Η πρόκληση για αυτή την παγκόσμια τάξη προήλθε αρχικά από την αμφισβήτηση της αμερικανικής πρωτοκαθεδρίας από τον ισλαμικό φονταμενταλισμό.
Εάν η προσφυγή (στη Χάγη) δεν ήταν δυνατή, ο Καραμανλής ήταν διατεθειμένος να ακολουθήσει μια πολιτική διαλόγου σε διπλωματικό επίπεδο προκειμένου να επιτύχει ύφεση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Το διεθνές σύστημα μεταπίπτει σε ένα είδος διπολικής αναμέτρησης μεταξύ των υπερασπιστών του status quo και αυτών που επιδιώκουν την ανατροπή του.
Αν και τα κόμματα της Δεξιάς και του Κέντρου διέθεταν ευρεία κοινωνική βάση, παρέμειναν κόμματα προυχόντων, με αδύναμη ή ανύπαρκτη κομματική οργάνωση και ισχυρές προσωπικού χαρακτήρα ηγεσίες.
Στη διάρκεια του 19ου αιώνα οι βασιλείς παρέμειναν σε μια ασταθή ισορροπία με τα κοινοβούλια. Για δεκαετίες η μοναρχία παρέμενε ο κανόνας. Νέα κράτη, όπως η Ελλάδα, το Βέλγιο, η Σερβία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, ήταν αυτονόητο ότι θα αποκτούσαν ηγεμόνα.
Η πολιτική επίλυση, που προτιμούσε η Τουρκία, ή ο δικαστικός διακανονισμός, που φαινόταν να ευνοεί για δεκαετίες η Ελλάδα, ήταν σχεδόν ανεπιθύμητες μέθοδοι για την άλλη πλευρά
Προδημοσίευση από τη συλλεκτική έκδοση του ΒΗΜΑΤΟΣ , «Πολυτεχνείο, 1973. Η εξέγερση» που κυκλοφορεί την Κυριακή 12 Νοεμβρίου.
Ποιες ήταν οι λειτουργίες του έθνους-κράτους και ποιον ιστορικό ρόλο έχει επιτελέσει - Πώς οι λειτουργίες των εθνών-κρατών τέθηκαν σε αμφισβήτηση από τις μεταπολεμικές εξελίξεις.
Οι επιλογές των Εβραίων και των Αράβων της Παλαιστίνης την πρώτη μεταπολεμική περίοδο ήταν διαμορφωτικές για την εξέλιξη του παλαιστινιακού ζητήματος έως τις μέρες μας. Εκπλήσσει πόσο λίγο έχουν αλλάξει τα βασικά δεδομένα έκτοτε. Αυτά που είχαν παρεμβληθεί μεταξύ του 1917, όταν ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας μιας Εθνικής Εστίας για τους […]
Η προέλευση των νέων ηγετών αντανακλά ασφαλώς το πνεύμα, τις αντιλήψεις που επικρατούν σε κάθε εποχή.
Η σταθερότητα της Συνθήκης της Λωζάννης προκύπτει από το γεγονός ότι ρύθμισε θέματα διεθνούς ενδιαφέροντος.
Εναν τόμο που προσεγγίζει με σαφή και διαυγή για τον καθέναν τρόπο το ιστορικό υπόβαθρο της Συνθήκης, τις διεθνείς της διαστάσεις και το καθεστώς που διαμόρφωσε προσφέρει «Το Βήμα» στους αναγνώστες του.
Εκλογές που άλλαξαν μια χώρα
Ο ιστορικός χρόνος της εποχής μας είναι πυκνότερος λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων και των επικοινωνιών που είναι συνυφασμένες με την παγκοσμιοποίηση, κάτι που σημαίνει ταχύτατη μετάδοση οικονομικών και υγειονομικών κρίσεων, αλλά και των συνεπειών πολέμων και πολιτικών ρήξεων.
Τι είναι η global history;
Ηιστορική γνώση για να οργανωθεί χρειάζεται σταθμούς. Είναι όμως η πολιτική και η διπλωματική ιστορία που οργανώνονται καλύτερα με τον τρόπο αυτόν. Η μέθοδος της οργάνωσης της ιστορικής γνώσης με την επισήμανση σταθμών μεταφέρεται όμως συχνά και στην κοινωνική ιστορία, στην ιστορία των νοοτροπιών και των ιδεών, άλλοτε πετυχημένα, όταν αυτές συμπλέκονται με πολιτική δράση […]
Η κυριότερη αιτία της ανόδου του ναζισμού στην εξουσία δεν ήταν ο εθνικιστικός ρεβανσισμός μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ή η αντίδραση στην υπέρογκη πολεμική αποζημίωση που καλούνταν να καταβάλει η χώρα στους Συμμάχους αλλά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης του 1929 και η διαχείρισή της από τις συντηρητικές πολιτικές και επιχειρηματικές ελίτ. Ο εθνικισμός […]
Η μοναρχία, ταυτιζόμενη με τον αντιβενιζελισμό, ήταν αμφισβητούμενη από το ξέσπασμα του Εθνικού Διχασμού το 1915. Η επιβολή της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου και εν συνεχεία η φυγή του βασιλιά και της κυβέρνησης, ως συνέπεια της κατάληψης της Ελλάδας από τον Αξονα, περιόρισε στο ελάχιστο την απήχησή της. Μόνο έρεισμα του θρόνου απέμενε η βρετανική […]
Η Συνθήκη της Λωζάννης είναι συνυφασμένη με τον δεύτερο αιώνα της ιστορίας του ελληνικού κράτους. Η Επανάσταση του 1821 σήμαινε μια αργόσυρτη επέκταση των ορίων της ελληνικής επικράτειας. Η Συνθήκη της Λωζάννης σήμαινε μια οριστική εθνική ολοκλήρωση. Η Ελλάδα που διέγραψε η Συνθήκη είναι σχεδόν αυτή που γνωρίζουμε σήμερα, μόνο τα Δωδεκάνησα προστέθηκαν το 1947. […]
Το υπόβαθρο των Δεκεμβριανών ήταν εσωτερικό, αλλά η έκβασή τους καθορίστηκε από το διεθνές πλαίσιο. Η Ελλάδα, από τον Κριμαϊκό Πόλεμο και μετά, συνιστούσε, με διακυμάνσεις, χώρο επιρροής της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, κυρίαρχης ναυτικής δύναμης στην Ανατολική Μεσόγειο. Το βρετανικό ενδιαφέρον για τη χώρα είχε υπογραμμιστεί με την αποστολή εκστρατευτικής δύναμης το 1941, την υποδοχή της […]