Στη Silicon Valley, o Taneja είναι επιφανής υποστηρικτής της άποψης ότι η τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) θα πρέπει να αναπτυχθεί υπεύθυνα.
Στην κατεύθυνση αυτή, συνεργάζεται με άλλες εταιρείες κεφαλαίων επιχειρηματικού κινδύνου, με κάποιες από τις πρώτες εταιρείες AI, όπως και με το υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ, προκειμένου να υπάρξει μια δέσμη εθελοντικών κατευθυντήριων γραμμών σχεδιασμένων για να βοηθήσουν τις εταιρείες να λαμβάνουν υπόψη τους τη δεοντολογία και τις πιθανές επιπτώσεις όταν δημιουργούν και αναπτύσσουν αυτή τη νέα τεχνολογία.
Κατά τη διάρκεια της συνόδου στελεχών τεχνολογίας CIO Network, στην Καλιφόρνια, ο Taneja συζήτησε με τον συντάκτη της «Wall Street Journal» Tom Dotan, για τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης να μετασχηματίσει οργανισμούς, και για το γιατί πιστεύει ότι θα είναι κακή ιδέα να επισπευστεί η θέσπιση ρυθμιστικών κανόνων για την AI.
Ακολουθούν αποσπάσματα της συζήτησης.
Εχει πλέον περάσει πάνω από ένας χρόνος από τότε που μπήκαμε στη φάση της δημιουργικής τεχνητής νοημοσύνης (generative AI). Ως επενδυτής σε κεφάλαια επιχειρηματικού κινδύνου ποιες ιδέες θεωρείτε περισσότερο υποσχόμενες όταν μιλάμε για δημιουργική τεχνητή νοημοσύνη και startups;
«Για μένα η μεγάλη αξία της ΑΙ θα είναι ο ρόλος της στον μετασχηματισμό της λειτουργίας κλάδων και επιχειρήσεων. Την πιο πολλή ενέργεια τη σπαταλάμε στο να σκεφτόμαστε πώς θα το κάνουμε αυτό. Ποιος είναι ο ρόλος της AI σε κλάδους όπως αυτός της υγείας και ποιος είναι ο ρόλος της AI σε δραστηριότητες όπως το μάρκετινγκ και η υποστήριξη πελατών; Ξοδεύουμε μεγάλο μέρος της ενέργειας και του κεφαλαίου μας σε αυτό το επίπεδο.
Ακόμη, φτιάχνουμε και ετοιμάζουμε ορισμένα πράγματα στο πεδίο των υποδομών δεδομένων για επιχειρήσεις και για το πώς αυτό θα εξελιχθεί, ώστε να είμαστε σε θέση να εκμεταλλευτούμε τα μεγάλα γλωσσικά μοντέλα (large language models). Σκεφτόμαστε αυτά τα γλωσσικά μοντέλα και το τι πρόκειται να γίνει με αυτά. Η πρόκληση για εμάς ήταν πώς να βγάλουμε χρήματα σε αυτό το επίπεδο. Ο λόγος που παιδεύομαι με αυτό είναι ότι αφού έχεις ξοδέψει δισεκατομμύρια δολάρια για να δημιουργήσεις ένα πραγματικά ενδιαφέρον και καινοτόμο μοντέλο, το επόμενο βήμα είναι να φτιάξεις το επόμενο τέτοιο μοντέλο. Και δεν υπάρχει χρόνος ως επιχείρηση να ανακτήσεις πραγματικά την επένδυσή σου σε κεφάλαιο. Και αυτό αποτελεί πρόκληση γιατί, με την εμπορευματοποίηση του κόστους, οι τύποι που έρχονται μετά από εσένα μπορούν να κάνουν το ίδιο στο ένα δέκατο του κόστους».
Οπότε, σε αυτή τη φάση σκέφτεστε την AI περισσότερο σαν επιχειρηματική κίνηση;
«Ναι. Οταν το 2007 ξεκίνησαν όλα αυτά με τα κοινωνικά δίκτυα, τις κινητές συσκευές και το cloud, οι startups μπορούσαν να πάνε στα app stores και να αποκτήσουν πελάτες, και, κατά κάποιον τρόπο, να εκμεταλλευτούν αυτές τις παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες για να δημιουργήσουν επιχειρήσεις για την καταναλωτική αγορά.
Η AI δεν σου προσφέρει τίποτα από αυτά. Στην πραγματικότητα είναι ένα μετασχηματιστικό πλεονέκτημα. Το ότι μπορείς να δημιουργήσεις καλύτερες μαγευτικές εμπειρίες με τη βοήθεια της AI είναι ξεκάθαρο, αλλά αυτό δεν αλλάζει ουσιαστικά το ποιες δυνατότητες έχεις από πλευράς απόκτησης πελατών, για να κάνεις μια επιχείρηση πραγματικότητα.
Οπότε μεγάλο μέρος της σκέψης μας αφορά το πώς θα εφαρμόσουμε την AI σε συνεργασία με επιχειρηματικούς κλάδους, και να τη σκεφτούμε σαν κίνηση μετασχηματισμού. Η επενδυτική μας θέση επικεντρώνεται στο να δώσουμε ώθηση σε αυτούς τους μετασχηματισμούς, που σημαίνει να εργαστούμε με ανθρώπους από διαφορετικούς κλάδους ώστε να εισαγάγουμε τη συγκεκριμένη τεχνολογία σε έναν από αυτούς τους κλάδους ή σε μια επιχειρηματική λειτουργία, υπεύθυνα και με τρόπο που να οδηγεί σε πραγματική απόδοση της επένδυσης».
