Γνώμες

Είτε το θέλουμε είτε όχι, είτε μας αρέσει είτε όχι, το ΠαΣοΚ που ξεκίνησε ως μεγαλειώδες Κίνημα για να καταλήξει ως δευτέρας τάξεως κυβερνητικός εταίρος, συνδέεται δραματικά εδώ και σαράντα χρόνια με την πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου.

Αν τα πολιτικά κόμματα συγκροτούν την ταυτότητά τους και μέσω της πολιτικής σύγκρουσης, με την έννοια ότι, για παράδειγμα, ένα αριστερό κόμμα δεν μπορεί να υπάρξει ως τέτοιο παρά μέσα από την αντίθεσή του με ένα δεξιό κόμμα (και αντιστρόφως),

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το ΠαΣοΚ, το πρώτο αστικό, μαζικά οργανωμένο κόμμα στη χώρα μας, διαμόρφωσε καθοριστικά τη δομή και λειτουργία του ελληνικού μεταπολιτευτικού συστήματος. Θα εξετάσω με συντομία μερικές πλευρές των μετασχηματισμών που το ΠαΣοΚ επέφερε.

Το ξέρουμε και από την προσωπική μας ζωή: το νήμα του χρόνου δεν το ξαναπιάνεις εκεί που το αφήνεις. Παρεμβάλλονται γεγονότα που μεταβάλλουν συναισθήματα και αντιλήψεις. Οπως μετά την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ο άνθρωπος δεν παραμένει ίδιος, έτσι και μετά την εμπειρία της εθνικής χρεοκοπίας όλα αλλάζουν.

«Δεν μπορώ να πάω πίσω στο χθες, γιατί ήμουν κάποιος άλλος» Lewis Caroll Η αποτίμηση της πορείας ενός κόμματος αποτελεί πάντα μια πρόκληση, αφού, όπως παρατηρούσε και ο Γκράμσι, «το να γράψει κανείς την ιστορία ενός κόμματος δεν σημαίνει τίποτα λιγότερο από το να γράψει την ιστορία της χώρας από συγκεκριμένη σκοπιά... [και αυτό] προκύπτει από τη σύνθετη απεικόνιση της κοινωνίας και του κράτους στην ολότητά τους».

Υπό άλλες συνθήκες, η επέτειος των 40 χρόνων για ένα κόμμα εξουσίας θα έδινε την ευκαιρία λαμπρών τελετών. Θα ήταν μια ευκαιρία να επιδειχθεί το αγέρωχο ύφος των κυβερνητικών στελεχών του, εκείνο το αξέχαστο μείγμα αλαζονείας και λαϊκότητας.

ΥΣΤΕΡΑ από κάθε μεγάλη αθλητική διοργάνωση έπεται η εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς την απόδοση του συνόλου

Σε όλη την Ευρώπη το κυρίαρχο ρεύμα της Αριστεράς ήταν, ιδίως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η σοσιαλδημοκρατία. Ακόμα κι εκεί που τα κομμουνιστικά κόμματα είχαν εντυπωσιακά εκλογικά αποτελέσματα και έλεγχαν τοπικές αυτοδιοικήσεις και συνδικαλιστικές οργανώσεις, η σοσιαλδημοκρατία με την ισχυρή παρουσία της στο κέντρο της πολιτικής σκηνής ήταν απαραίτητος παράγοντας για την ομαλή λειτουργία του πολιτικού συστήματος.

Η οικονομική και κοινωνική κρίση των τελευταίων πέντε χρόνων έχει προκαλέσει έναν διευρυμένο αναστοχασμό γύρω από την ιστορία και τις κληρονομιές της Μεταπολίτευσης.

Eίναι πιθανό ότι η πιο συντηρητική μερίδα των ρομαντικών πέραν του Ατλαντικού συνεχίζει να ονειρεύεται έναν παρισινό μήνα του μέλιτος. Σταθερή αξία, χωρίς αμφιβολία, αλλά τώρα το αρχιπέλαγος με τη διεθνή ονομασία «Greek Islands» μοιάζει να προσφέρει ελκυστικότερα πακέτα όχι μόνο για τους νυμφευμένους αλλά και για τους μελλόνυμφους όλου του κόσμου -

Ανεπίκαιρος λόγος για τις εμπράγματες σχέσεις ποίησης και μετάφρασης, που συχνά πυκνά (νομίμως ή παρανόμως) ανταλλάσσονται και συναλλάσσονται μεταξύ τους, ευνοώντας την αντιστροφή των δύο όρων, οπότε η μετάφραση της ποίησης γίνεται, θέλοντας και μη, ποίηση της μετάφρασης.

Οταν πολιτική, ιστορία και κουλτούρα συναντώνται, τα αποτελέσματα που προκύπτουν είναι εντυπωσιακά.

Με την ορκωμοσία του ως προέδρου της Τουρκίας την περασμένη Πέμπτη ο Ταγίπ Ερντογάν

Η ιεροφάνεια της βαρβαρότητας - η «νομιμοποίηση» της οποιασδήποτε εγκληματικής πράξης

«Back to square one» ή επιστροφή στο «θεσμικό μηδέν»! Εκεί ακριβώς βρισκόμαστε, γιατί στη σημερινή Ελλάδα συζητάμε και πάλι απαράδεκτα αν θα έπρεπε να διαγραφούν έως τα τέλη Αυγούστου οι περίφημοι «αιώνιοι» φοιτητές (που φθάνουν αισίως τους 120.000 στα ΑΕΙ)!

Ενας ευπατρίδης Ελληνας με μεγάλη συμβολή στον δημόσιο βίο και στον πολιτισμό επέμενε

«Το φθινόπωρο του 2014 μπορεί να είναι ένα από τα σημαντικότερα των τελευταίων ετών» είναι η φράση που ακούστηκε περισσότερο στις καλοκαιρινές συζητήσεις πολιτικών και διπλωματών.

Πώς γίνεται η Ελλάδα να παραμένει πρωταθλήτρια της ανεργίας, οι πολίτες της να έχουν υποστεί

Οι φρικαλεότητες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής μοιάζει να μην έχουν τέλος

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν φλυαρούσε. Λακωνικός από τη φύση του, δεν