Γνώμες

Οι φυλακές είναι γεμάτες και δεν χωρούν άλλους καταδίκους [...]Γι' αυτό μάλιστα οι ελληνικές κυβερνήσεις κατά καιρούς αποφασίζουν τη μαζική αποφυλάκιση καταδίκων, ακόμα και αν έχουν διαπράξει κακούργημα.

Η Ελλάδα και η Κύπρος δικαιούνται να περηφανεύονται για τον ακατάλυτο δεσμό τους, που αποτελεί όρο εθνικής επιβίωσης και προϋπόθεση για την ευημερία αμφοτέρων.

Ο Εμανουέλ Μακρόν, που έλεγε ότι δεν ήταν «ούτε Δεξιός ούτε Αριστερός», προσπαθεί να γίνει και Δεξιός (χωρίς τη Λεπέν) και Αριστερός (χωρίς τον Μελανσόν)

Ετσι όπως βλέπει τα πράγματα η Τουρκία, η οριοθέτηση συνδέεται με τη διευκρίνιση της κυριαρχίας σε νησίδες και βραχονησίδες, κάτι που η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχθεί

Εκπαίδευση στην κινητικότητα, ως προϋπόθεση αυτονομίας για τα άτομα με οπτική αναπηρία

Τι θέλουν τώρα οι δύστυχοι κάτοικοι της Γάζας για να σταθούν στα πόδια τους; Ηρεμία, ασφάλεια, διοίκηση και χρήματα. Όλα μπορούν να βρεθούν, αν δεν πεταχτεί κάποιος ηλίθιος να βάλει ξανά φωτιά στα τόπια

Ριζική ανανέωση υπόσχεται ο κ. Τσίπρας, δεν εξηγεί, όμως, πώς και με ποιους θα την επιτύχει. Αναμένεται το υπερφιλόδοξο –υπερκομματικό σχέδιο

Αυτόν τον χαλκέντερο εργάτη της επιστήμης – εκτελούσε πειράματα μέχρι το τέλος της ζωής του – αποχαιρετά με θλίψη η διεθνής επιστημονική κοινότητα.

«Αποτελεί μεγάλη παρεξήγηση το γεγονός πως η αύξηση της παραγωγικότητας ταυτίζεται με εντατικοποίηση της εργασίας»

Κάποτε πρέπει να τεθεί σε μια βάση λογικής και αμοιβαιότητας η σχέση με την Κύπρο. Θα συμβεί αυτό, πιστεύω, εκ των πραγμάτων στο μέλλον

Η περιφρόνησή του προς τους πρώην συμμάχους του και νυν πολιτικούς του αντιπάλους, τη Γαλλία και την Ευρώπη είναι εντυπωσιακή.

Οι όποιες αποφάσεις ή δικαστικές ενέργειες κρίνονται, επικρίνονται με επιχειρήματα και στο πλαίσιο των κανόνων που επιβάλλουν το κράτος δικαίου και ο αναγκαίος για τη δημοκρατία σεβασμός στους θεσμούς.

Η σημερινή «αγνώριστη» Γαλλία πειραματίζεται μέσα σε έναν νέο παγκόσμιο μετασχηματισμό.  Η αυριανή Γαλλία ίσως θα μας παραπέμπει περισσότερο στη «γνώριμη» Γαλλία του Ντε Γκωλ.

Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο.

Ο αμερικανός πρόεδρος δεν αναφέρθηκε καθόλου, στη διάρκεια της ομιλίας του στην Κνεσέτ, στη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους. Αυτό κάποτε αποτελούσε προϋπόθεση για την ομαλοποίηση των σχέσεων των Αράβων με τους Ισραηλινούς. Όχι πια.

Κι αν αναρωτιούνται τώρα γιατί ο Νετανιάχου μάζεψε όλο το χαρτί είναι επειδή εφάρμοσε μια παλιά συμβουλή που χρησιμοποιούν στην Αμερική. «Όταν ο δρόμος γίνεται ζόρικος, τότε το ζοριλίκι είναι ο δρόμος»

Γιατί έπρεπε να περάσουν 23 ημέρες προκειμένου να διαταχθεί η εκταφή των οστών του παιδιού του απεργού και να γίνουν όλοι οι έλεγχοι

Η Ελλάδα, εγκλωβισμένη σε έναν ναρκισσιστικό μύθο αυτοεπιβεβαίωσης, ίσως λόγω του ένδοξου αρχαίου παρελθόντος, αρνείται να δει την πραγματικότητα

Αν σε οποιοδήποτε στάδιο εφαρμογής της συμφωνίας το Τελ Αβίβ υπαναχωρήσει, η παλαιστινιακή πλευρά δεν θα διατηρεί πλέον κανέναν μοχλό πίεσης

Η αθέατη πλευρά, αυτονομημένη, απελευθερωμένη από μεγάλες προσδοκίες στρέφεται στον εαυτό της, φροντίζει την επιβίωσή της, αυτοοργανώνεται