Η επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας προοριζόταν να κρατήσει λίγες μέρες. Το εγχείρημα έμοιαζε περισσότερο με «εξωτερικό πραξικόπημα» παρά με πόλεμο. Ενας γνώριμος γείτονας – εθνολογικά και πολιτισμικά συγγενής – θα αποκαθήλωνε τη διεφθαρμένη ουκρανική ελίτ για να εγκαταστήσει τις δικές του μαριονέτες και, με το καλό ή με το άγριο, να σύρει τη χώρα αυτή […]
Τον Αύγουστο που μας πέρασε, στη μεθόριο του Eβρου, συνέβησαν πολλά μυστήρια και στενάχωρα πράγματα. Δεν τα γνωρίζουμε καλά, όμως ένας ενημερωμένος και καλοπροαίρετος πολίτης μπορεί, μήνες μετά, να αντιληφθεί ότι η χώρα δέχθηκε μια σχεδιασμένη επικοινωνιακή επίθεση μέσα από ένα ψευδές γεγονός. Τη συνειδητή εγκατάλειψη – από την πλευρά των ελληνικών αρχών – μιας ομάδας ανήμπορων […]
Ο σπουδαίος γάλλος συγγραφέας Emmanuel Carrère (1957) ξεκίνησε το δημιουργικό του διάβημα ως ταλαντούχος μυθιστοριογράφος, μα προοδευτικά, αφού πέρασε από το σενάριο και τη σκηνοθεσία, έγινε ένας από τους σημαντικότερους ευρωπαίους εκπροσώπους του είδους που αποκαλείται «non-fiction». Αυτή τη φόρμα γραφής, που δανείζεται το υποκειμενικό βλέμμα του αφηγητή από το μυθιστόρημα και την πραγματική ανθρώπινη […]
Το 1974 αποτελεί έτος-τομή στην ελληνική Ιστορία. Και θα ήταν απορίας άξιο γιατί ουδείς προετοιμάζεται για τα πεντηκοστά γενέθλια αυτής της καινοφανούς δημοκρατικής πορείας ευημερίας και ειρήνης αν δεν είχαν προηγηθεί οι αριστερές ιαχές περί «χούντας που δεν τελείωσε το 1973» και η δεξιά κατεδαφιστική κριτική στη μαζική κοινωνική άνοδο που συντελέστηκε από τότε έως […]
Τις δύο προηγούμενες Κυριακές είχαμε την ευκαιρία να εξετάσουμε τις καταστροφές και τις τεχνολογικές κρίσεις ως δείκτες εκσυγχρονισμού και δημοκρατικότητας των σύγχρονων κοινωνιών. Ειδικότερα για την Ελλάδα διαπιστώσαμε ότι οι κατακτήσεις της κοινωνίας έναντι της εξουσίας – η οποία έχει επιφορτιστεί την ασφάλειά της – είναι εύθραυστες. Χωρίς να καθηλώνεται σε κάποια αρχαϊκή αντιμετώπιση του κινδύνου, η […]
Την περασμένη Κυριακή περιγράψαμε τη δυτική δημοκρατία από τη σκοπιά των καταστροφών. Είδαμε ότι η «προοδευτικότητα μιας κοινωνίας» είναι μεγαλύτερη όταν στα καθιερωμένα κριτήρια της οικονομικής ευημερίας και του θεσμικού φιλελευθερισμού προσθέσουμε και μια αντίστοιχη κουλτούρα αντιμετώπισης των καταστροφών. Στις συνθήκες ταυτόχρονης αύξησης των προσδοκιών ασφαλείας και των κινδύνων που προκαλούν τα σύγχρονα τεχνολογικά συστήματα, […]
Εχουμε μάθει να μετράμε την πρόοδο μιας κοινωνίας με βάση το ΑΕΠ, το εύρος των εισοδηματικών ανισοτήτων, τη δημοκρατικότητα των θεσμών, τους βαθμούς ελευθερίας του ατόμου, το μέγεθος της διαφθοράς, την ένταση της κοινωνικής κινητικότητας. Αξιολογούμε την πρόοδο μιας χώρας με κριτήριο την ειρηνική ζωή και την αποφυγή του πολέμου, το μέσο προσδόκιμο ζωής, την […]
Η αίσθηση παρακμής της ελληνικής δημοκρατίας και η συνακόλουθη ομφαλοσκόπηση έχουν επικρατήσει.
Από το 2010 που το ελληνικό κράτος χρεοκόπησε, γινόμαστε κάθε καλοκαίρι μάρτυρες ενός διαγωνισμού ηθικολογίας και αντικαταναλωτισμού.
H Πρωτοβουλία των «58» προσλαμβάνεται διττά: με προσδοκία και με καχυποψία. Και τα δύο αντανακλαστικά είναι δικαιολογημένα εφόσον η χώρα βρίσκεται σε μια δυναμική στιγμή.