Έξι χρόνια μετά τη δολοφονία του του Αλέξη Γρηγορόπουλου (ήταν ανήμερα του Αγίου Νικολάου 6 Δεκεμβρίου) και ο αυτόπτης μάρτυρας Νίκος Ρωμανός, 21 χρόνων, φίλος του Αλέξη, μοιάζει να πρωταγωνιστεί για άλλη μία φορά σε μια τραγωδία… Απεργός πείνας από τις 10 Νοεμβρίου στις φυλακές Κορυδαλλού διεκδικεί το δικαίωμά του να σπουδάσει στα ΤΕΙ Αιγάλεω, όπου μπήκε μετά από εξετάσεις. Ζητά να μπορεί να παρακολουθεί τα μαθήματα, αν του χορηγηθεί άδεια από το Συμβούλιο των φυλακών. Ας θυμίσουμε κάποια χρήσιμα πράγματα:
– Πρώτον: Ο Νίκος Ρωμανός δεν είναι καταδικασμένος για τρομοκρατικές πράξεις, είναι μόνο για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση για τις πράξεις στο Βελβεντό. Ο εισαγγελέας μάλιστα Γρηγόρης Πεπόνης ήταν άκρως απαξιωτικός για τη δικογραφία που δέχθηκε από την Αστυνομία στην οποία δικογραφία χαρακτηριζόταν «τρομοκράτης».
– Δεύτερο: Μπήκε στα ΤΕΙ μετά από ξενύχτια μελέτης στις φυλακές όπου κρατούνταν και μεταφέρθηκε στον Κορυδαλλό προκειμένου να παρακολουθήσει τα μαθήματά του.
– Τρίτο: Γιατί το Συμβούλιο Φυλακών, που είναι αρμόδιο για τις άδειες, ζήτησε τη γνωμοδότηση του ανακριτή για το αν είναι επικίνδυνος; Μήπως αυτό δεν είναι σύνηθες, παρότι πράγματι είναι υπόδικος και για άλλες πράξεις; Άδειες επιτρέπονται πάντως και στους καταδικασμένους για τρομοκρατία.
– Τέταρτο: Αν η Πολιτεία φοβάται – γιατί αυτό σκέφτονται – ότι ο Ρωμανός θα φύγει, όπως έκανε ο Ξηρός, μήπως αυτό είναι ευθύνη της Πολιτείας και της Αστυνομίας να μην φεύγουν οι αδειούχοι κρατούμενοι; Και τελικά μήπως η φυγή Ξηρού είναι «αποκλειστική» ευθύνη εκείνων που πρέπει να έχουν το νου τους και όχι να παραμυθιάζονται με συμπεριφορές όσων υποκρίνονται ότι «σωφρονίστηκαν»;
– Πέμπτο: Ο υπουργός Παιδείας από την πλευρά του εκφράζει την επιθυμία για τους Ρωμανό και Κωστάρη να παρακολουθούν τα μαθήματά τους. Ο υπουργός Δικαιοσύνης από την άλλη νίπτει τας χείρας του και παραπέμπει στην αρμοδιότητα του συμβουλίου των Φυλακών. Δεν θα σχολιάσω τα περί παρακολούθησης των μαθημάτων μέσω τηλεδιάσκεψης…
Στη Νομική Σχολή μάθαμε από τους δασκάλους μας ότι επικρατεί πάντα το υπέρτερο αγαθό στην αιώνια διαπάλη έτσι κι αλλιώς, όπου καθημερινά δοκιμάζονται οι αρχές του Δικαίου. Υπέρτερο αγαθό πάντα είναι η ανθρώπινη ζωή και όχι η ασφάλεια… Και τώρα πράγματι κινδυνεύει η ζωή του Νίκου Ρωμανού, ενός 21χρονου παιδιού τελικά. Τι χειρότερο μπορεί να γίνει; Μήπως να φύγει;
Αν όμως συμβεί κάτι ακόμα πιο δραματικό, μήπως οι συνέπειες από το «τσουνάμι» που θα ακολουθήσουν θα είναι χειρότερες και πολύ πιο επώδυνες; Τότε ποιος θα μπορεί να επικαλείται αναρμοδιότητα; Ελπίζουμε να μην επιβεβαιωθούν όσοι πιστεύουν ότι σε αυτή τη χώρα η συγκυρία είναι ο ρυθμιστής των εξελίξεων και όχι οποιοσδήποτε πολιτικός σχεδιασμός.
Μαθαίνω ότι το απόγευμα της Δευτέρας, πάλι, ο εισαγγελέας πρότεινε την απόρριψη του αιτήματος και την Τρίτη βγαίνει η νέα απόφαση για τις άδειες. Δεν ξέρω, το κρίμα στο λαιμό τους…
