοποιεί τους νέους που διαθέτουν προσόντα και γνώσεις.
Ακούγοντας κανείς το τηλεοπτικό σποτ του ΣΥΡΙΖΑ το οποίο παρουσιάζει «το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», του δημιουργείται η εντύπωση ότι κάποιοι άλλοι θα φροντίσουν για την ανάπτυξη της οικονομίας και ότι εμείς δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτε. Ολα θα συμβούν διά μαγείας. Θα ρυθμιστούν από… το αόρατο χέρι της ΕΕ. Οι Ευρωπαίοι θα μας χαρίσουν το χρέος, θα μας δώσουν λεφτά, θα μας δημιουργήσουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο εμείς θα ζούμε χαρούμενοι.
Λέει λοιπόν ο δεύτερος πυλώνας του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης» του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αφορά την έξοδο από την κρίση και την επανεκκίνηση της οικονομίας: Απαιτούμε εξαίρεση δημοσίων επενδύσεων από τον υπολογισμό του ελλείμματος, ευρωπαϊκό New Deal με το οποίο θα χρηματοδοτηθούν οι δημόσιες επενδύσεις, δημιουργία κρατικής αναπτυξιακής τράπεζας με ταυτόχρονη προστασία των καταθέσεων από την ΕΚΤ και πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης με απευθείας αγορές ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ ώστε να μπορεί το κράτος να «τυπώνει» ευρώ. Ούτε λέξη για το πού θα εστιάσει η οικονομία, πώς θα αξιοποιηθούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, πού θα στοχεύσει η Παιδεία, πώς θα οργανωθεί η παραγωγή κ.τ.λ. κ.τ.λ. Εμείς δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτε, άλλοι θα τα κάνουν για εμάς. Ετσι απλά…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
