Σωκράτης Σ. Κόκκαλης, το τελευταίο αντίο

Σε κλίμα βαθιάς οδύνης τελέστηκε η κηδεία του Σωκράτη Σ. Κόκκαλη την Παρασκευή 20 Ιουλίου. Πάντα χαμογελαστός. Αυτό ήταν το χαρακτηριστικό του. Προσηνής. Ευγενικός. Ο Σωκράτης Σ. Κόκκαλης, «o Tάτης» για τους καλούς του φίλους, ήταν «ένα αγόρι που δεν πρόλαβε να ζήσει», όπως είπε για εκείνον ο αδελφός του Κωνσταντίνος Κόκκαλης. Και την Παρασκευή 20 Ιουλίου, στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, όπου τελέσθη η εξόδιος ακολουθία, πλήθος κόσμου, πολιτικοί, επιχειρηματίες, παράγοντες του αθλητισμού και εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις της οικογένειας βρέθηκαν εκεί για να πουν το τελευταίο αντίο στο «χαμογελαστό παιδί», στον Σωκράτη τζούνιορ, που το νήμα της ζωής του κόπηκε τόσο αιφνίδια και άδικα· τον πρόδωσε η καρδιά του, σε ηλικία μόλις 34 ετών, το Σάββατο 14 Ιουλίου, στο Κλίβελαντ του Οχάιο όπου βρισκόταν στο πλαίσιο επαγγελματικού ταξιδιού.

Τραγικές φιγούρες οι γονείς του, ο Σωκράτης και η Ελένη Κόκκαλη που βρέθηκαν μπροστά στη χειρότερη μοίρα που μπορεί να επιφυλάξει η ζωή σε έναν άνθρωπο: να χάσουν το ίδιο τους το παιδί. Δίπλα τους συμπαραστάτες τα αδέλφια του, ο Πέτρος Κόκκαλης (από τον πρώτο γάμο του πατέρα του με τη Σοφία Σκούρα), ο Κωνσταντίνος Κόκκαλης και ο Δημήτρης Θεοδωρίδης (από τον πρώτο γάμο της μητέρας του με τον Σάββα Θεοδωρίδη). Τα λόγια του αδελφού του Κωνσταντίνου για τον βενιαμίν της οικογένειας συγκλόνισαν. «Γεννήθηκες πρόωρα, έφυγες πρόωρα. Βιάστηκες να έρθεις στη ζωή και βιάστηκες να φύγεις. Βιαζόσουν γιατί ήθελες πολλά να δώσεις. Δεν σταμάτησες ποτέ να χαμογελάς, ακόμη και τη στιγμή της βάφτισής σου. Και ο κατάξανθος μπέμπης εξελίχθηκε σε ένα πανέξυπνο αγόρι και έπειτα σε έναν άνδρα που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο».

Κουράγιο στην οικογένειά του προσπαθούσαν να δώσουν φίλοι και συγγενείς, συνεργάτες, ενώ για τον δικό τους «Τάτη» μίλησαν οι επιστήθιοι φίλοι του Διαμαντής Αγγελάκης (γνωρίζονταν από τα χρόνια του νηπιαγωγείου) και Αρης Κοροπούλης.

Oλοι είχαν έναν καλό λόγο να πουν για εκείνον. «Απλός, εύστροφος, αποφασιστικός» έλεγαν έξω από τον ναό καλοί του συνεργάτες. Γιατί ο Σωκράτης ήθελε να κατακτήσει τη ζωή. Και ο άνδρας που, όπως είπε ο αδελφός του Κωνσταντίνος, «έβαζε πρώτους αυτούς που αγαπούσε» και ήταν «σκληρά και συχνά άδικος με τον εαυτό του», δούλευε με κέφι και ήταν αγαπητός στους συνεργάτες του.

