Το επταήμερο του Διόδωρου

Τελειώνει ο Αύγουστος, κάθε παραθεριστής στον πάγκο του –με το καλό και κάθε υποψήφιος φοιτητής στην πολυπόθητη βάση για τη σχολή της προτίμησής του, θα τις μάθουν τούτες τις ημέρες τις βάσεις τα παιδιά.

Και αφού μαζευόμαστε όλοι σιγά-σιγά, επέστρεψε και ο Πρωθυπουργός από το μακρύ ταξίδι του στη νύχτα του τρίτου μνημονίου· πήγε στο Θιάκι να μας στείλει βαρύγδουπους συμβολισμούς –γιατί καμιά φορά, κάνουν και οι συμβολισμοί θόρυβο, ξεκουφαίνουν όταν σου έρχονται κατακέφαλα τραυματίζοντας το μυαλό και το ακουστικό νεύρο.

Παθαίνουν βέβαια ζημιά και αυτοί: ξεχειλώνουν, χάνουν το νόημά τους, γίνονται τυπικές αναφορές όπως το «καλημέρα» και το «εισυγείαν»· κάπως έτσι φθείρεται και η καβαφική Ιθάκη –τίποτα δεν γλιτώνει από τους πολιτικούς.

l Οκτώ χρόνια από το Καστελλόριζο ως την Ιθάκη –ο Οδυσσέας είχε κάνει δέκα από την Τροία ως εκεί. Προοδεύουν οι καπεταναίοι, τα πληρώματα βασανίζονται, στάσιμα. Δεν τον άκουγαν τον Οδυσσέα τον πολυμήχανο και χάθηκαν όλοι οι Θιακοί που τον συνόδευαν, μας λέει ο Ομηρος που εκτιμούσε πολύ τους βασιλιάδες· ήσαν κάπως σαν τους δικούς μας πρωθυπουργούς και ακόμα παραπάνω.

Ο πολυμήχανος Αλέξης Τσίπρας έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι στους ψηφοφόρους του. Χωρίς αυτόν δεν θα ‘βγαιναν στους δρόμους, δεν θα ζούσαν το τρίτο μνημόνιο. Αλλα δεν έχει να τους δώσει πια. Αλλά αυτό δεν εμποδίζει να τον λατρεύουν τα κομματικά στελέχη σαν ηρωικό ομηρικό βασιλιά.

Με πανσέληνο τούτη η τελευταία Κυριακή του Αυγούστου –ήταν όμορφος ο αυγουστιάτικος νυχτερινός ουρανός: έβλεπες ταυτόχρονα Αρη, Δία, Κρόνο και την απαραίτητη Αφροδίτη, φυσικά. Και έκλειψη σελήνης είχαμε, και το μεγαλειώδες Τρίγωνο του Καλοκαιριού, με τους Βέγα, Αλτάιρ και Ντενέμπ στις κορυφές του ήταν στη θέση του όπως κάθε καλοκαίρι –και οι Περσείδες φυσικά ήρθαν, να μας φωτίσουν με διαστημικά βεγγαλικά.

Δεν μπορούσαν να λείψουν από το αυγουστιάτικο στερέωμα, όπως δεν λείπουν από τα αυγουστιάτικα περιβόλια τα μελένια σύκα, τα μελαχρινά, σχεδόν μαύρα, βασιλόσυκα. Αφησαν και κάτι καλό οι βασιλιάδες σε τούτη τη γη.

l Διάβασα πως σε 13.500 χρόνια, λόγω της μεταπτωτικής κίνησης του άξονα της Γης, ο Βέγας θα έχει γίνει ο Πολικός Αστέρας του ουρανού μας, αυτός ο μεγαλοπρεπής αστέρας της Λύρας θα δείχνει τον Βόρειο Πόλο, όχι το λειψό αστεράκι στην ουρά της ταπεινής Μικράς Αρκτου.

Θα ζουν οι άνθρωποι τότε σε λυρική εποχή, θα είναι γεμάτοι ευγενικά αισθήματα, θα τραγουδούν, θα παίζουν θέατρο, θα απαγγέλλουν ποιήματα –ερωτικά ποιήματα με κρυστάλλινες νοηματοδοτήσεις σαν κρυστάλλινο νερό, όχι ψαρεμένες στα θολά νερά των εξουσιαστικών σχεδιασμών.

