Τρεις εβδομάδες μετά την εισαγωγή του στο νοσοκομείο Gemelli της Ρώμης, ο Πάπας Φραγκίσκος εξακολουθεί να παλεύει για να ξεπεράσει τη διπλή πνευμονία που έχει πλήξει την ήδη εύθραυστη υγεία του.

Ο 88χρονος Ποντίφικας δεν έχει έκτοτε εμφανιστεί δημόσια και το Βατικανό δεν έχει δώσει καμία πληροφορία για το πότε ενδέχεται να επιστρέψει στο απαιτητικό του πρόγραμμα.

Ο δρόμος προς την ανάρρωση είναι πιθανό να είναι μακρύς και γεμάτος κινδύνους, σύμφωνα με ειδικούς που δεν εμπλέκονται στη φροντίδα του και μιλούν γενικά για την κατάστασή του.

«Έχω δει ασθενείς να περνούν μήνες στο νοσοκομείο σε τέτοιες περιπτώσεις. Φυσικά μπορεί να αναρρώσει, αλλά οι πιθανότητες αρνητικής έκβασης είναι υψηλές», δήλωσε ο καθηγητής Κρίστοφ Λάνγκε, Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Ένωσης κατά της Φυματίωσης και των Πνευμονικών Παθήσεων. «Η καλύτερη συμβουλή θα ήταν να τον αφήσουν να ξεκουραστεί, να πάρει τον χρόνο που χρειάζεται για να αναρρώσει», είπε στο πρακτορείο Reuters.

Το βράδυ της Πέμπτης ο Πάπας απηύθυνε σύντομα ηχητικό μήνυμα, ευχαριστώντας όλους όσοι προσεύχονται γι’ αυτόν. Η φωνή του ήταν σπασμένη, λαχανιασμένη και δύσκολη γινόταν κατανοητή.

«Η πνευμονία αυτής της έντασης είναι δύσκολη ακόμα και για ένα νεαρό άτομο. Εδώ μιλάμε για έναν ηλικιωμένο άνδρα, και κυρίως έναν άνδρα που τους προηγούμενους μήνες είχε ήδη αναπνευστικά προβλήματα. Η πνευμονία μπορεί να χρειαστεί εβδομάδες και εβδομάδες για να θεραπευτεί» είπε η Λορεδάνα Σαρμάτι, καθηγήτρια λοιμωδών νοσημάτων στο Πανεπιστήμιο Tor Vergata της Ρώμης.

Τι θα γίνει αν επιδεινωθεί η υγεία του

Ο Φραγκίσκος λαμβάνει σχεδόν συνεχώς συμπληρωματικό οξυγόνο τις τελευταίες δύο εβδομάδες, είτε μέσω μάσκας είτε μέσω ενός μικρού σωλήνα κάτω από τη μύτη του. Εάν η κατάστασή του επιδεινωθεί, το επόμενο βήμα θα μπορούσε να περιλαμβάνει διασωλήνωση. Ωστόσο αυτό θα απαιτούσε την έγκριση του Πάπα, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με το επίπεδο θεραπείας που θα ήταν διατεθειμένος να δεχτεί.

Δεν είναι γνωστό εάν ο Φραγκίσκος έχει δώσει οδηγίες για τη μελλοντική του φροντίδα. Σε μήνυμά του προς την Παγκόσμια Ιατρική Ένωση το 2017, είχε αναφερθεί σε ζητήματα τέλους ζωής, λέγοντας ότι είναι ηθικά αποδεκτό να αποσύρεται η «υπερβολική θεραπεία».

Η Καθολική Εκκλησία διδάσκει ότι είναι υποχρεωτική η παροχή σωτήριας φροντίδας στους ασθενείς, αλλά επιτρέπει επίσης στον ασθενή ή στους φροντιστές του να απορρίψουν «επιβαρυντικές» ή «δυσανάλογες» διαδικασίες για τη διατήρηση στη ζωή ενός ασθενή σε τελικό στάδιο.