Οι πολιτικές μεταβολές στο Ισραήλ και στο Ιράν προκαλούν, όπως είναι φυσικό, παγκόσμιο ενδιαφέρον. Οι δυο χώρες παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ισορροπία δυνάμεων στη Μέση Ανατολή.
Σε ό,τι αφορά το Ισραήλ, η πολυκομματική συμμαχία εκτείνεται από την Ακρα Δεξιά μέχρι την Αριστερά και για πρώτη φορά περιλαμβάνει στους κόλπους της και κόμμα ισραηλινών Αράβων. Στηρίχθηκε αφενός στην επιθυμία απομάκρυνσης του Νετανιάχου για λόγους «αποτοξίνωσης» της πολιτικής από τις δικαστικές περιπέτειες του πρώην πρωθυπουργού και για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων που πλήττουν τον μέσο πολίτη. Ανεξάρτητα από το αν θα μακροημερεύσει ή όχι η κυβέρνηση, η σταθερότητα του καθεστώτος δεν κινδυνεύει. Οι στόχοι επιβίωσης του Ισραήλ από την ίδρυσή του σε ένα εχθρικό περιβάλλον δρουν ως ισχυροί συγκολλητικοί παράγοντες. Θεσμοί όπως ο στρατός, οι υπηρεσίες ασφαλείας, η διπλωματία, και οι συμμαχίες με τον δυτικό κόσμο – παρά τις επιμέρους διαφωνίες σε ό,τι αφορά τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους – δεν πρόκειται να μεταβληθούν. Αλλά και η οικονομία, προσανατολισμένη εκ των πραγμάτων στην έρευνα και στην πρωτοπορία στην τεχνολογία, παίζει κι αυτή σημαντικό ρόλο στην αυτοσυντήρηση.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