Που περιλαμβάνουν βέβαια και ανασχηματισμούς: μεγάλη η αγωνία για τους μνηστήρες υπουργικών θώκων. Ηταν να ανακοινωθεί την εβδομάδα που πέρασε αλλά αναβλήθηκε για να απολαύσει τα μπάνια του ο λαός, μας είπαν· θα είναι άραγε τόσο γκραν γκινιόλ;

Εγώ υποπτεύομαι πως καθυστέρησε για να δουν οι ενδιαφερόμενοι τις πρώτες δημοσκοπήσεις, να μάθουν τι βαθμού εγκαύματα έπαθε η κυβέρνηση από τις δολοφονικές φλόγες του Ματιού. Ιδιαίτερα ενδιαφέρονται οι εκτός ΣΥΡΙΖΑ πολυμήχανοι πολιτευτές, αυτοί που θα αποτελούσαν το «άνοιγμα προς την Κεντροαριστερά». Δεν θα θυσιάσουν το λαμπρό τους πολιτικό μέλλον μετέχοντας σε κυβέρνηση που έχει πάθει δημοσκοπικά εγκαύματα τρίτου βαθμού.

Αλλά ίσως κάνουν λάθος: το 2007 κάηκε η μισή Πελοπόννησος και ο Καραμανλής κέρδισε τις εκλογές. Βέβαια, τώρα η έκταση ήταν πολύ μικρότερη αλλά είχαμε πολύ περισσότερα θύματα. Γιατί να μην ανταμείψουμε τον Αλέξη Τσίπρα, όπως τότε τον Καραμανλή τον Μικρό;

Και εκεί που φιλοσοφούσα περί της αλλόκοτης συμπεριφοράς των ελλήνων ψηφοφόρων, διαβάζω ότι «Νεάντερταλ – Ντενίσοβα έκαναν παιδί» και ξαφνιάστηκα για την αλλόκοτη συμπεριφορά των γυναικών: «Μα ακόμη και εγώ θα ήμουν καλύτερος από κάποιον Νεάντερταλ για την Ντενίσοβα», σκέφτηκα.

Μετά κατάλαβα πως «Ντενίσοβα» δεν είναι ρωσίδα τενίστρια, όπως η Σαράποβα, η Κουρνίκοβα και άλλες πανέμορφες, αλλά ανθρωποειδές είδος που ζούσε στην Ασία την εποχή των Νεάντερταλ. Διασταυρώθηκαν τα δύο είδη, έδωσαν απογόνους αλλά κατώτερους από τις τενίστριες χόμο σάπιενς –και φυσικά επιβίωσε το ομορφότερο και σοφότερο είδος για να εκλέγει τους άριστους ως προέδρους, πρωθυπουργούς, υπουργούς.

l Ηταν οι ημέρες του 60ού μνημοσύνου από την εισβολή των Σοβιετικών στην Τσεχοσλοβακία όταν διάβασα για τους «Ντενίσοβα» –ο νους μου πήγε στον Ιβάν Ντενίσοβιτς και την τρομερή ημέρα από τη ζωή του που μας αφηγήθηκε ο Σολζενίτσιν.

Αν ήταν Ελληνας, ο Ιβάν Ντενίσοβιτς θα λεγόταν Γιάννης Διονυσόπουλος και θα είχε ζήσει την εποχή του πρωθυπουργού Νίκου Ζαχαριάδη και του υπουργού Αμυνας Αρη Βελουχιώτη που τους αποκατέστησε πολιτικά και κομματικά το ΚΚΕ και τους θαυμάζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλά γιατί να τα θυμόμαστε όλα αυτά; Πολύ ψυχωφελέστερο είναι, ημερολόγιό μου, να γεμίσουμε το καλάθι μας βασιλόσυκα και να βγούμε να τα απολαύσουμε στο φως του αυγουστιάτικου φεγγαριού. Εγώ, αυτό θα κάνω.

nnn

Δηλαδή: Πήρε την Τροία (εκλογές και δημοψήφισμα)· στη συνέχεια η Κίρκη μεταμόρφωσε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ, ξέφυγε από τους ΛΑΕστρυγόνες και τη Ζωή, τον περιέθαλψε η Μερκελυψώ και έφτασε στην Ιθάκη. Η Ωραία Ελένη, λογικά, είναι η Αυλωνίτου, αλλά τη βάρεσε το Ιλιον στο κεφάλι.
ΑΙΑΣ ΤΕΛΑΜΝΗΜΟΝΙΟΣ, ΟΔΥΣΣΙΑΤΡΕΙΟΝ

