Ολοι οι άνθρωποι που εργάζονται στον πολιτισμό, όχι μόνο οι καλλιτέχνες, αλλά όλοι όσοι εμπλέκονται επαγγελματικά με το θέαμα και την τέχνη σε όλες τις βαθμίδες και τα πόστα, είναι απλά τρομοκρατημένοι. Θα ήταν απλώς ανήσυχοι αν ήξεραν πως κάποιο σχέδιο υπάρχει, κάποιο νοιάξιμο είναι ενεργό και προσπαθεί να βρει λύση. Το σκοτάδι όμως προκαλεί τρόμο. Οι περισσότεροι έχουν κάνει τρία μεροκάματα σε επτά μήνες, άλλοι λίγα περισσότερα και άλλοι κανένα. Ο χειμώνας έρχεται και εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες βλέπουν μαύρο. Αν σε αυτό συνυπολογίσεις και τη γενικότερη επίσημη εκτίμηση πως είναι εργαζόμενοι πολυτελείας και δεν θα πάθουμε και τίποτα χωρίς τέχνη, αισθάνονται και λίγο άχρηστοι.
Πρόσφατα πολύ γνωστός λοιμωξιολόγος, με συχνή παρουσία στα κανάλια, είπε πως αν χρειαστεί να κλείσουν κάποιοι χώροι, θα κλείσουν οι δευτερεύουσες δραστηριότητες, όπως τα θέατρα, οι κινηματογράφοι και οι μουσικές σκηνές. Προφανώς υπάρχει μάθημα επιλογής στην Ιατρική που λέγεται «Αξιολόγηση πρωτεύουσας και δευτερεύουσας ανθρώπινης ανάγκης».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
