Η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα μελέτη για τη σχέση των ψυχικών διαταραχών με τη δημιουργικότητα, η οποία εξέτασε το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Σουηδίας, δείχνει να επιβεβαιώνει ότι οι επιστήμονες, οι καλλιτέχνες και άλλοι άνθρωποι που ασκούν δημιουργικά επαγγέλματα είναι πιθανότερο να πάσχουν από ασθένειες όπως η διπολική διαταραχή. Το γράψιμο, επίσης, παρουσιάζει μια ιδιαίτερη σχέση με τη σχιζοφρένεια.

Αρκετές προηγούμενες έρευνες έχουν συνδέσει τη δημιουργικότητα με τις ψυχικές ασθένειες, ενώ ορισμένες μελέτες αποδίδουν στον αυτισμό τη δημιουργική σκέψη προσωπικοτήτων όπως ο Δαρβίνος, ο Σωκράτης, ο Άινσταϊν, ο Ουόρχολ και ο Νεύτωνας.

Την ίδια σχέση είχε δείξει πέρυσι μελέτη του διάσημου Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Σουηδίας, η οποία διαπίστωνε ότι οι καλλιτέχνες και οι επιστήμονες απαντώνται συχνότερα σε οικογένειες με διπολική διαταραχή (μανιοκατάθλιψη) και σχιζοφρένεια.

Τώρα, η ίδια ερευνητική ομάδα επιβεβαιώνει τα ευρήματα εξετάζοντας μια μεγαλύτερη ποικιλία ψυχιατρικών διαγνώσεων, από τη σχιζοσυναισθηματική διαταραχή μέχρι τη νευρική ανορεξία

Η μελέτη

Η μελέτη εξέτασε 1,2 εκατομμύρια ασθενείς και τους συγγενείς τους μέχρι τα ξαδέλφια δεύτερου βαθμού. Δεδομένου ότι κάθε ασθενείς αντιστοιχήθηκε με ένα υγιές άτομο στην ομάδα ελέγχου, η έρευνα κάλυψε μεγάλο μέρος του γενικού σουηδικού πληθυσμού.

Η ανάλυση έδειξε ότι η διπολική διαταραχή είναι πιο συχνή σε άτομα με επιστημονικά ή καλλιτεχνικά επαγγέλματα, όπως οι χορευτές, οι φωτογράφοι και οι συγγραφείς, αναφέρουν οι ερευνητές στο Journal of Psychiatric Research.

Οι συγγραφείς, ιδιαίτερα, εμφανίζονται πιο συχνά μεταξύ των ασθενών που κάνουν κατάχρηση ουσιών ή πάσχουν από σχιζοφρένεια, κατάθλιψη και διαταραχές άγχους. Επιπλέον, οι συγγραφείς είναι 50% πιθανότερο να θέσουν οι ίδιοι τέρμα στη ζωή τους συγκριτικά με το γενικό πληθυσμό.

Ακόμα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα δημιουργικά επαγγέλματα είναι πιο συνηθισμένα στους συγγενείς ασθενών με σχιζοφρένεια, διπολική διαταραχή, νευρική ανορεξία και, σε μικρότερο βαθμό, με αυτισμό.

Όπως σχολιάζει ο Σάιμον Κιάγκα, μέλος της ερευνητικής ομάδας, τα αποτελέσματα των αναλύσεων υποδεικνύουν ότι οι ψυχικές διαταραχές έχουν συχνά και μια καλή πλευρά.

«Ο γιατρός και ο ασθενής πρέπει να καταλήγουν σε συμφωνία για το τι πρέπει να θεραπευτεί και με ποιο κόστος» λέει ο Κιάγκα. «Στην ψυχιατρική και γενικά στην ιατρική υπάρχει η παράδοση να βλέπουμε τις ασθένειες σε άσπρο-μαύρο και να προσπαθούμε να απαλλάξουμε τον ασθενή από κάθε χαρακτηριστικό που θεωρείται νοσηρό» παραδέχεται.