Το κόμμα έκανε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις ή οι συνδικαλιστικές οργανώσεις το κόμμα; Είναι μια απορία που απασχόλησε για αρκετό καιρό τους ακαδημαϊκούς στο πεδίο της πολιτικής κοινωνιολογίας που μελετούσαν τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα.

Η απάντηση θεωρούσαν ότι θα απαντούσε και σε ένα άλλο κρίσιμο ερώτημα: Πώς φτιάχνεις ένα ισχυρό κόμμα σε αυτή την πλευρά του πολιτικού φάσματος;

Είναι μια ερώτηση που σίγουρα θα έχουν και στην Κουμουνδούρου, αφού διατείνονται πως θέλουν να καλύψουν την κενή ηγεμονική θέση στην εγχώρια Kεντροαριστερά.

Το μόνο βέβαιο, όπως αποδεικνύει το ελληνικό παράδειγμα, είναι πως ένα μεγάλο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα χρειάζεται ερείσματα σε οποιοδήποτε συνδικαλιστικό επίπεδο, σαν το ΠΑΣΟΚ της εποχής της παντοδυναμίας του.

Χρειάζεται, για να το πούμε αλλιώς, έναν κομματικό στρατό και οι συνδικαλιστικές και επαγγελματικές οργανώσεις είθισται να είναι οι δεξαμενές στρατολόγησης. Από εκεί οδηγούνται τα νέα μέλη στα κέντρα εκπαίδευσης, τις τοπικές.

Οι εκλογικές επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, σε μια σειρά από μικρότερες της εθνικής κάλπης αναμετρήσεις – όπως ας πούμε στις πρόσφατες εκλογές του ΤΕΕ – δείχνουν ότι ο εκείνος στερείται ενός κρίσιμου δομικού στοιχείου, της διείσδυσης σε επαγγελματικές κατηγορίες καθοριστικές για τον σχηματισμό ενός αποτελεσματικού κομματικού μηχανισμού.

– Πού οφείλονται τα χαμηλά ποσοστά σε επαγγελματικούς φορείς και αυτοδιοικητικές εκλογές

– Τι γίνεται με την πλατφόρμα isyriza

– Ποια η διαφορά «κομματικού ΣΥΡΙΖΑ» και «κοινωνικού ΣΥΡΙΖΑ»

Διαβάστε περισσότερα στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο»