Δεν γνωρίζω αν η συνάντηση της Νάνας Μούσχουρη με τον υπουργό Οικονομίας της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έκανε μεγαλύτερο καλό στη δημόσια εικόνα της Ελλάδας ή στην εικόνα της τραγουδίστριας που δραστηριοποιείται στις γερμανικές σκηνές.
Ομολογώ όμως ότι αυτή η… χαλαρή και κεφάτη ατμόσφαιρα που διαφάνηκε στις φωτογραφίες τους μου προκάλεσε κάτι σαν δυσφορία. Ενιωσα προς στιγμήν ότι παρακολουθούσα δύο επωνύμους να χαριεντίζονται και να κάνουν δημόσιες σχέσεις πάνω από το δράμα της Ελλάδας. Μιας χώρας για την οποία ο χαμογελαστός (μόνο) για τις ανάγκες των ενσταντανέ κ. Σόιμπλε έχει μιλήσει και εξακολουθεί να μιλάει με απαξίωση. Για να μη θυμηθώ και την ατυχή συνέντευξη της κυρίας Μούσχουρη που, ακόμη και αν την είχε δώσει με καλές προθέσεις, προσέβαλε και ενόχλησε. Εξίσου ενοχλητική ακούστηκε στα αφτιά μου η παράκληση της αοιδού προς τον υπουργό να δείξει κατανόηση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα καθώς, «αν δεν μπορούμε να ονειρευόμαστε, τότε δεν μπορούμε να ελπίζουμε». Θα προτιμούσα να απαιτούσε σεβασμό προς έναν λαό που (και) ο κ. Σόιμπλε, εξυπηρετώντας τις δικές του σκοπιμότητες, παρουσιάζει ως μια σύναξη χαραμοφάηδων. Θέλοντας να ελπίζω ότι η ελληνίδα κυρία Μούσχουρη δεν έχει την ίδια άποψη με αυτόν. Γιατί ομολογώ ότι ακόμη δεν έχω καταλάβει ποια ακριβώς είναι η άποψή της για αυτά που μας συμβαίνουν.
