Ο Ρέι Ντάλιο είναι ένας πολύ πλούσιος Αμερικανός, ένας από τους δισεκατομμυριούχους επενδυτές του καιρού μας, ιδρυτής της Bridgewater Associates, του μεγαλύτερου hedge fund παγκοσμίωs. Με αφορμή τη θύελλα των δασμών και τον εμπορικό πόλεμο του Τραμπ παρενέβη και με άρθρο του στο «Χ» του Ιλον Μασκ περιέγραψε τι είναι αυτό που πραγματικά συμβαίνει και έχει φέρει τον πλανήτη σε κατάσταση εμπορικού πολέμου.
Σύμφωνα λοιπόν με τον αμερικανό μεγαλοεπενδυτή, πίσω από την κρίση των δασμών κρύβεται κάτι πολύ μεγαλύτερο και συγκεκριμένα «η ιστορική κατάρρευση της κυρίαρχης νομισματικής, γεωπολιτικής και πολιτικής παγκόσμιας τάξης πραγμάτων, από αυτές που συναντώνται μια φορά στη διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου».
Κατ’ αυτόν, η δασμολογική τρέλα του Ντόναλντ Τραμπ εξηγείται από τα υπερβολικά επίπεδα του δημόσιου χρέους των ΗΠΑ και από την ταχύτητα με την οποία αυξάνεται. Οι ΗΠΑ, όπως εξηγεί, είναι αγκιστρωμένες από την αύξηση του χρέους λόγω της υποχρέωσης να χρηματοδοτούν υπερβολικές δημόσιες δαπάνες ετησίως και η Κίνα είναι εθισμένη να παράγει και να πωλεί αγαθά σε υπερχρεωμένες και συνεχώς δανειζόμενες χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Από αυτή την ετεροβαρή σχέση και συνθήκη πηγάζουν οι τρέχουσες ανισορροπίες και για αυτό ασκούνται μεγάλες πιέσεις ώστε να διορθωθούν. Κάτι τέτοιο όμως, στον βαθμό που επιτευχθεί, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θα αλλάξει τη νομισματική ισορροπία στον πλανήτη, εκτιμά ο αμερικανός μεγαλοεπενδυτής.
Ο Ρέι Ντάλιο πιστεύει ότι είναι εμφανώς ασυμβίβαστο να υπάρχουν τόσο μεγάλες εμπορικές ανισορροπίες, όπως και ανισορροπίες κεφαλαίου σε έναν κόσμο όπου η καχυποψία θεριεύει και η εμπιστοσύνη καταρρέει μεταξύ των μεγάλων παικτών. Στην περίπτωση αυτή οι μεν Αμερικανοί θα φοβούνται ότι οι Κινέζοι θα τους αποκόψουν από τα αγαθά που έχουν ανάγκη και οι Ασιάτες θα ανησυχούν μήπως οι Αμερικανοί δεν αποπληρώσουν τα χρέη τους, μήπως δηλαδή χάσουν τις επενδύσεις τους στις ΗΠΑ.
Ο ίδιος επίσης εκτιμά ότι η εσωτερική πολιτική τάξη καταρρέει εξαιτίας των τεράστιων χασμάτων που έχουν διαμορφωθεί στις ζώνες της εκπαίδευσης, των ευκαιριών, στα επίπεδα της παραγωγικότητας, του διαθέσιμου εισοδήματος, του κατεχόμενου πλούτου, των αξιών που έχουν διαμορφωθεί και βεβαίως λόγω της αδυναμίας της υπάρχουσας πολιτικής τάξης να διορθώσει την κατάσταση.
Κατ’ αυτόν, οι συνήθεις επικοινωνιακού τύπου πολιτικοί ανταγωνισμοί, μεταξύ λαϊκιστών της Δεξιάς και της Αριστεράς για επικράτηση ανεξαρτήτως κόστους, κλονίζουν τις Δημοκρατίες, οι οποίες από τη φύση τους απαιτούν συμβιβασμούς και τήρηση του κράτους δικαίου.
Και συμπληρώνει ότι η Ιστορία διδάσκει πως «οι αυταρχικοί ηγέτες αναδύονται όταν η κλασική Δημοκρατία και το κλασικό κράτος δικαίου παύουν να υφίστανται». Στην παρούσα φάση είναι βέβαιο ότι υπονομεύονται και τα δύο και όχι μόνο στις ΗΠΑ.
Επιπλέον, ο αμερικανός μεγαλοεπενδυτής δεν κρύβει ότι σε επίπεδο γεωπολιτικής η διεθνής τάξη πραγμάτων καταρρέει επειδή απλούστατα έχει τελειώσει η εποχή της μίας και μόνης κυρίαρχης δύναμης, εν προκειμένω των ΗΠΑ, οι οποίες παρά ταύτα επιμένουν να υπαγορεύουν στις άλλες χώρες και δυνάμεις τι να κάνουν. Και καταλήγει πως έτσι «η πολυμερής, συνεργατική παγκόσμια τάξη πραγμάτων υπό την ηγεσία των ΗΠΑ αντικαθίσταται από μια μονομερή προσέγγιση με βάση την (υποτιθέμενη κάθε φορά) δυναμική ισχύος».
Πρόκειται για επαρκή προσέγγιση και εξήγηση των συμβαινόντων στον κόσμο και πιθανώς και εκείνων που θα ακολουθήσουν. Και βεβαίως οι αναφορές του Ντάλιο φανερώνουν τον μόνο δρόμο τον οποίο επιβάλλεται να βαδίσει ο κόσμος προκειμένου να εξασφαλίσει καινούργια ισορροπία. Που δεν μπορεί να είναι άλλος από αυτόν της Δημοκρατίας, της πολυμερούς συνεργασίας, του κράτους δικαίου, της άμβλυνσης των ανισοτήτων, της διάχυσης των ευκαιριών και της ανεμπόδιστης ανάπτυξης όλων των λαών και εθνών.
