Δεν ξέρω ποιος το διατύπωσε πρώτος, αλλά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της ζωής μας συμβαίνει μόνο μέσα στο κεφάλι μας. Αυτά είναι και καλά και κακά νέα. Η φαντασία, το όνειρο, οι μεθυσμένες τεθλασμένες που ενώνουν δύο σημεία και τα κάνουν όλα να φαντάζουν δυνατά να συμβούν είναι κάποιες από τις συκοφαντημένες αλλά ιδιαίτερα σημαντικές ανθρώπινες ποιότητες. Από εκεί και πέρα υπάρχει η εντύπωση που έχουν οι άλλοι για μας, και δείχνει να μας νοιάζει ακόμη πολύ, η εικόνα που έχουμε εμείς για τον εαυτό μας η οποία δεν αντιστοιχεί καθόλου προς τα έξω και η πραγματικότητα που ακρωτηριάζεται για να εφαρμόσει στις παγιωμένες ιδεοληψίες μας γιατί δεν έχουμε ούτε διάθεση ούτε κουράγιο να τις προσαρμόσουμε στις ολοκαίνουργιες εμπειρίες μας. Ισως γιατί δεν μπορούμε να αφομοιώνουμε νέες εμπειρίες, ούτε καν να τις διακρίνουμε, έχουμε βάλει τον αυτόματο, η ζωή σταμάτησε στα δεκατέσσερα για πολλούς, από κει και πέρα το μόνο που προσθέσαμε ήταν λίγο μπόι.
Οι αντιδράσεις μας είναι εντελώς αντανακλαστικές, δεν μεσολαβεί καθόλου σκέψη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
