Αξιότιμη κυρία υπουργέ,
Αρχικά, οφείλω να σας συγχαρώ για τις ήδη πολυάριθμες επιτυχίες σας στον χώρο της παιδείας, έχοντας αναλάβει μια τόσο υπεύθυνη και ιδιαίτερα απαιτητική θέση. Δεν μπορώ εύκολα να φανταστώ το μέγεθος της πίεσης που σας ασκείται καθημερινά, μα μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι φαίνεται πως καταβάλλετε αξιοσέβαστες προσπάθειες για το καλύτερο μέλλον του εκπαιδευτικού συστήματος και σίγουρα θα έπρεπε να σας αναγνωριστεί παραπάνω. Ως εκπρόσωπος της μαθητικής κοινότητας, θα ήθελα, αν μου επιτρέπατε, να αναφερθώ στον ρόλο της παιδείας, στο πώς εμείς οι έφηβοι, ως πιο νεωτεριστές και ονειροπόλοι, δεν σταματάμε να ελπίζουμε πως μπορούμε να φέρουμε την αλλαγή και με αισιοδοξία και μεράκι να φθάσουμε ως την κορυφή! Γεμίζοντας τη φαρέτρα μας με γνώσεις, εμπειρίες, διηγήσεις από τα παλαιά μας εφηβικά χρόνια ανακαλώντας τα με συγκίνηση, χωρίς να μπορούμε να σταθούμε σε καμία «κακή» στιγμή κοιτώντας πίσω. Εξάλλου, δεν υπάρχουν «κακές» στιγμές, μόνο ανεκπλήρωτα όνειρα και αυτό το πολύ σύνηθες που ακούμε: «Τι και αν είχα κάνει διαφορετικές επιλογές;». Ως μια ακόμη επαναστάτρια θα έρθω και θα απαντήσω: «Και αν όμως οι επιλογές που έκανες σε οδήγησαν ακριβώς εκεί που αρχικά η καρδιά σου ήθελε να πας;».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
