Ούτε ένας ούτε δύο είναι οι μύθοι που συνδέουν το Αργος με την πλούσια μυθολογία και την αρχαία φιλοσοφία της χώρας μας. Τρεις από αυτούς έχουν άμεση σχέση με την πόλη μας: των Δαναΐδων και της Ιούς, του Περσέα, που καταγόταν από την περιοχή, και του δεύτερου άθλου του Ηρακλή για το κυνήγι της Λερναίας Υδρας.
Οι ελληνικοί μύθοι ερμηνεύουν βέβαια φυσικά φαινόμενα, εκλογικεύουν τις μεταφυσικές ανησυχίες των ανθρώπων και εκφράζουν τις παραδοσιακές αξίες της κοινότητας.
Οπως ξέρουμε υπάρχουν μύθοι αιτιολογικοί (εξήγηση φυσικών και κοινωνικών φαινομένων, π.χ. γιατί ο Ηλιος ανατέλλει στην Ανατολή και δύει στη Δύση;), μύθοι κοσμογονικοί ή θεογονικοί (πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος και πώς οι θεοί;), ιστορικοί (για πολέμους ή εκστρατείες, π.χ. για την Τρωική), ηρωικοί (για τη ζωή και τα κατορθώματα ηρώων και ημίθεων, π.χ. για τον Προμηθέα ή τον Ηρακλή) και φιλοσοφικοί (π.χ. οι μύθοι των πλατωνικών διαλόγων όπως της γέννησης του έρωτα ή του μύθου του σπηλαίου).
Διατηρήθηκαν έτσι και στην κλασική εποχή, κατά την οποία πλέον αρχίζει να χρησιμοποιείται ο λεγόμενος «ορθός λόγος», οι πρώτες «επιστημονικές θεωρίες» και λιγότερο πλέον η φαντασία και η μεταφυσική. Ο Θουκυδίδης (Α, 22,4) διαχωρίζει το μυθώδες από την ιστορία, η οποία στηρίζεται στην αλήθεια των πραγμάτων.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο ένθετο «Το Βήμα της Άργους» του 2ου Γενικού Λυκείου Άργους που κυκλοφόρησε με «Το Βήμα της Κυριακής» στις 28 Σεπτεμβρίου 2025.
