Την ιδέα να ψηφίσεις Μητσοτάκη για να αναδειχθεί στην ηγεσία του Σύριζα ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης ή να καταψηφίσεις το Πασόκ για να ανέλθει ο Μάντζος, δεν ξέρω ποιος διορατικός αναλυτής θα μπορούσε να τη ρίξει στο τραπέζι, αν δεν το έχει κάνει ήδη. Ξέρω όμως, πως αυτού του είδους οι δεύτερες σκέψεις που περνούν από τα μυαλά των στρατηγών, είναι ανάλογες με την πνευματική γυμναστική που προτείνει κάθε Κυριακή ο Άλκης Γαλδαδάς στο Βήμα: γράφεις ένα πενταψήφιο θετικό ακέραιο αριθμό με την ιδιότητα των τεσσάρων πρώτων ψηφίων αρχίζοντας από δεξιά να είναι ίσο με το πέμπτο ψηφίο και ρωτάς πόσους τέτοιους αριθμούς μπορούμε να βρούμε. Αλλά ο «ανώριμος» κατά τον Τσίπρα λαός, φαίνεται ότι δεν είναι καθόλου έτοιμος για ανώτερα μαθηματικά.
Στις εκλογές, αν υποθέσω πως οι αποφάσεις των ψηφοφόρων δεν είναι συγκυριακές, δεν διακυβεύονται νομίζω πολλά πράγματα, ούτε κινδυνεύει ο ελέφαντας στο εργαστήριο της Δημοκρατίας μας, διότι το τελευταίο καρφί στο φέρετρό της δεν το έχει καρφώσει ο Κασιδιάρης. Άλλωστε η αναμενόμενη Τεχνητή Νοημοσύνη από τον Πιερρακάκη δεν έχει μετατρέψει τον πολίτη σε μηχανή που ψηφίζει μηχανή. Ο Πολάκης εξακολουθεί να υπάρχει, οι συζητήσεις γίνονται με μπαλωθιές στα καφενεία του Νομού Χανίων, ο Μητσοτάκης συνεχίζει το πατροπαράδοτο προσκύνημα στον τάφο του Λευτέρη, η Τσαπανίδου προτιμά ινδική χέννα για τα μαλλιά της, οι σαρωτές εγκεφάλου προορίζονται για το δημοσκοπικό έργο, η Ιστορία συνεχίζει να γράφεται στην σκουριασμένη κονσόλα των Τεμπών. Ο Έλον Μασκ δεν έχει στείλει ακόμα στο διάστημα φθηνό τουρισμό, οι ιδεολογίες-ζόμπι εκτός από την Σίλικον Βάλεϊ ακούγονται τα καλοκαίρια στο Nammos στην Ψαρρού. Το Χρηματιστήριο ανεβαίνει. Και επειδή έχει ακόμα νόημα η ψευδαίσθηση και δεν έχουν εμφυτευθεί καλώδια στα κεφάλια, εκτός από τις κεραίες της τηλεόρασης, γιατί να μη δεχθώ ότι η φροϋδική φόρμουλα του «διχασμένου υποκειμένου» ισχύει εις το ακέραιον, μια που ο «ενιαίος εαυτός» υπάρχει όσο και ο Chase στο Mega. (Είναι ποτέ δυνατόν να χάσει η μπάνκα;)
Όχι μόνον οι κρουπιέρηδες αλλά και οι κτηνίατροι ξέρουν τη συνταγή: δυο τρία μπισκοτάκια να καλμάρει το ζώο πριν τη στείρωση.
Οι εκλογές θα γίνουν κανονικά. Τα κόμματα δεν θα ενοχληθούν από τα αστείρωτα αδέσποτα της ενισχυμένης αναλογικής. Θα φροντίσουν οι φιλοζωικές κι ο Μπακογιάννης. Όλα όμως θα διαφοροποιηθούν αν βάλουμε στο λογαριασμό δύο από τις διαστροφές που αναδεικνύει το σύστημα: την ηδονοβλεψία και την επιδειξιομανία. (Την παρενδυσία και τον τρανσεξουαλισμό τις αφήνω για αργότερα). Στην ηδονοβλεψία η εκκίνηση του πάθους είναι η χαραμάδα, που συμβαίνει στις Δημοκρατίες να είναι Sony 55 ιντσών. Στην επιδειξιομανία, εκτός από την τεχνική της ανοικτής καμπαρντίνας, διαπιστώνεται και η τεχνική των κεκλεισμένων θυρών, όπου ο επιδειξίας θέλει να δείξει, χωρίς να τον βλέπουν οι πολλοί, αυτό που έχει, στο βαθμό που νομίζει ότι ο άλλος δεν το έχει.
Το ντιλ με τον Μητσοτάκη στις 25 Ιουνίου δεν θα είναι New Deal, ούτε το ντιλ της Μαριάννας Λάτση που όπως διάβαζα στις οικονομικές σελίδες, τα πήρε όλα. Στη συμφωνία με τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό, κάτι πρέπει να περισσεύει για να τον προστατεύει η αγάπη του Σαββόπουλου. Κάτι που θα τον υποχρεώσει να αποφύγει και τα γουναράδικα και τις γούνες. Και αυτό δεν είναι άλλο από την αποφυγή της αλαζονείας των Υπουργών Εφόδου του. Διότι δεν είναι τυχαίο πως η εξυπνότερη κατσίκα του κοπαδιού είναι αυτή που δημιουργεί τα περισσότερα προβλήματα στον τσομπάνη, κυρίως όταν τρίβεται στην γκλίτσα του.
Επειδή η ψυχολογία του βάθους δεν πρέπει να ασχολείται μόνο με τις ψυχικές νόσους αλλά και να μελετά τις διανοητικές δυνατότητες του καθενός μας, το πρόβλημα που μπορεί να τεθεί για την έξυπνη κατσίκα είναι το εξής: Αν την βάλεις να τρέξει με ένα πρόβατο μια απόσταση εκατό μέτρων και να επιστρέψει στην αφετηρία, και αν η κατσίκα τρέχει με άλματα και το πρόβατο πορεύεται αργά στο αλέ ενώ στο ρετούρ γίνεται ακριβώς το αντίθετο, τότε ποιο ζώο τερματίζει πρώτο;
ΥΓ.
Δεν ξέρω αν η κάλπη έχει ή δεν έχει «μνήμη».
Το μαντρί πάντως έχει.
Και η κατσίκα έχει.
Θυμάται πολύ καλά πως το μπουκάλι γάλα με την φωτογραφία της πριν δυο χρόνια κόστιζε τα μισά
