Τι ήταν τελικά ο Μάικλ Τζόρνταν: Ο καλύτερος ή απλώς ο πιο ανταγωνιστικός μπασκετμπολίστας όλων των εποχών; Ενας τύραννος που ασκούσε συνεχώς bullying στους συναθλητές του ή ένας πεφωτισμένος ηγέτης που επίμονα απαιτούσε από την ομάδα του αποκλειστικά την καλύτερη δυνατή απόδοση; Αυτά είναι ορισμένα από τα ερωτήματα που θέτει, χωρίς στην πραγματικότητα να παρέχει απαντήσεις, το ντοκιμαντέρ «O τελευταίος χορός», το οποίο βρίσκεται εδώ και εβδομάδες καθημερινά στην κορυφή του ελληνικού Top 10 του Netflix στην Ελλάδα και έχει βαθμολογηθεί στο IMdb με ένα υψηλότατο 9,4/10, αποδεικνύοντας πέραν πάσης αμφιβολίας πόσο έχει συναρπάσει τους ανά τον κόσμο θεατές. Οκτώ από τα δέκα επεισόδια έχουμε δει μέχρι στιγμής. Απόψε θα προβληθούν στις ΗΠΑ τα δύο τελευταία – στον αέρα του αθλητικού δικτύου ESPN – ενώ αύριο Δευτέρα θα είναι διαθέσιμα και στη χώρα μας μέσω της γνωστής συνδρομητικής πλατφόρμας.
Η πολύκροτη παραγωγή εστιάζει στην αγωνιστική σεζόν 1997-98 των Chicago Bulls, της ομάδας με την οποία ο MJ έγινε διάσημος, κάνοντας παράλληλα flashbacks σε όλη τη μέχρι τότε πορεία του. Η σεζόν αυτή έμελλε να είναι και η τελευταία του στο Σικάγο, εξ ου και ο τίτλος του ντοκιμαντέρ. Περισσότερες από 100 προσωπικότητες (αθλητές, δημοσιογράφοι, συγγραφείς, συγγενείς, αστέρες της σόουμπιζ αλλά και τέως πρόεδροι των ΗΠΑ) που έζησαν από κοντά (ή εξ αποστάσεως) τα τεκταινόμενα εκείνης της περιόδου κλήθηκαν τώρα να μιλήσουν στην κάμερα για τα επιτεύγματα και τις αστοχίες (ακόμη και τις αποτυχίες) του Τζόρνταν και του περιγύρου του. Ο τελευταίος ωστόσο λόγος ανήκει στον ίδιο τον 57χρονο σήμερα σούπερ σταρ, αφού προκειμένου να συμμετάσχει στον «Τελευταίο χορό» έθεσε επί της ουσίας τον όρο να δώσει την έγκρισή του στο αποτέλεσμα πριν από την προβολή του. Ο φημισμένος αμερικανός ντοκιμαντερίστας Κεν Μπερνς δήλωσε μάλιστα σχετικά στη «Wall Street Journal» ότι αν το αντικείμενο μιας τέτοιας παραγωγής επηρεάζει τόσο δομικά «την ίδια την ύπαρξή της, τότε είναι βέβαιο πως συγκεκριμένα στοιχεία δεν θα χρησιμοποιηθούν, και έτσι δεν κάνεις δημοσιογραφία, ούτε δείχνεις σεβασμό στην Ιστορία». Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ακριβώς ότι παρακολουθούμε μια αγιογραφία του Μάικλ Τζόρνταν. Πολλές αναφορές γίνονται στις μαύρες σελίδες της προσωπικής και επαγγελματικής του διαδρομής, όμως ο έλεγχος του αφηγήματος (και της εικόνας του) βρίσκονται ξεκάθαρα στα χέρια του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