nnn

Η Οδύσσεια συνεχίζεται (ραψωδία Ω+ πλας). Ηταν αυταπάτη η Ιθάκη.
ΑΒΑΔΑΙΟΣ, ΟΛΙΓΟΤΡΟΠΟΣ

nnn

Εασον αυτούς χαίρειν… Εασον αυτούς άνεμον δέρειν… Δεν ξέρω αν βγήκαν ή δεν βγήκαν από τα μνημόνια, εκείνο που ξέρω είναι ότι στις εκλογές δεν θα βγουν!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΑΚΟΣ, ΛΑΡΙΣΑ

nnn

Χωρίς νταούλια, αλλά με νεκρούς και διαγγέλματα η περίφημη έξοδος. Μου ήρθαν στη μνήμη τα λόγια του αείμνηστου: «Σκάσε και κολύμπα»…
ΜΑΚΕΔΩΝ ΕΚ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ

nnn

…Φωτιάς κι ανέμου η οργή,/ δεν άφηναν διαφυγή. /Οι δρόμοι αποκλείστηκαν, κλειστήκανε οι κόμβοι, / θρηνούμε ακόμη την εκατόμβη…
Γ.ΚΟΚ., ΑΘΗΝΑ

nnn

ΔΝΤ για την οικονομική μας κρίση: «βρέστε τα». Δανειστές μας: «ουφ» και «μπράβο». ΕΚΤ: ανύπαρκτη (το ταμείον είναι μείον για την Ελλάδα). Τσίπρας: «Φθάσαμε στον προορισμό μας». Αθροιστικά: Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΕΠΑΧΤΙΤΗΣ

nnn

Στίχοι από άλλο ποίημα του Καβάφη ταιριάζουν στο διάγγελμα του Τσίπρα:
«Ανέγνων, έγνων, κατέγνων» / Τάχατες μας εκμηδένισε / με το «κατέγνων» του, ο γελοιωδέστατος. / Τέτοιες ξυπνάδες όμως πέρασι δεν έχουνε σ’ εμάς: / «Ανέγνως, αλλά ουκ έγνως· ει γαρ έγνως, / Ουκ αν κατέγνως» απαντήσαμεν αμέσως.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΓΑΣΤΟΥΝΗ

nnn

Κι εσύ λαέ βασανισμένε, πνιγμένε και καμμένε από τους «Καστελλόριζους», τους «Ζάππειους» και τους «Θιακούς».
ΚΡΗΣ-ΑΚΗΣ

nnn

Κάποιος να του το εξηγήσει: στην Ιθάκη εξουδετερώθηκαν οι μνηστήρες της Πηνελόπης, όχι της εξουσίας.
SO.S@COMATIAΝΑΓΙΝΕΙ

nnn

Επιτέλους! Ο πολυθρύλητος γάμος ετελέσθη. Η Κυβέρνηση Τσίπρα παντρεύτηκε την Εξοδο Μνημονίου. Το ντεκόρ (καβαφικό), τα νυφικά (οίκου Σύριζα, ροζ), τα στέφανα (οίκου Ρότσιλντ) – όλα φανταστικά. Τα κουφέτα (μείωση συντάξεων και αφορολόγητου) προσεχώς.
Γ. Κ., ΚΥΜΗ

nnn

Παραινέσεις πολιτικαί, σήμερον προς Κυριάκον: Θέσατε τροχοπέδην εις ακροδεξιόστροφον δίδυμον Μάκη-Αδώνιδος. Προσελκύουν ελάσσονας απομακρύνοντες πλείονας!
ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΑΘΗΝΑ

nnn

Στη συριζαϊκή εκδοχή της «Οδύσσειας», ο ήρωας είναι πρώην πειρατής που συνεπαρμένος από τις Σειρήνες της εξουσίας με ρεσάλτο κυβίστησης καταλαμβάνει το πλοίο τον έκτο χρόνο της πορείας του, εφαρμόζει μέχρι κεραίας το Ποσειδώνιο Μνημόνιο και επιστρέφει στην Ιθάκη μοιράζοντας λωτούς… η Πηνελόπη όμως έχει ήδη ολοκληρώσει το υφαντό.
ΠΕΤΡΟΣ ΤΣ., ΟΜΗΡΙΚΟΣ ΡΕΒΙΖΙΟΝΙΣΤΗΣ

nnn

Μοσκοβισί: «Αρχές Σεπτεμβρίου η πρώτη αποστολή μεταμνημονιακής εποπτείας στην Ελλάδα». Σου το ‘χα πει Διόδωρε, θα φύγουμε και θα τρέχουν ξοπίσω μας…
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