Το σύμπαν του Nτέιβιντ Σεντάρις με την πρώτη ματιά δεν φαίνεται ξεκαρδιστικό. Τα περισσότερα απ’ όσα γράφει δεν είναι προϊόν εύκολου χιούμορ, δεν είναι χοντροκομμένα περιστατικά, δεν είναι κωμικές φάρσες· είναι στιγμές καθημερινής ζωής: μια άβολη οικογενειακή στιγμή, μια ιατρική εξέταση, η επίσκεψη ενός πλασιέ, μια βόλτα στην αγγλική εξοχή, μια βραδιά σε ένα εστιατόριο. […]

Η Kλυταιμνήστρα, η Aντιγόνη, η Ηλέκτρα, η Μήδεια, η Αγαύη, ηρωίδες των τραγωδών μας Αισχύλου, Ευριπίδη και Σοφοκλή, κρίνονται συνειδητά ή ασυνείδητα από όλους τους θεατές, κάθε καλοκαίρι, καθώς παραστάσεις τους ανεβαίνουν στα πολυάριθμα ελληνικά φεστιβάλ. Γυναικείοι χαρακτήρες που με τις πράξεις τους προκαλούν την οργή, τη συγκίνηση ή τον απεριόριστο θαυμασμό μας. Βασίλισσες, ημίθεες, […]

Η αποστολή του Bέλγου, 27χρονου εκείνη την εποχή, μικροβιολόγου Πέτερ Πιοτ στο χωριό Γιαμπούκου του τότε Ζαΐρ (μετέπειτα Δημοκρατίας του Κονγκό) κατέφτασε τον Οκτώβριο του 1976. Σκοπός της ήταν να μελετήσει τον άγνωστο ως τότε ιό που προκαλούσε υψηλό πυρετό, εμετούς, διάρροια και, σε πολλές περιπτώσεις, θάνατο, ενώ εξαπλωνόταν επιθετικά στην περιοχή. Η αποστολή των […]

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο σύμβολο της αλαζονείας, της ύβρεως και της διαπλοκής και αποτέλεσαν τον κυριότερο ιμάντα μεταφοράς στους τραπεζικούς λογαριασμούς των επιτηδείων δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ τα οποία εκτόξευσαν τον κρατικό δανεισμό και οδήγησαν στη χρεοκοπία του 2009. Σε αυτή την παράλογη πολιτική πρωτοστάτησαν η Γιάννα Αγγελοπούλου, η οποία υπέταξε το […]

Υπάρχει μια ιστορία από τα παλιά που αρέσει πολύ στον Νίκο Ζήση. Μια ιστορία που, με κάποιον περίεργο τρόπο, ταιριάζει απόλυτα στη φυσιογνωμία του, στο στυλ του, στο πρόσωπό του: «Οταν ήμουν εννέα ετών, έκανα παράλληλα με το μπάσκετ μαθήματα πιάνου. Αλλά δεν τα προλάβαινα και τα δύο. Ωστόσο, είχα ταλέντο και όταν ανακοίνωσα στην […]

Ηταν 13 Απριλίου του 1970 όταν βγήκε στις αίθουσες η κωμωδία του Γιάννη Δαλιανίδη «Μια τρελή… τρελή… σαραντάρα» με τη Ρένα Βλαχοπούλου στον ομώνυμο ρόλο. Εντελώς διαφορετικά τα ήθη της ελληνικής κοινωνίας τότε από τα σημερινά και η ηρωίδα, «χήρα και τσαχπίνα», υπέφερε από τη στενοκεφαλιά του οικογενειακού της περιβάλλοντος, που την ήθελε να ξαναπαντρευτεί […]

