Μια λαϊκή κοινωνική οργή χωρίς κανένα διέξοδο στον ορίζοντα διαμορφώνεται εδώ και πολύ καιρό στη Γαλλία, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα κύμα απεργιακών κινητοποιήσεων με φόντο τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας. Οποια κι αν είναι η έκβαση του αναβρασμού, ένα είναι σίγουρο: η κυβέρνηση του Εμανουέλ Μακρόν θα έχει μεγάλο πολιτικό κόστος.
Επειτα από έξι εβδομάδες απεργιακών κινητοποιήσεων, παρόμοιων με το κύμα διαμαρτυρίας στα τέλη του 1995 επί προεδρίας Ζακ Σιράκ (ο τότε πρωθυπουργός Αλέν Ζιπέ είχε αποσύρει άρον-άρον το σχέδιο νόμου το οποίο δεν διέφερε και πολύ από το σημερινό καθώς η χώρα είχε παραλύσει), ο γάλλος πρόεδρος φάνηκε να υποχωρεί, ανακαλώντας το επίμαχο νομοσχέδιο και μιλώντας για έναν «εποικοδομητικό συμβιβασμό».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
