«Ποιος Πίνδαρος θα σε υμνήσει;»

Το 1963 στην Κριτική Επιτροπή για το Βραβείο Νομπέλ που απονέμει η Σουηδική Ακαδημία έχουν υποβληθεί προτάσεις για 81 λογοτέχνες. Πολλά από τα ονόματα προκαλούν δέος: Μπόρχες και Μπέκετ, Αντρέ Μαλρό και Ζαν-Πολ Σαρτρ, Γκράχαμ Γκριν και Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ. Οπως μάθαμε 50 χρόνια αργότερα, όταν δόθηκαν στη δημοσιότητα τα αρχεία εκείνης της χρονιάς, οι επικρατέστεροι ήταν τρεις: ο βρετανο-αμερικανός ποιητής Γ. Χ. Οντεν και δύο ποιητές και πρώην διπλωμάτες, ο Χιλιανός Πάμπλο Νερούδα και ο Ελληνας Γιώργος Σεφέρης. «Η Σουηδική Ακαδημία ησθάνθη μεγάλην ευχαρίστησιν απονέμουσα, διά του βραβείου αυτού, προς τον Γιώργον Σεφέρην, φόρον τιμής εις την σημερινήν Ελλάδα, ο λογοτεχνικός πλούτος της οποίας ανέμενεν ίσως περισσότερον του δέοντος τον στέφανον δάφνης της» σχολίασε ο μόνιμος γραμματέας της Σουηδικής Ακαδημίας Αντερς Εστερλίνγκ. Ηταν, πράγματι, για την Ελλάδα μεγάλη τιμή, ύστερα από τις αποτυχίες των προηγούμενων υποψηφιοτήτων Παλαμά, Σικελιανού και Καζαντζάκη.

Η αναγγελία της απόφασης, στις 24 Οκτωβρίου 1963, φαίνεται πως αιφνιδιάζει την εγχώρια διανόηση. Δεν μπορούμε, ωστόσο, να πούμε πως δεν ήταν προετοιμασμένη. H αμερικανική «Herald Tribune» ανέφερε τον έλληνα ποιητή ως επικρατέστερο υποψήφιο μαζί με τον Μπέκετ και η «Αυγή» αναδημοσίευε την είδηση. Μια αποστολή σουηδών φωτορεπόρτερ είχε κατασκηνώσει από μέρες στο σπίτι του στην οδό Αγρας, σε ετοιμότητα. «Δύο Σουηδοί επί δεκαπέντε μέρες εξακολουθητικώς μες στο σπίτι. Ο ένας να ζωγραφίζει και ο άλλος να κάνει σκίτσα και να του κάνει ερωτήσεις…» έτσι θα περιγράψει την ατμόσφαιρα, παραμονές της ανακοίνωσης του Βραβείου Νομπέλ, η Μαρώ Σεφεριάδη σε συνέντευξή της χρόνια αργότερα στον Φρέντυ Γερμανό. Μόλις ανακοινώνεται στον Σεφέρη η τελική απόφαση, ο νεοελληνιστής Γ. Π. Σαββίδης που βρισκόταν μαζί του στο σπίτι, πετάγεται, για να μην απασχολεί τη γραμμή, στο κοντινό ψιλικατζίδικο για να τηλεφωνήσει την είδηση στο «Βήμα». Επιστρέφοντας, βρίσκει στην Αγρας να περιφέρεται μόνος ένας ιταλός δημοσιογράφος.