Το 1978, στη διασταύρωση Σίνα και Καπλανών, σε ένα πάρκινγκ που είχε δημιουργηθεί μετά την κατεδάφιση μιας μονοκατοικίας, ο Γιάννης Τσαρούχης σκηνογραφούσε τις «Τρωάδες». Στο κενό οικόπεδο μπορούσες να δεις τους σοβατισμένους τοίχους και τα ψήγματα χρώματος πάνω σε αυτούς, το τελευταίο αποτύπωμα από τις ζωές που κατοίκησαν εντός τους. Το υπουργείο Πολιτισμού τού ζήτησε […]

Είναι σεξιστική η ελληνική Βουλή για μια γυναίκα; Η ομορφιά δημιουργεί καχυποψία; «Δεν διαπίστωσα οποιαδήποτε σεξιστική διάθεση. Αντιθέτως είδα εξαιρετικούς συναδέλφους και άριστο επίπεδο θεσμικών και διαπροσωπικών σχέσεων. Τώρα, η εμφάνιση συχνά δημιουργεί καχυποψία. Ενα είναι βέβαιο: πως δεν αρκεί από μόνη της για την επιτυχία. Χρειάζεται ουσία και περιεχόμενο για να μείνει κάποιος ψηλά […]

Η τέχνη είναι ενσωματωμένη στη ζωή. Ετσι ακριβώς είναι και οι Πλόες, ενσωματωμένοι στο κεντρικό σοκάκι της καθημερινής ζωής και της Ιστορίας της Ανδρου, που σαν δυναμική αρτηρία καλοκαιριού διατρέχουν την αισθαντική Χώρα. Το δίπατο σπίτι, που κλείνει μέσα στις σάλες του το Ιδρυμα Πέτρου και Μαρίκας Κυδωνιέως, ακτινοβολεί την ουσία της Χώρας, την αρχοντιά […]

Δεν είναι μόδα, είναι ανάγκη: η στροφή προς τον αγροτικό τομέα είναι γεγονός. Από λάδι μέχρι kale και από σταφύλι μέχρι μάραθο, όλο και περισσότεροι νέοι αφήνουν για λίγο το tablet από το χέρι – ή το παίρνουν μαζί στο τρακτέρ – και πιάνουν την τσάπα για να σπείρουν, να καλλιεργήσουν και να απολαύσουν τους καρπούς του μόχθου τους.

Φτάνοντας στα γραφεία του Αττις, τα οποία στεγάζονται πάνω από τo θέατρο της οδού Λεωνίδου, στο Μεταξουργείο, ο Θεόδωρος Τερζόπουλος με πήρε από το χέρι και με οδήγησε από μια στενή δίοδο σε μια μπούκα, από όπου μπορούσα να παρακολουθήσω τι συνέβαινε στη σκηνή. Και στη σκηνή εξελίσσονταν ασκήσεις αυτοσυγκέντρωσης, τις οποίες επόπτευε ο άξιος […]

Η είδηση ήταν καλοδεχούμενη, ήταν από αυτές που μπορούν προς στιγμήν να γεμίσουν αισιοδοξία τα «κορίτσια της διπλανής πόρτας», τα οποία για χρόνια προσπαθούν να ξορκίσουν τις καμπύλες τους, τα περιττά κιλά τους, τις γοητευτικές ατέλειες τους, στο όνομα της Κέιτ Μος.

Πόσο εύκολο είναι να αρνείσαι το «δίκαιο» του πολέμου σε έναν λαό που αναπνέει με το όπλο στο χέρι; Να αναπτύσσεις αντιμιλιταριστική δράση σε μια κοινωνία όπου οι σχολικές εκδρομές των μαθητών γίνονται σε στρατόπεδα; Να εκφράζεις την αλληλεγγύη σου σε έναν λαό ο οποίος έχει ταυτιστεί από τη στρατηγική της προπαγάνδας με «απειλή» για […]