Γεννήθηκε το 1984. Ως βενιαμίν της οικογένειας όλοι του είχαν αδυναμία. Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών το 2001 και σπούδασε Διεθνείς Σχέσεις και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Από μικρός πήγαινε στα γραφεία του πατέρα του. Ευγενής, χαμηλών τόνων, μιλούσε στους συνεργάτες του στον πληθυντικό, μια συνήθεια που κληρονόμησε από τον πατέρα του. Από πολύ νέος, λοιπόν, ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις των ομίλων Intracom και Intralot. Αγαπούσε ιδιαίτερα την τεχνολογία και ως αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Intralot ηγήθηκε της αναδιάρθρωσης του χαρτοφυλακίου προϊόντων, ενώ σε προηγούμενες θέσεις ασχολήθηκε με τον χώρο των κατασκευών μέσω της Intrakat, όπου κατείχε θέση στο Διοικητικό της Συμβούλιο. Εύστροφος, δεν φοβόταν το ρίσκο και επικοινωνιακός, έφερε το πνεύμα της νέας γενιάς επιχειρηματιών. Δεν είναι τυχαίο ότι μια ημέρα πριν από τον αδόκητο θάνατό του είχε ολοκληρώσει με επιτυχία το roadshow της Ιntralot στις ΗΠΑ.

Μεγάλες του αγάπες φυσικά ο Ολυμπιακός και το ποδόσφαιρο. Από μικρός στο γήπεδο με τον πατέρα του. Παρακολουθούσε αγώνες της ομάδας και ενίοτε ταξίδευε στο εξωτερικό για να τη στηρίξει. Εργάστηκε μάλιστα για την ΠΑΕ στο τμήμα χορηγιών και τα τελευταία χρόνια κατείχε τη θέση του β’ αντιπροέδρου του ΔΣ.

Την ίδια στιγμή ήταν η ψυχή της παρέας, με τη βροντερή του φωνή να κυριαρχεί και τον αυτοσαρκασμό να σκορπά γέλια. Δεν αποχωρίστηκε ποτέ τους παιδικούς του φίλους. Πολλοί ήταν οι συμμαθητές του από το Κολλέγιο Αθηνών που ξέσπασαν σε λυγμούς στη διάρκεια της εξόδιας ακολουθίας. Και δίπλα στην επιχειρηματική φλέβα κρυβόταν και μια πιο ευαίσθητη, καλλιτεχνική: μανιακός σινεφίλ, έπαιζε πιάνο, έγραφε ποιήματα, ταξίδευε. Αν κάτι αντιπαθούσε, όμως, ήταν η δημοσιότητα. Δεν ήταν ποτέ αυτό που ονομάζουμε κοσμικός και τα τελευταία χρόνια διήγαγε έναν ήρεμο βίο στο πλευρό της συντρόφου του Μαρίας Τσούτσια. Ηταν ιδιαίτερα δεμένος με τα αδέλφια του. Μάλιστα, ο ίδιος στην εφηβεία του είχε βαφτίσει τον γιο του αδελφού του Πέτρου Κόκκαλη, τον μικρό Σωκράτη.

Το κλίμα ήταν βαρύ το πρωί της Παρασκευής έξω από τον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών. Το «παρών» στην εξόδιο ακολουθία, που τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος (με τους Μητροπολίτες Πειραιώς, Σύρου και Ιωνίας), έδωσαν μεταξύ άλλων ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο πρώην πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος και ο δήμαρχος Πειραιά Γιάννης Μώραλης.

Από τον επιχειρηματικό κόσμο στο πλευρό της οικογένειας βρέθηκαν ο Βαγγέλης Μαρινάκης με τον γιο του Μιλτιάδη και πολλά μέλη της οικογένειας του Ολυμπιακού, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, η Μαριάννα Λάτση με τον γιο της Πάρη Κασιδόκωστα, ο Μιχάλης Σάλλας με τον γιο του Γιώργο, ο Δημήτρης Κοπελούζος, o Eυάγγελος Μυτιληναίος, ενώ παραβρέθηκαν ακόμη ο Νίκος Παππάς, ο Βασίλης Λεβέντης, ο Αδωνις Γεωργιάδης, ο Βασίλης Κικίλιας, ο Νίκος Δένδιας, ο Νίκος Φίλης, ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο Κώστας Λαλιώτης, ο Δημήτρης Τσοβόλας, ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, ο Γιώργος και η Αννα Νταλάρα, η Ελλη Στάη και ο Νίκος Μουνδρέας. Φυσικά το «παρών» έδωσε και ο κόσμος του αθλητισμού.

Ανάμεσά τους ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Νίκος Βαμβακούλας και οι Τάκης Λεμονής, Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, Παναγιώτης Φασούλας, Γιάννης Ιωαννίδης και Ντούσαν Μπάγεβιτς και πλήθος ακόμη ανθρώπων της οικονομικής, κοινωνικής και πνευματικής ζωής του τόπου.