Μια εικόνα θαμπή και στο βάθος ένα κτίριο λιτό, ογκώδες, νεοκλασικό. Πέρυσι τον Σεπτέμβριο, οι εκατομμύρια τηλεθεατές της τηλεοπτικής σειράς «Mr. Robot» αντίκρισαν αυτή τη φλου εικόνα.
Ηταν Ιούνιος και έβρεχε εκείνο το βράδυ, το βράδυ που όλοι θυμούνται πού βρίσκονταν όταν έμαθαν τα νέα.
Ο Ρέντσο Πιάνο κάθεται μπροστά από το τζάμι. Το φόντο πίσω του είναι μπλε, μεσογειακό, κάτι μεταξύ αττικού απογευματινού ουρανού και θάλασσας.
Είναι κάπως σαν χορογραφία. Πρώτα έρχονται τα τηλεφωνήματα: Τι ώρα θα περάσει ο Μεγάλος; Θα εξαρτηθεί από τα ραντεβού του, από το πρόγραμμά του.
Η νοσταλγία είναι ένα ισχυρό νόμισμα. Και όσο τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δυσοίωνα στο παρόν, ο άνθρωπος θα καταφεύγει στο ασφαλές παρελθόν με όλο και πιο διψασμένο πάθος.
Πρέπει να μάθεις να κοιτάς μπροστά. Και μεταφορικά και κυριολεκτικά. Ας δούμε πρώτα το πιο εύκολο, το κυριολεκτικό.
Ενα από τα πιο όμορφα θεάματα στη ζωή είναι το να βλέπεις έναν άνθρωπο να κάνει καλά τη δουλειά του. Να την κάνει με όρεξη, με ερωτική ενέργεια, με το διαρκές, ενστικτώδες κυνήγι της αριστείας.
«Ξέχνα τον! Είστε από διαφορετικούς κόσμους. Αυτή η σχέση είναι αδύνατο να προχωρήσει. Ερωτας είναι, θα σου περάσει. Δεν είσαι δα και η πρώτη που ερωτεύτηκε!».
Πρόσφατα ένας φίλος ένιωσε έναν πόνο στα πλευρά. Καθισμένος στον καναπέ του, εξήγησε τι ακριβώς ένιωσε στη φίλη του.
Οι Βραζιλιάνοι αγαπούν μια καλή ιστορία, ακόμη και αν είναι λίγο τραβηγμένη. Την αγαπούν ίσως όσο λατρεύουν τον χορό και το ποδόσφαιρο.
Το ΠαΣοΚ ξαφνικά έγινε µόδα. Τrend. Τάση. Ο πράσινος ήλιος είναι αντικείμενο λατρείας της ποπ κουλτούρας.
Ενας από τους πιο διάσημους ανθρώπους της Αμερικής, μια αγαπητή περσόνα, ένας όμορφος, αθλητικός, επικοινωνιακός καταφερτζής, μια προσωποποίηση του αμερικανικού ονείρου, εμπλέκεται σε μια διπλή δολοφονία.
Ο Μπαράκ Ομπάμα έχει μια έκφραση απόγνωσης, μια προσομοίωση κρίσης μέσης ηλικίας στο βλέμμα.
Η μπλούζα, που έμοιαζε με αυτές των αμερικανικών πανεπιστημίων, έγραφε με φαρδιά γράμματα Debt. Χρέος. Ηταν προφανώς ειρωνική.
Μια μέρα του Αυγούστου του 2012 ο Μοχάμεντ Φαρίς μπήκε μαζί με την πενταμελή οικογένειά του στο αυτοκίνητό του, φόρτωσε διακριτικά κάποιες βαλίτσες με τα απαραίτητα,