Κυψελιώτης Διόδωρος

Υπάρχουν και πολίτες Με τι καρδιά να μας ευχηθώ «καλό Οκτώβρη», ημερολόγιό μου; Βούλιαξε ο Βόλος, πνίγεται η Αγριά, γκρεμίζεται από πάνω τους το Πήλιο, πλημμύρισαν ξανά τα καμποχώρια της Θεσσαλίας, πάλι καταστροφές στην Εύβοια. Η Δράκεια αποκλείστηκε πάλι και έμεινε χωρίς νερό. Οι πρόχειρες επισκευές που έγιναν στους δρόμους κατέρρευσαν με τις νέες βροχές, […]

Απληστία οικονομική και πολιτική Το καλοκαίρι είναι εδώ, θερμό και δυνατό· τα παιδιά έδωσαν εξετάσεις και βαθμολογήθηκαν, οι υπουργοί ορκίστηκαν, οι βουλευτές ομοίως, οι παραλίες το Σαββατοκύριακο ζορίστηκαν, οι νύχτες λόγω πανσελήνου φωτίστηκαν – περιμένουμε τις δύο αυγουστιάτικες πανσελήνους πλέον, όλα πάνε μια χαρά στον καλύτερο δυνατό θερινό κόσμο. l Εντάξει, εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ ζορίζονται, δεν […]

Αξιοπρέπεια Τον κοροϊδεύαμε, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας απέδειξε πως, πράγματι, δεν κρέμεται η αξιοπρέπεια από τον κόμπο της γραβάτας, ημερολόγιό μου. Αναγνώρισε την ήττα του, κατανόησε πως είναι μη αντιστρεπτή, αποδέχθηκε χωρίς «των δειλών τα παρακάλια και παράπονα» την κατάστασή του και ανέλαβε τις ευθύνες του για την ήττα, παραιτούμενος από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. […]

Μαρτυρολόγιο, αγωνιστικολόγιο Ημερολόγιό μου, δεν εμπιστεύομαι τον πρωθυπουργό ούτε τον Γιώργο Γεραπετρίτη που υπόσχονται ότι σε λίγους μήνες θα έχουμε τα ασφαλέστερα τρένα στον κόσμο – εμπιστεύομαι τους εκατοντάδες τρενολόγους που βγήκαν σε όποια γειτονιά ή τηλεόραση βρήκαν παράθυρο να μας εξηγήσουν τι έφταιγε γενικώς, τι έφταιξε συγκεκριμένα, τι έπρεπε να γίνει, τι πρέπει να γίνει. […]

Ενας χρόνο πόλεμος Είναι κανονισμένο: ό,τι καιρό και αν κάνει, ο αετός μας θα πετάξει: αν δεν φυσάει πολύ, θα τον σηκώσει ο Μπούφος πολύ ψηλά, εκεί που ποτέ δεν σταματούν να χαζέψουν δεξιά και αριστερά οι αέρηδες. Αν φυσάει πάρα πολύ, θα δεθούμε στην ουρά Κανέλλα, Θεία Μάρω και Διόδωρος και θα κρατάει την […]

Libro d’oro Μόλις είδα τα ισοπεδωμένα κτίρια που είχαν γίνει οι όροφοί τους στρώσεις μιλφέιγ, ο νους μου πήγε στον σεισμό του Αιγίου, το 1995: το ξενοδοχείο Ελίκη είχε συμπιεστεί με αυτόν τον τρόπο, σκοτώνοντας έντεκα γάλλους τουρίστες. Δεκαέξι ντόπιοι σκοτώθηκαν σε πολυκατοικία στο κέντρο του Αιγίου. Θυμήθηκα την αγωνία με τον μικρό Ανδρέα Μπογδάνο, […]

