Οπατέρας του δεν ήθελε να γίνει ζωγράφος. Επιθυμούσε διακαώς να περάσει στη Σχολή Ευελπίδων. Μια ημέρα μπήκε στο δωμάτιο και άρχισε να σπάει τα τελάρα, να πετάει τα χρώματα στο πάτωμα. «Κοίταγα τα πατημένα σωληνάρια. Σαν πτώματα ήτανε. Μικρά πτωματάκια… Με πιάσανε τα κλάματα. Σκεφτόμουν έντονα την αυτοκτονία. Eλεγα πως αν δεν γίνω ζωγράφος, δεν έχει νόημα να ζω» είχε πει.
Ο Δήμος Σκουλάκης φαίνεται να είχε πάρει από νωρίς τις αποφάσεις του. Δώδεκα ετών ήταν όταν γνώρισε τον Γιάννη Τσαρούχη, μέσω της θείας του, της Κατίνας Παπαστεφάνου, μίας από τις μεγάλες μοδίστρες της εποχής. Στο ατελιέ της σύχναζε η Μαρίκα Κοτοπούλη, η οποία συνοδευόταν από τον νεαρό τότε ζωγράφο και ενδυματολόγο Γιάννη Τσαρούχη. Οταν η μεγάλη ηθοποιός τον ρώτησε τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει της απάντησε «ζωγράφος». Και τότε εκείνη άρχισε να φωνάζει στον Τσαρούχη: «Γιάννη, τρέχα. Ενας συνάδελφός σου».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
