Κανείς δεν θα ξεχάσει το 2020, τη χρονιά του ιού! Αλλά και τη χρονιά που η επιστήμη στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και αναμετρήθηκε στήθος με στήθος με τον υπομικροσκοπικό εχθρό. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι τεράστια επιστημονική πρόοδος επετεύχθη σε πρωτόγνωρα μικρά διαστήματα χρόνου. Ας δούμε τα επιτεύγματα που μας οδήγησαν στο να μπορούμε σήμερα να ελπίζουμε βάσιμα ότι, χάρη στα εμβόλια, βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους της πανδημίας.
Αν έπρεπε κανείς να επιλέξει το καθοριστικότερο για την πορεία της πανδημίας επίτευγμα της περασμένης χρονιάς, η συντριπτική πλειονότητα των επιστημόνων δεν θα δίσταζε να κατονομάσει τη διαλεύκανση της γενετικής αλληλουχίας του ιού. Χωρίς αυτήν, χωρίς δηλαδή τη γενετική ταυτότητα του ιού, τίποτε δεν θα μπορούσε να προχωρήσει: ούτε μοριακά τεστ ανίχνευσης του ιού θα είχαμε, ούτε mRNA εμβόλια θα μπορούσαμε να είχαμε σχεδιάσει, ούτε το «ταξίδι» του ιού ανά την υφήλιο θα μπορούσαμε να παρακολουθούμε μέσω των μεταλλάξεών του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