Τελικά, αυτός που ήρθε νύχτα ήταν ο Εγκέλαδος για να κονιορτοποιήσει με τραγικό τρόπο το κατά συμμάχων εντεινόμενο ψηφοθηρικό νταηλίκι. ΣΤΑΥΡΟΣ, ΠΡΩΗΝ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΑΓΚΥΡΑΣ Πόπη Τσαπανίδου: Ελα πρόεδρε, με φόρα. Κώστας Ουράνης: Τώρα γυρίζω και κοιτάζω / και την ζωή μου αναμετρώ / πόσο μεγάλη ήταν η φόρα / πόσο το πήδημα μικρό. ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΑΚΟΣ, […]

Χρυσόψαρα στη σχάρα Εντάξει, το άριστο είναι να μην τη συναντήσεις καθόλου – πάντως καλύτερα να την αφήνεις, τη γρίπη, στο 2022 και να τη βλέπεις να εξαφανίζεται σιγά-σιγά στα μυστηριώδη βάθη του χωροχρόνου παρά να σου τη φέρνει χαμογελώντας σαρδονίως το 2023. Γιατί να παριστάνεται παντού χαμογελαστός ο νέος χρόνος; Ποιος μας έχει πείσει ότι […]

Απολείπειν θεός Αντώνιον και πρεσβυτέρα Ακούω για χιόνια στα βουνά και έφθασαν τα έλατα στο Πεδίο Αρεως: πλησιάζουμε ολοταχώς προς Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά· όπου να ‘ναι θα εμφανιστούν και τα ονειρεμένα μελομακάρονα στις βιτρίνες φούρνων και ζαχαροπλαστείων. Τι είναι ο άνθρωπος, ημερολόγιό μου; Ενα μελομακάρονο δίπλα σε στολισμένο έλατο είναι τον χειμώνα ο άνθρωπος· ένα […]

Η αρχή πολέμου διαρκείας Η παρέλαση τελείωσε άδοξα: κανείς δεν χειροκρότησε τους παρελαύνοντες, οι μουσικές μπάντες λάκισαν φοβισμένες, οι επίσημοι δεν ήξεραν πού να κρυφτούν, οι στρατιώτες άρχισαν να πυροβολούν κατά του πλήθους για να σωθούν – όλο το ρωσικό επιθετικό σχέδιο κατά της Ουκρανίας τινάχθηκε στον αέρα, η «ειδική αποστολή» αποδείχθηκε άκρως επικίνδυνη αποστολή. Η […]

Στον βάλτο του θανάτου Είμαστε άραγε μπροστά στο αναπάντεχο; Μόλις ξεκίνησε ο πόλεμος, είχα γράψει εδώ, ημερολόγιό μου: Και να νικούσαν, λέει, οι Ουκρανοί… Δεν χρειάζεται καν να νικήσουν, να αντέξουν μερικές ημέρες. Να εξευτελιστεί ο Πούτιν, μετά όλα θα είναι ευκολότερα. Πώς να αντέξουν όμως τόση φωτιά και σίδερο; Και να που αντέχουν, 20 […]

Να ‘μαστε πάλι εδώ, ημερολόγιό μου· αφήσαμε πίσω μας το χειμερινό ηλιοστάσιο και βαδίζουμε προς το περιήλιο της τροχιάς του πλανήτη μας, στη μικρότερη απόστασή του από τον ήλιο, όπως κάθε χειμώνα – κάτι που φαίνεται αφύσικο σε μας, αλλά απολύτως φυσικό στους Αντίποδες που τώρα έχουν καλοκαίρι. Ωσπου να φθάσουμε εκεί, θα πέσει πάνω μας […]

Πάνε χρόνια πολλά, ημερολόγιό μου. Παραμονή Χριστουγέννων χιόνιζε ελαφρά, είχε αρχίσει να με πιάνει αγωνία – όχι από το χιόνι, από τις μαύρες σκέψεις της μοναξιάς, της ανασφάλειας πως είσαι μόνος και κανείς δεν σε αγαπά, τις σκέψεις που κάνουν τις γιορτές άχαρες. Είχα φύγει από τη Χριστουγεννιάτικη Αγορά του Πεδίου Αρεως και ανέβαινα προς το […]