Η ευτυχία, λένε, είναι μια πεταλούδα που όσο την κυνηγάς σου ξεφεύγει. Και με το που θα ηρεμήσεις, θα έρθει και θα καθήσει πάνω σου. Οι ψυχολόγοι την ονομάζουν «χαμένη Ατλαντίδα των συναισθημάτων», αφού όλοι λένε ότι υπάρχει, αλλά κανείς δεν ξέρει πού ακριβώς να ψάξει για να τη βρει. Και οι οικονομολόγοι καταλήγουν στο […]

Είναι σαν να το έχει το κάρμα του. Την ημέρα που ο Καρίλ Φερέ βρέθηκε στην Αθήνα οι δρόμοι είχαν απίστευτη κίνηση. Η Αμερικής ήταν κλειστή, Αστυνομία βρισκόταν παντού. Δεν ήταν μια οποιαδήποτε μέρα, το προηγούμενο βράδυ είχε σημειωθεί έκρηξη σε ένα αυτοκίνητο παγιδευμένο με εκρηκτικά έξω από την Τράπεζα της Ελλάδος. Κρίση, τρομοκρατικές επιθέσεις, […]

«Οι τραυματίες φθάνουν ακατάπαυστα στο νοσοκομείο Αλ Σίφα της Γάζας. Φτάνουν κατά κύματα. Ο αριθμός τους εξαρτάται από την ένταση των βομβαρδισμών. Πολλοί από τους τραυματίες έχουν πολλαπλά τραύματα, εγκαύματα και πληγές από οβίδες. Φροντίζουμε τους τραυματίες σε συνεργασία με τις ομάδες του παλαιστινιακού πουργείου Υγείας. Από τους τραυματίες στο Αλ Σίφα, θα έλεγα ότι […]

Αρκεί να πληκτρολογήσετε 24 χαρακτήρες (www.athenssculptures.com) στην μπάρα του browser σας για να περιηγηθείτε σε μια πλευρά της Αθήνας που ενδεχομένως περνά απαρατήρητη: εκείνη μιας πρωτεύουσας γεμάτης γλυπτά. Η ιδέα της καταγραφής και φωτογράφισής τους ανήκει στους atenistas και χρονολογείται στις αρχές του 2014. Μιλήσαμε με την Ελενα Γραμμένου, υπεύθυνη του συγκεκριμένου έργου, η οποία […]

Ο Δημήτρης Μανιάτης δεν είναι άλλος ένας δημοσιογράφος, αλλά ένας γραφιάς με συγκεκριμένο αισθητικό κώδικα που δεν υπακούει σε μόδες. Πρόσφατα εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο, μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Εγώ είμαι ένας άλλος» (εκδ. Μετρονόμος). «Είναι αυτό που δεν τόλμησα να ζήσω. Είμαι εγώ, δηλαδή ένας άλλος». Αυτό είχατε γράψει πέρυσι, στο κείμενο […]

Σαν βγεις στον πηγαιμό για τον λόφο της Κιάφας, μια δαντελένια πόρτα θα βρεθεί στο διάβα σου. Θα κοντοσταθείς, θα την επεξεργαστείς και θα την ανοίξεις – ακόμη και αν δεν ξέρεις ότι αυτή είναι η είσοδος του πάλαι ποτέ Σαχτούρειου Γυμνασίου. Στον μικρό προαύλιο χώρο θα σε υποδεχτεί μια κουνιστή πολυθρόνα επίσης επενδεδυμένη με […]

Ο Αύγουστος τα αναταράζει όλα. Τη θάλασσα με τα μελτέμια του, τον ορίζοντα με τα ηλιοβασιλέματά του, τις αμμουδιές με τις πατημασιές των κολυμβητών, την ψυχή με τις παρακλήσεις στην Παναγία στα μικρά ασπρισμένα ξωκλήσια –«σαν κοχύλια κολλημένα στα βουνά» καθώς λέει ο πρώτος των ταξιδιωτικών συγγραφέων, Ηρόδοτος –μέχρι το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου. Κάθε εκκλησάκι […]