Εχετε μιλήσει ευθέως για την ανάγκη οικοδόμησης αυτής της νέας τεχνολογίας τόσο σε κυβερνητικό όσο και σε επιχειρηματικό επίπεδο λαμβάνοντας υπόψη τη δεοντολογία και τις επιπτώσεις. Πού βρισκόμαστε ως προς αυτό;
«Στην πορεία της AI βρισκόμαστε σε ένα τέτοιο σταυροδρόμι. Θέλουμε να ενισχύσουμε την πρόοδο της ανθρωπότητας ή θέλουμε να υποκαταστήσουμε την εργασία; Οπότε η πρώτη αρχή που ακολουθούμε κατά τον σχεδιασμό είναι ότι θέλουμε να ενισχύσουμε την πρόοδο της ανθρωπότητας.
Σε αυτό το πλαίσιο, σκεφτόμαστε πολύ σχετικά με το πού θα έπρεπε να αναπτυχθεί η τεχνητή νοημοσύνη. Θέλουμε να αναπτυχθεί σε έναν κόσμο με δημοκρατικές ελευθερίες και ανθρώπινα δικαιώματα ή σε έναν κόσμο όπου αυτά δεν γίνονται τόσο σεβαστά; Προφανώς, εδώ στις ΗΠΑ θέση μας είναι ότι θέλουμε να δούμε την τεχνολογία αυτή να ευδοκιμεί εντός του δημοκρατικού συστήματος. Οπότε η Ινδία, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ αποτελούν τα μεγάλα επίκεντρα.
Τώρα υπάρχει ένταση, καθώς καμία χώρα δεν θέλει να μείνει πίσω. Η Γαλλία έχει τη δική της στρατηγική. Η Ινδία έχει τη δική της στρατηγική. Και θέλουν οι πολιτισμικές τους διαφορές να ενσωματωθούν στο πώς σκέφτεται η τεχνητή νοημοσύνη. Αν σκεφτεί κανείς αυτή τη δυναμική, [κατανοεί ότι] υπάρχει ο κίνδυνος να απομονωθούμε – δεν φτιάξαμε έτσι το διαδίκτυο. Αρα πρέπει να σκεφτούμε ένα μοντέλο συνεργασίας, μια κοινή δέσμη πλαισίων γύρω από τη θέσπιση προστατευτικών μέτρων, που ουσιαστικά να επιταχύνει την πρόοδο, αλλά με υπεύθυνο τρόπο.
Σε αυτό δαπανήσαμε πολύ χρόνο. Είναι δύσκολο επειδή κάθε χώρα έχει τη δική της ιδεολογία. Υπάρχει και η άλλη παράμετρος: δεν θέλεις η αξία να συγκεντρωθεί αποκλειστικά στα χέρια των μεγάλων επιχειρήσεων. Θέλεις να έχεις ένα κοινό πεδίο δράσης για όλους, χωρίς πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, ώστε να υπάρξει καινοτομία. Πώς το εξασφαλίζεις αυτό;».
Θα θέλατε να δείτε κάποιου είδους παγκόσμια συνδιάσκεψη για την τεχνητή νοημοσύνη, όπου ηγέτες από τις Βρυξέλλες, τις ΗΠΑ και ίσως από την Κίνα θα κατέληγαν σε ένα γενικό ρυθμιστικό πλαίσιο;
«Το κλειδί είναι να υπάρξει συμφωνία σε κάποια βασικά πρωτόκολλα. Δεν θα πρέπει να θέσουμε ρυθμιστικά πλαίσια στην AI από πολύ νωρίς. Δεν την καταλαβαίνουμε αρκετά ακόμη. Πρέπει να πάρουμε τον χρόνο μας με την ουσιαστική πραγματική ρύθμιση, που είναι δύσκολο να σχεδιαστεί. Μπορούμε όμως να αυτορρυθμιστούμε θέτοντας κάποιες βασικές προδιαγραφές και να υποστηρίξουμε τις προδιαγραφές διακυβέρνησης σχετικά με το πώς χρησιμοποιούμε αυτή την τεχνολογία.
Είναι ένας τρόπος να φτιάξουμε εταιρείες με πολύ λιγότερους αποκλεισμούς σε σχέση με αυτούς στους οποίους, για να είμαστε ειλικρινείς, έχει συνηθίσει η Silicon Valley. Εδώ η στάση ήταν «Ο υπόλοιπος κόσμος δεν είναι πολύ έξυπνος. Εμείς απλώς θα τα κατασκευάσουμε. Και όλοι θα τα χρησιμοποιούν». Δεν νομίζω ότι σε μια εποχή μετασχηματισμών μπορείς να έχεις τέτοια άποψη».
Ποιο είναι το χειρότερο σενάριο στην περίπτωση που όλο αυτό δεν τύχει σωστής διαχείρισης, αν δεν θέσουμε έξυπνα τους ρυθμιστικούς κανόνες στην AI;
«Πηγαίντε πίσω 100 χρόνια και σκεφτείτε πώς φτιάχτηκαν οι εταιρείες κοινής ωφέλειας. Το χειρότερο δυνατό σενάριο ήταν ότι επιβλήθηκαν τόσοι ρυθμιστικοί κανόνες ώστε δεν υπήρχε χώρος για καινοτομία. Μετά το πράγμα ατροφεί. Αυτός ο κλάδος είναι τόσο ατροφικός ώστε δεν έχει καν τον μηχανισμό για να αυτοδιορθώσει την πορεία του σε σχέση με την κλιματική αλλαγή. Είναι εξίσου κρίσιμο και για την τεχνητή νοημοσύνη».
