Ο μόνος ελπιδοφόρος τομέας της ελληνικής οικονομίας είναι αυτός του τουρισμού
Ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη οδηγείται ταχύτατα σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης.
Από μια σύμπτωση της Ιστορίας η Ελλάδα βρίσκεται σχεδόν πάντα στο επίκεντρο των μεταβατικών περιόδων. Είναι η γεωγραφική θέση της πιθανώς , το γεγονός ότι βρίσκεται στο σύνορο της Δύσης με την Ανατολή και ακόμη ότι πολιτισμικά παραμένει διχασμένη, πολιτικά είναι ατελής και οικονομικά ανολοκλήρωτη. Όπως και αν έχει σε όλες τις μεγάλες γεωπολιτικές ανακατατάξεις […]
Εδώ και αρκετούς μήνες οι εργαζόμενοι του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη δίνουν αγώνα άνισο , κόντρα σε όλα του καιρού τα ρεύματα.
Η Ελλάδα ισορροπεί για ακόμη μία φορά «στο φτερό του καρχαρία», όπως λέει χαρακτηριστικά και ένας φίλος από τα παλιά, που έχει μακρά εμπειρία από της πολιτικής τις αβελτηρίες.
Δεν συνηθίζω να γράφω σε πρώτο πρόσωπο. Θα το κάνω για πρώτη φορά υπό τις παρούσες εξαιρετικές συνθήκες. Πριν από μερικούς μήνες, όταν τα αδιέξοδα του οργανισμού είχαν αποκαλυφθεί, ένας εκδότης ανταγωνιστικών φύλλων με ρώτησε με επιθετικό τρόπο:
Ο κόσμος αλλάζει, ο «τυφώνας» Τραμπ μπήκε ήδη στη ζωή μας και όλα πλέον τελούν υπό την επίδραση των ιδεών που κομίζει ο νέος αμερικανός πρόεδρος.
Η Ελλάδα εισήλθε στον όγδοο χρόνο κρίσης και καχεξίας με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους πολίτες και συνολικά για την οικονομική, την κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας
Η μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση που ξέσπασε στις ΗΠΑ τον Οκτώβριο του 2008 έπιασε στην κυριολεξία στον ύπνο την ελληνική πολιτική.
Η περιπέτεια του ΔΟΛ, η δική μας περιπέτεια, αποτέλεσμα της μεγάλης κρίσης που καταδιώκει εδώ και οχτώ χρόνια την ελληνική οικονομία
Εισήλθαμε στο «ευτυχές» νέον έτος 2017 με τις αυτές αβεβαιότητες και χωρίς, δυστυχώς, απαντοχή. Τίποτε για την ώρα δεν προδικάζει άλματα προόδου και προκοπής που έχει ανάγκη ο τόπος.
Οι χιλιάδες Αθηναίοι που περιδιαβαίνουν καθημερινά την οδό Πανεπιστημίου μπορεί να βλέπουν την πανύψηλη βαριά σιδερένια πόρτα που εμφανίζεται μπροστά τους στον αριθμό 37,
Η παρούσα κρίση του Τύπου ούτε απλή είναι ούτε συνηθισμένη. Αντιθέτως, είναι πολυπαραγοντική και βαθιά διαρθρωτική.
Εκείνο το ανοιξιάτικο πρωινό ο Παναγής σηκώθηκε αχάραγα. Πέταξε σβέλτα από πάνω του τη βαριά τσέργα, έριξε λίγο νερό στο πρόσωπο, ντύθηκε με ό,τι βρήκε μπροστά του,
Οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα εμφανίζουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη βέβαιο νικητή των επόμενων εκλογών και μάλιστα τον φέρουν να προηγείται με διπλάσια ποσοστά εκείνων του Αλέξη Τσίπρα.
Εκείνο το γιορταστικό Σαββατόβραδο της 6ης Δεκεμβρίου - του Αγίου Νικολάου - τίποτε δεν προμήνυε την καταιγίδα που θα ακολουθούσε.
Η ελληνική πολιτική, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, διακρίνεται για την ασυνέπεια και την απειθαρχία της.
Το στρατήγημα της ουσιαστικής ελάφρυνσης του χρέους που επέλεξε να υπηρετήσει ο κ.Τσίπρας στις αρχές του φθινοπώρου δεν βγήκε. Ήλπιζε στην αμέριστη συμπαράσταση του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, αλλά με την ήττα της Χίλαρι Κλίντον χάλασε το όλο σχέδιο.
Από το καλοκαίρι και ως τα τέλη του 2014 ζήσαμε ένα πολιτικό δράμα ανάλογο του σημερινού.
αντού στον κόσμο οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι Τράπεζες, οι εμπορικές αλυσίδες,τα σούπερ - μάρκετ,όλοι